Krzysztof (Smirnow)

Krzysztof

Fiodor Smirnow
Biskup ufijski i mienzeliński
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data urodzenia	8 lutego 1842
Data śmierci	1921
Biskup ufijski i mienzeliński
Okres sprawowania	1903–1908
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	27 marca 1883
Diakonat	13 kwietnia 1883
Prezbiterat	14 kwietnia 1883
Chirotonia biskupia	25 maja 1887
Multimedia w Wikimedia Commons

Krzysztof, imię świeckie Fiodor Aleksiejewicz Smirnow (ur. 27 stycznia^?/8 lutego 1842, zm. 1921) – rosyjski biskup i teolog prawosławny.

Był synem prawosławnego diakona. Ukończył seminarium duchowne w Smoleńsku, a następnie, w 1869, Kijowską Akademię Duchowną. W 1870 uzyskał stopień magistra nauk teologicznych. W 1871 został docentem ze specjalnością w zakresie liturgiki i archeologii cerkiewnej. W 1877 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego^[1].

27 marca 1883 złożył wieczyste śluby mnisze, zaś 13 i 14 kwietnia tego samego roku był kolejno wyświęcany na hierodiakona i hieromnicha. W czerwcu 1883 objął stanowisko rektora seminarium duchownego w Tambowie, zaś w lipcu został podniesiony do godności archimandryty. W 1885 przeniesiono go na analogiczne stanowisko w Wifańskim Seminarium Duchownym. W latach 1886–1887 był rektorem Moskiewskiej Akademii Duchownej^[1].

25 maja 1887 w Ławrze Troicko-Siergijewskiej został wyświęcony na biskupa wołokołamskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej, nadal pozostając rektorem Akademii. W 1890 został zwolniony zarówno z tego stanowiska, jak i z obowiązków biskupa wikariusza i mianowany przełożonym monasteru Nowe Jeruzalem^[1]. W latach 1892–1897 był wikariuszem eparchii wileńskiej i litewskiej z tytułem biskupa kowieńskiego. Następnie przez trzy lata był ordynariuszem eparchii jekaterynburskiej, zaś od 1900 do 1903 – podolskiej. W latach 1903–1908 był biskupem ufijskim. Z urzędu odszedł na własną prośbę, motywowaną chorobą. Zamieszkał w monasterze św. Jana Chrzciciela we Wiaźmie^[1]. Wziął udział w Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1917–1918. Trzy lata później zmarł^[2].