Samuel Golejewski
| Narodowość |
polska |
|---|---|
| Małżeństwo |
Wiktoria Matuszewicz |
| Dzieci | |
| Krewni i powinowaci |
Cyryl Czarkowski (zięć) |
Samuel Golejewski herbu Kościesza – polski hrabia, właściciel ziemski.
Życiorys
Wywodził się z rodu hrabiowskiego Golejewskich herbu Kościesza[1][2][3]. Rodzina Golejewskich pierwotnie pochodziła z ziemi mazowieckiej z Golejowa w powiecie bielskim[4][5]. Jedna z linii rodu 8 lutego 1783 w Wiedniu otrzymała tytuł hrabiów galicyjskich z dodatkiem herbowym[6][4].
Był właścicielem dóbr Krzywcze wraz z miejscowościami Babińce, Filipcze, Chudiowce w obwodzie czortkowskim, Świerzkowce w powiecie kamienieckim, a od 1823 Hlibowa w powiecie tarnopolskim[7][2][8]. Został członkiem Stanów Galicyjskich z grona magnatów w 1817[2][8]
Poślubił Wiktorię Matuszewicz herbu Łabędź (chorążanka mińska)[7][2][8][9]. Miał z nią synów Samuela (powstaniec listopadowy, zm. 1846 lub 1848), Jana Beatryka Antoniego (1798-1862, właściciel dóbr Krzywcze, członek Stanów Galicyjskich z 1838, teść Szczęsnego Koziebrodzkiego) i Tadeusza (powstaniec listopadowy, zm. 1855) oraz córkę Marię (ur. 1804 lub 1805, zm. 1893, żona sąsiedniego właściciela ziemskiego Cyryla Czarkowskiego)[7][2]. Rodzina Golejewskich wygasła po mieczu 28 października 1893[4].
Przypisy
- ↑ Rocznik szlachty (I) 1881 ↓, s. 215-216.
- ↑ a b c d e Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 134.
- ↑ Herbarz polski (3) 1900 ↓, s. 284.
- ↑ a b c Almanach 1908 ↓, s. 371.
- ↑ Sylwester Korwin Kruczkowski: Poczet Polaków wyniesionych do godności szlacheckiej przez monarchów austrjackich w czasie od roku 1773 do 1918: dalej tych osób, którym wymienieni władcy zatwierdzili dawne tytuły książęce względnie hrabiowskie lub nadali tytuły hrabiów i baronów jak niemniej tych, którym zatwierdzili staropolskie szlachectwo. Lwów: 1935, s. 29.
- ↑ Rocznik szlachty (I) 1881 ↓, s. 215.
- ↑ a b c Rocznik szlachty (I) 1881 ↓, s. 216.
- ↑ a b c Almanach 1908 ↓, s. 372.
- ↑ Pamiętnik 1905 ↓, s. 127.
Bibliografia
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 1. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1881, s. 1-621.
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 3: Chmielewscy – Czetowscy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1900, s. 1-388.
- Tadeusz Czarkowski-Golejewski: Pamiętnik Tadeusza Czarkowskiego-Golejewskiego pierwszego ordynata na Wysuczce. Poświęcony dzieciom i wnukom oraz najbliższej rodzinie. Borszczów: Drukarnia P. Seidmana, 1905, s. 1-287.
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów / Warszawa: 1908, s. 1-1127.