Świeca żarowa
Świeca żarowa – urządzenie stosowane w silnikach wysokoprężnych i modelarskich służące do ułatwienia rozruchu, zwłaszcza w niskich temperaturach i stabilizację wolnych obrotów pracy silnika. Użycie świec żarowych zmniejsza także emisję szkodliwych składników spalin podczas rozruchu zimnego silnika.
Świeca żarowa jest grzałką wbudowaną w ściankę głowicy silnika, a jej element grzejny umieszczony jest we wnętrzu kolektora ssącego. W silnikach z wtryskiem pośrednim miejscem ulokowania jest komora wstępna lub komora wirowa. Wskutek przepływu prądu elektrycznego z akumulatora spirala silnie nagrzewa się oddając ciepło zasysanemu powietrzu z kolektora co skutecznie ułatwia rozruch. W silnikach z wtryskiem bezpośrednim świeca żarowa ogrzewa komorę, ułatwiając odparowanie paliwa i samozapłon.
Użycie świecy żarowej jest szczególnie istotne w silniku z wtryskiem pośrednim (np. 4C90), gdzie występują większe straty ciepła w komorze wirowej, sterownik do świec żarowych podtrzymuje jej pracę jeszcze przez jakiś czas po uruchomieniu silnika. Ma to na celu zapewnienie stabilności obrotów biegu jałowego i uniknięciu drgań. Ponieważ w silniku wysokoprężnym o wtrysku pośrednim w komorze wirowej (i wstępnej) dochodzi do zapłonu paliwa - to w nich zwykle montuje się świece żarowe. Silniki z wtryskiem bezpośrednim wymagają użycia świec żarowych w trudniejszych warunkach rozruchu (np. w czasie mrozu, po silnym wychłodzeniu silnika).
W działaniu świecy, która jest elektrycznym grzejnikiem, wykorzystano prawo Joule��a, gdzie przy przepływie prądu elektrycznego przez rezystor powstaje ciepło. Po włączeniu napięcia zasilającego świecę temperatura spirali grzejnej wzrasta do momentu, kiedy moc oddawana do otoczenia w postaci ciepła zrówna się z mocą doprowadzonego prądu. Jeżeli pominąć nieznaczne straty energii w przewodach doprowadzających prąd do świecy żarowej, to całość dostarczonej energii elektrycznej zostaje zamienione w ciepło. Spirala grzejna to na ogół kilka zwojów drutu oporowego.
