Przejdź do zawartości

Jan Błachowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Błachowicz
Ilustracja
Błachowicz w 2013
Pseudonim

Cieszyński Książę[1]

Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1983[1]
Cieszyn[1]

Obywatelstwo

 Polska[1]

Wzrost

188[1] cm

Masa ciała

93[1] kg

Styl walki

boks tajski, brazylijskie jiu-jitsu

Kategoria wagowa

półciężka[1]

Klub

WCA Fight Team

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

35[1]

Zwycięstwa

27

Przez nokauty

8

Przez poddania

9

Przez decyzje

10

Porażki

8

Jan Błachowicz (ur. 24 lutego 1983 w Cieszynie) − polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi półciężkiej, także utytułowany grappler i zawodnik boksu tajskiego. W latach 2011−2014 międzynarodowy mistrz Konfrontacji Sztuk Walki (KSW) w wadze półciężkiej. Od 2014 roku związany z Ultimate Fighting Championship (UFC). Od 26 września 2020 roku jest mistrzem UFC w wadze półciężkiej.

Kariera w MMA

W zawodowym MMA zadebiutował w lutym 2007 roku[1]. Niecałe siedem miesięcy później wygrał turniej KSW Eliminacje we Wrocławiu[1], dzięki czemu związał się z KSW, największą polską organizacją mieszanych sztuk walki.

W maju 2008 roku (gala KSW IX) wygrał 8-osobowy turniej, pokonując m.in. Antoniego Chmielewskiego[1]. W kolejnych dwóch walkach pokonał przez poddanie Christiana M'Pumbu i Maro Peraka − czołowych europejskich zawodników wagi półciężkiej[2].

W 2009 roku wyjechał do USA, aby trenować w San Diego u boku Tomasza Drwala. Podczas jednego ze sparingów doznał ciężkiej kontuzji kolana, wymagającej operacji więzadeł krzyżowych, co spowodowało półtoraroczną przerwę w startach[3].

Na ring powrócił w maju 2010 roku, gdy wystartował w turnieju wagi półciężkiej na gali KSW XIII w Katowicach. W ćwierćfinale znokautował Brazylijczyka Julio Brutusa, a w półfinale zmusił do poddania Wojciecha Orłowskiego, dusząc go zza pleców[1]. W rozegranym 18 września w Łodzi finale (KSW XIV) zmierzył się z Danielem Taberą. Pokonał go przez techniczny nokaut (poddanie przez narożnik) ciosami pięściami w parterze[1].

19 marca 2011 roku przegrał podczas KSW XV z Rameau Thierry Sokoudjou, gdy nie wyszedł do trzeciej rundy z powodu obrażeń nogi doznanych na skutek niskich kopnięć zadawanych przez Kameruńczyka. Stawką walki było międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej[4]. 26 listopada 2011 roku, podczas KSW XVII doszło do rewanżu. Tym razem Błachowicz pokonał Kameruńczyka przez jednogłośną decyzję sędziów i odebrał mu tytuł. 25 lutego 2012 roku na gali KSW XVIII: Unfinished Sympathy pokonał Mario Mirandę przez jednogłośną decyzję sędziów oraz otrzymał bonus finansowy za "walkę wieczoru"[5]. 15 września na gali KSW XX: Symfonia Walki w swojej pierwszej obronie pasa mistrzowskiego pokonał na punkty Amerykanina Houstona Alexandra[1]. Pierwszą walkę w 2013 roku stoczył 16 marca na gali KSW 22 broniąc po raz drugi mistrzostwa pokonując Chorwata Gorana Relicia[1].

Od maja do lipca 2013 roku był krótkotrwale związany kontraktem z World Series of Fighting, amerykańską organizacją założoną przez Raya Sefo. Rywalem Błachowicza miał być Anthony Johnson, jednak ostatecznie do walki tej nie doszło[6][7].

Od końca stycznia 2014 roku Błachowicz związany jest z amerykańską organizacją UFC[8]. W swoim debiucie, 4 października 2014 roku na gali w Szwecji, Polak pokonał Ilira Latifiego przez TKO w 1. rundzie[1]. W dwóch następnych walkach przegrał jednak przez jednogłośną decyzję sędziów - najpierw podczas zorganizowanej w Krakowie UFC Fight Night - Gonzaga vs Cro Cop 2 z Brytyjczykiem Jimim Manuwą[1], a następnie na UFC 191 z Amerykaninem Coreyem Andersonem[1].

