Adolf Vayhinger
Adolf Vayhinger w 1903 r. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł na Sejm Krajowy kadencja VII i VIII | |
Okres |
od 28 grudnia 1895 |
Poseł do Rady Państwa kadencja VII | |
Okres |
od 16 marca 1886 |
Przynależność polityczna |
konserwatyści stańczycy |
Adolf Vayhinger (ur. 22 września 1837 w Pilźnie, zm. 30 listopada 1912 w Tarnowie) – prawnik i notariusz, polityk konserwatywny, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się w gimnazjach najpierw w Tarnowie, a potem w Krakowie gdzie uzyskał maturę w 1857[1]. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim (1857–1859), a następnie na uniw. we Lwowie (1859–1862)[1]. Po studiach rozpoczął praktykę jako koncypient w notariacie w Bochni (1862–1863). Wziął udział w powstaniu styczniowym, w 1863 roku naczelnik Rady Obwodowej w Bochni[2]. Aresztowany i skazany przez Austriaków na pięć miesięcy więzienia. Po odbyciu kary był kolejno notariuszem w Bochni (1864–1870), Grybowie (1870–1872), Starym Sączu (1872–1890), a następnie w Tarnowie (1890–1907)[1]. W 1907 zakupił wraz z dworkiem majątek Lusławice, w pow. brzeskim, gdzie mieszkał w ostatnich latach swego życia[1].
Członek Rady Powiatowej w Grybowie (1870–1872) Nowym Sączu (1884–1890) i Tarnowie (1893–1895)[1]. Był posłem do Sejmu Krajowego Galicji VII kadencji (28 grudnia 1895–9 lipca 1901) i VIII kadencji (28 grudnia 1901–12 października 1907), wybieranym z III kurii, z okręgu wyborczego nr 11 Tarnów[3][4]. W latach 1899–1902 był członkiem Wydziału Krajowego[1].
Poseł do austriackiej Rady Państwa VII kadencji (16 marca 1886–23 stycznia 1891), wybrany po śmierci Leonarda Jarosza w wyborach uzupełniających w kurii IV (gmin wiejskich) z okręgu nr 4 (Nowy Sącz-Stary Sącz-Krynica-Limanowa-Mszana Dolna-Nowy Targ-Czarny Dunajec-Krościenko-Grybów-Ciężkowice)[5]. W parlamencie należał do posłów konserwatywnych Koła Polskiego w Wiedniu[1].
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Honorowy obywatel Starego Sącza[2],
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Był synem lekarza Jana Krzysztofa Vayhingera (zm. 1862). Ożenił się w 1868 z Marią z Hanuszów, mieli czworo dzieci[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Vayhinger, Adolf – Parlamentarier 1848–1918 online [21.06.2020].
- ↑ a b Maria Filipowicz-Solarz. Jasna i ciemna strona legendy Powstania Styczniowego Kurier Grybowski 2013 nr 1 s. 10–12 [dostęp 2018-12-26].
- ↑ Stanisław Grodziski: Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914. Warszawa:Wydawnictwo Sejmowe, 1993. ISBN 83-7059-052-7.
- ↑ Wykaz Członków i Posłów Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na IV sesyę VII peryodu w roku 1898/9, Lwów 1899.
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918, Warszawa 1996, ISBN 83-7059-219-8.
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego (okres zaborów)
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Galicyjscy notariusze
- Honorowi obywatele Starego Sącza (zabór austriacki)
- Posłowie Sejmu Krajowego Galicji VII kadencji
- Posłowie Sejmu Krajowego Galicji VIII kadencji
- Posłowie do Rady Państwa w Wiedniu VII kadencji
- Polscy posłowie do Rady Państwa w Wiedniu
- Powstańcy styczniowi
- Urodzeni w 1837
- Zmarli w 1912
- Ludzie urodzeni w Pilźnie (Czechy)