Przejdź do zawartości

Adolf Vayhinger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Adolf Vayhinger edytowana 07:36, 2 lis 2024 przez Aw58 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Adolf Vayhinger
Ilustracja
Adolf Vayhinger w 1903 r.
Data i miejsce urodzenia

22 września 1837
Pilzno

Data i miejsce śmierci

30 listopada 1912
Tarnów

Poseł na Sejm Krajowy
kadencja VII i VIII
Okres

od 28 grudnia 1895
do 12 października 1907

Poseł do Rady Państwa
kadencja VII
Okres

od 16 marca 1886
do 23 stycznia 1891

Przynależność polityczna

konserwatyści stańczycy
Koło Polskie w Wiedniu

Adolf Vayhinger (ur. 22 września 1837 w Pilźnie, zm. 30 listopada 1912 w Tarnowie) – prawnik i notariusz, polityk konserwatywny, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w gimnazjach najpierw w Tarnowie, a potem w Krakowie gdzie uzyskał maturę w 1857[1]. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim (1857–1859), a następnie na uniw. we Lwowie (1859–1862)[1]. Po studiach rozpoczął praktykę jako koncypient w notariacie w Bochni (1862–1863). Wziął udział w powstaniu styczniowym, w 1863 roku naczelnik Rady Obwodowej w Bochni[2]. Aresztowany i skazany przez Austriaków na pięć miesięcy więzienia. Po odbyciu kary był kolejno notariuszem w Bochni (1864–1870), Grybowie (1870–1872), Starym Sączu (1872–1890), a następnie w Tarnowie (1890–1907)[1]. W 1907 zakupił wraz z dworkiem majątek Lusławice, w pow. brzeskim, gdzie mieszkał w ostatnich latach swego życia[1].

Członek Rady Powiatowej w Grybowie (1870–1872) Nowym Sączu (1884–1890) i Tarnowie (1893–1895)[1]. Był posłem do Sejmu Krajowego Galicji VII kadencji (28 grudnia 1895–9 lipca 1901) i VIII kadencji (28 grudnia 1901–12 października 1907), wybieranym z III kurii, z okręgu wyborczego nr 11 Tarnów[3][4]. W latach 1899–1902 był członkiem Wydziału Krajowego[1].

Poseł do austriackiej Rady Państwa VII kadencji (16 marca 1886–23 stycznia 1891), wybrany po śmierci Leonarda Jarosza w wyborach uzupełniających w kurii IV (gmin wiejskich) z okręgu nr 4 (Nowy Sącz-Stary Sącz-Krynica-Limanowa-Mszana Dolna-Nowy Targ-Czarny Dunajec-Krościenko-Grybów-Ciężkowice)[5]. W parlamencie należał do posłów konserwatywnych Koła Polskiego w Wiedniu[1].

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Honorowy obywatel Starego Sącza[2],

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Był synem lekarza Jana Krzysztofa Vayhingera (zm. 1862). Ożenił się w 1868 z Marią z Hanuszów, mieli czworo dzieci[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Vayhinger, Adolf – Parlamentarier 1848–1918 online [21.06.2020].
  2. a b Maria Filipowicz-Solarz. Jasna i ciemna strona legendy Powstania Styczniowego Kurier Grybowski 2013 nr 1 s. 10–12 [dostęp 2018-12-26].
  3. Stanisław Grodziski: Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914. Warszawa:Wydawnictwo Sejmowe, 1993. ISBN 83-7059-052-7.
  4. Wykaz Członków i Posłów Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na IV sesyę VII peryodu w roku 1898/9, Lwów 1899.
  5. Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918, Warszawa 1996, ISBN 83-7059-219-8.