Po wygraniu z Igorem Pokrajacem (10 kwietnia 2016)[1], stoczył 3 września 2016 pojedynek z dwukrotnym pretendentem do pasa mistrzowskiego UFC Alexandrem Gustafssonem, z którym ostatecznie przegrał jednogłośnie na punkty[9].

8 kwietnia 2017 zaliczył drugą porażkę z rzędu w starciu z Patrickiem Cumminsem[1]. Po tej przegranej zanotował cztery zwycięstwa, kolejno z Devinem Clarkiem przez poddanie (21 października 2017), Jaredem Cannonierem (16 grudnia 2017) na punkty, w rewanżu z Jimim Manuwą (17 marca 2018) również na punkty i Nikitą Kryłowem (15 września 2018) przez poddanie[1]. We wrześniu 2018 został sklasyfikowany na 3. miejscu w oficjalnym rankingu UFC wagi półciężkiej. Nigdy wcześniej żaden z polskich męskich reprezentantów nie był notowany tak wysoko w rankingu[10].

22 marca 2019 otrzymał nagrodę za Heraklesa roku 2018 w kategorii Zawodnik Roku[11].

23 lutego 2019 zmierzył się w walce wieczoru gali UFC on ESPN+ z Thiago Santosem. Walka z Brazylijczykiem okazała się eliminatorem do walki o pas wagi półciężkiej[12]. Pojedynek rozstrzygnął się na początku trzeciej rundy. Błachowicz nadział się na potworną kontrę Santosa i przegrał przez techniczny nokaut. Kolejną walkę Polak stoczył z byłym mistrzem UFC (w wadze średniej) Luke'm Rockholdem (podczas gali w main eventcie zawalczył mistrz UFC w wadze półciężkiej Jon Jones z Santosem). Polak efektownie znokautował Amerykanina dzięki czemu otrzymał od federacji bonus za występ wieczoru[13].

24 stycznia 2020 na gali Heraklesy Polskiego MMA 2019, otrzymał ponownie statuetkę w kategorii Zawodnik Roku oraz dodatkowo za Nokaut Roku (na Luke Rockholdzie)[14].

26 września 2020 na gali UFC 253 w Abu Zabi zdobył tytuł mistrza federacji UFC w kategorii półciężkiej, pokonując przez TKO Dominicka Reyesa w 2. rundzie.

Osiągnięcia[15]

Mieszane sztuki walki:

  • 2007-aktualnie: 26 zawodowych wygranych walk
  • 2007: KSW Eliminacje − 1. miejsce w turnieju
  • 2008: KSW IX − 1. miejsce w turnieju
  • 2010: KSW XIV − 1. miejsce w turnieju wagi półciężkiej
  • 2011−2014: międzynarodowy mistrz KSW w wadze półciężkiej
  • 2019: Herakles w kategorii Zawodnik Roku 2018
  • 2020: Herakles w kategorii Zawodnik Roku oraz Nokaut Roku 2019 (na Luke Rockholdzie)
  • 2020-: Mistrz UFC w wadze półciężkiej

Boks tajski:

  • 2006: Puchar Polski − 3. miejsce w kat. 91 kg
  • 2007: Mistrzostwa Polski − 1. miejsce w kat. +91 kg
  • 2007: Mistrzostwa Świata IFMA − 3. miejsce w kat. 91 kg (klasa B)
  • 2008: Mistrzostwa Świata IFMA − 1. miejsce w kat. 91 kg (klasa B)
  • 2008: Otwarty Puchar Europy − 1. miejsce w kat. 91 kg (klasa A)

Grappling:

  • 2005: Puchar Polski w BJJ − 1. miejsce w kat. +91 kg
  • 2005: Mistrzostwa Polski w BJJ − 3. miejsce w kat. open
  • 2007: Puchar Polski w BJJ − 1. miejsce w kat. 97 kg
  • 2007: Otwarte Mistrzostwa Polski w submission fightingu − 2. miejsce w kat. 99 kg
  • 2007: Polska Liga BJJ − 1. miejsce w kat. 98 kg

