Kalikst Witkowski

Kalikst Witkowski

Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1818 Kobryń
Data i miejsce śmierci	24 lipca 1877 Karlsbad
Prezydent Warszawy
Okres	od 16 września 1863 do 1 października 1875
Poprzednik	Zygmunt Wielopolski
Następca	Sokrat Starynkiewicz
Odznaczenia

Kalikst Witkowski (ur. 2 kwietnia 1818 w Kobryniu, zm. 24 lipca 1877 w Karlsbadzie) – rosyjski generał, w latach 1863–1875 prezydent Warszawy.

Był synem Kacpra i Józefy z Pągowskich. Ukończył studia na Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu. W latach 1853–1856 brał udział w wojnie krymskiej. W latach 1861–1863 służył w guberni lubelskiej, był szefem w randze pułkownika sztabu 5 dywizji, w maju 1863 awansowany na stopień generała oddelegowany został do Warszawy^[1]. Od 16 września 1863 sprawował urząd komisarycznego prezydenta Warszawy, jednocześnie przewodnicząc Komisji Śledczej na Pawiaku, odpowiedzialnej za przesłuchiwanie uczestników powstania styczniowego i uczestników ruchów niepodległościowych.

W okresie jego prezydentury^[2]:

• otwarto pierwszy stały most w mieście – most Aleksandryjski tzw. most Kierbedzia (1864)
• otwarto pierwszy most kolejowy (1875)
• uruchomiono pierwszy tramwaj konny (1866)
• uruchomiono wodociąg na Pradze (1869)

Władzę Witkowski sprawował do 1 października 1875, a jego rządy – mimo rozbudowy miasta – były kojarzone przede wszystkim ze ściąganiem od mieszkańców kontrybucji stanowiących karę za powstanie styczniowe. On sam zaś uchodził za symbol władzy zaborczej.

• Order Świętej Anny 3, 2 i 1 klasy z mieczami
• Order Świętego Stanisława 2 i 1 klasy
• Order Świętego Włodzimierza 2 i 3 klasy
• Order Orła Białego
• Znak Honorowy Nieskazitelnej Służby za lat XV
• Brązowy Medal Wstędze Świętego Andrzeja za wojnę 1853–1856
• Order Korony Żelaznej 3 i 1 klasy
• Order Orła Czerwonego 3 i 2 klasy

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 16-1-9/10)^[4].

• Plany autorstwa Kaliksta Witkowskiego w bibliotece Polona