Lista zawodowych walk w MMA

27 zwycięstw - 8 porażek - 0 remisów

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 27-8 Stany Zjednoczone Dominick Reyes TKO (ciosy pięściami) 2 4:36 UFC 253 26.09.2020 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej, Co-Main Event
Wygrana 26-8 Stany Zjednoczone Corey Anderson KO (prawy sierpowy) 1 3:08 UFC on ESPN+ 25: Anderson vs. Błachowicz 2 15.02.2020 Stany Zjednoczone Rio Rancho Walka Wieczoru, występ wieczoru
Wygrana 25-8 Brazylia Ronaldo Souza Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC on ESPN+ 22: Błachowicz vs. Souza 16.11.2019 Brazylia São Paulo Walka Wieczoru
Wygrana 24-8 Stany Zjednoczone Luke Rockhold KO (lewy sierpowy i ciosy w parterze) 2 1:39 UFC 239: Jones vs. Santos 06.07.2019 Stany Zjednoczone Las Vegas występ wieczoru
Przegrana 23-8 Brazylia Thiago Santos TKO (ciosy pięściami w parterze) 3 0:39 UFC on ESPN+ 3: Błachowicz vs. Santos 23.02.2019 Czechy Praga główna walka gali
Wygrana 23-7 Ukraina Nikita Kryłow Poddanie (duszenie d'arce) 2 2:41 UFC Fight Night: Hunt vs. Oleinik 15.09.2018 Rosja Moskwa występ wieczoru[16]
Wygrana 22-7 Wielka Brytania Jimi Manuwa Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night 127 17.03.2018 Wielka Brytania Londyn Walka Wieczoru
Wygrana 21-7 Stany Zjednoczone Jared Cannonier Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: Lawler vs. dos Anjos 16.12.2017 Kanada Winnipeg
Wygrana 20-7 Stany Zjednoczone Devin Clark Poddanie (duszenie zza pleców) 2 3:02 UFC Fight Night: Cerrone vs. Till 21.10.2017 Polska Gdańsk poddanie wieczoru[17]
Przegrana 19-7 Stany Zjednoczone Patrick Cummins Decyzja (większościowa) 3 5:00 UFC 210 08.04.2017 Stany Zjednoczone Buffalo
Przegrana 19-6 Szwecja Alexander Gustafsson Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Arlovski vs Barnett 03.09.2016 Niemcy Hamburg
Wygrana 19-5 Chorwacja Igor Pokrajac Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Rothwell vs. dos Santos 10.04.2016 Chorwacja Zagrzeb
Przegrana 18-5 Stany Zjednoczone Corey Anderson Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 191: Johnson vs Dodson 2 05.09.2015 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 18-4 Wielka Brytania Jimi Manuwa Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night - Gonzaga vs Cro Cop 2 11.04.2015 Polska Kraków
Wygrana 18-3 Szwecja Ilir Latifi TKO (kopnięcie na korpus i ciosy pięściami) 1 1:58 UFC Fight Night: Nelson vs Story 04.10.2014 Szwecja Sztokholm Debiut w organizacji UFC
Wygrana 17-3 Chorwacja Goran Reljić Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 22: Czas Dumy 16.03.2013 Polska Warszawa obronił pas mistrzowski KSW w wadze półciężkiej, walka wieczoru
Wygrana 16-3 Stany Zjednoczone Houston Alexander Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 20: Symfonia walki 15.09.2012 Polska Gdańsk obronił pas mistrzowski KSW w wadze półciężkiej
Wygrana 15-3 Stany Zjednoczone Mario Miranda Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 18: Unfinished Sympathy 25.02.2012 Polska Płock walka wieczoru
Wygrana 14-3 Kamerun Rameau Thierry Sokoudjou Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 17: Zemsta 26.11.2011 Polska Łódź zdobył międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej, walka wieczoru
Wygrana 13-3 Finlandia Toni Valtonen Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:32 KSW 16: Khalidov vs. Lindland 21.05.2011 Polska Gdańsk
Przegrana 12-3 Kamerun Rameau Thierry Sokoudjou TKO (niezdolność do walki) 2 5:00 KSW 15: Współcześni Gladiatorzy 19.03.2011 Polska Warszawa walka o międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej
Wygrana 12-2 Hiszpania Daniel Tabera TKO (poddanie przez narożnik) 2 4:20 KSW 14: Dzień Sądu 24.09.2010 Polska Łódź finał turnieju KSW w wadze półciężkiej
Wygrana 11-2 Rosja Nikołaj Onikienko Poddanie (duszenie zza pleców) 2 2:32 World Absolute FC 24.06.2010 Rosja Czeboksary
Wygrana 10-2 Polska Wojciech Orłowski Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:37 KSW 13: Kumite 07.05.2010 Polska Katowice półfinał turnieju KSW w wadze półciężkiej
Wygrana 9-2 Brazylia Julio Cesar Deline KO (prawy sierpowy) 1 3:40 KSW 13: Kumite 07.05.2010 Polska Katowice ćwierćfinał turnieju KSW w wadze półciężkiej
Wygrana 8-2 Chorwacja Maro Perak Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:51 KSW 10: Dekalog 12.12.2008 Polska Warszawa
Wygrana 7-2 Francja Christian M'Pumbu Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 2 3:12 KSW Extra 13.09.2008 Polska Dąbrowa Górnicza
Wygrana 6-2 Turcja Aziz Karaoglu Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 1 4:13 KSW 9 08.05.2008 Polska Warszawa finał turnieju
Wygrana 5-2 Polska Antoni Chmielewski Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 2 2:54 KSW 9 08.05.2008 Polska Warszawa półfinał turnieju
Wygrana 4-2 Niemcy Martin Zawada Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW 9 08.05.2008 Polska Warszawa ćwierćfinał turnieju
Przegrana 3-2 Holandia Andre Fyeet Poddanie (kimura) 1 1:57 KSW 8 10.11.2007 Polska Warszawa
Wygrana 3-1 Polska Daniel Dowda TKO (ciosy pięściami) 1 1:35 KSW Eliminacje 15.09.2007 Polska Wrocław finał turnieju
Wygrana 2-1 Polska Paweł Gasiński TKO (ciosy pięściami) 1 2:36 KSW Eliminacje 15.09.2007 Polska Wrocław półfinał turnieju
Wygrana 1-1 Polska Sebastian Olchawa Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW Eliminacje 15.09.2007 Polska Wrocław ćwierćfinał turnieju
Przegrana 0-1 Polska Marcin Krysztofiak Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Full Contact Prestige 3 25.02.2007 Polska Poznań debiut w MMA

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Oficjalny rekord i statystyki w MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
  2. Tomasz Marciniak: Sherdog Prospect Watch: Jan Blachowicz. sherdog.com, 2010-09-17. [dostęp 2010-09-17]. (ang.).
  3. Jan Błachowicz powraca!. ox.pl, 2010-03-27. [dostęp 2010-09-17].
  4. KSW 15 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 20 marca 2011. [dostęp 20 marca 2011].
  5. Bonusy za galę KSW 18. mmarocks.pl, 29 lutego 2012. [dostęp 29 lutego 2012].
  6. Jan Błachowicz podpisał kontrakt z Wolrd Series of Fighting. gazetacodzienna.pl, 6 maja 2013. [dostęp 06.05.2013]. (pol.).
  7. World Series of Fighting bez Jana Błachowicza. interia.pl, 15 lipca 2013. [dostęp 31 stycznia 2014].
  8. Jan Błachowicz podpisał kontrakt z UFC (+ Operacja BIG JOHN odcinek 2). mmarocks.pl, 31 stycznia 2014. [dostęp 31 stycznia 2014].
  9. W. Mrozowski: Jan Błachowicz przegrał z Alexandrem Gustafssonem przez jednogłośną decyzję na UFC w Hamburgu. mmanews.pl, 03.09.2016. (pol.).
  10. Tomasz Nowosielski: Historyczny awans Błachowicza w rankingu UFC!. mmarocks.pl, 2018-09-20. [dostęp 2018-09-20]. (pol.).
  11. Cloud, Heraklesy za rok 2018 rozdane! Poznajcie zwycięzców! | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 22 marca 2019 [dostęp 2020-01-24] (pol.).
  12. Eksperci analizują walkę Błachowicza z Santosem na UFC w Pradze [online], Strefa Sztuk Walki - Świat MMA i kickboxingu w jednym miejscu, 20 lutego 2019 [dostęp 2019-07-08] (pol.).
  13. UFC 239: Bonus Coverage [online], UFC [dostęp 2019-07-08] (ang.).
  14. Cloud, Heraklesy polskiego MMA 2019 rozdane! Zobacz kto zdobył statuetki | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 24 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-24] (pol.).
  15. zawodnicy [online], Octagon Team [dostęp 2020-08-09] (pol.).
  16. UFC Moskwa: Jan Błachowicz z bonusem po gali - Lowking.pl [online], www.lowking.pl [dostęp 2018-09-19] (pol.).
  17. Fight Night Gdansk Performance Bonus Recap, „UFC” [dostęp 2017-10-23] (ang.).

Linki zewnętrzne