Ulica ks. bpa Wincentego Tymienieckiego w Łodzi
| Centrum, Księży Młyn, Stary Widzew | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Dom Kopischa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
2,37 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Poprzednie nazwy |
ulica Przędzalniana | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Łodzi  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 51°45′10,0″N 19°28′40,5″E/51,752778 19,477917
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica ks. bp. Wincentego Tymienieckiego w Łodzi – jedna z najstarszych łódzkich dróg, łącząca ulicę Piotrkowską (Śródmieście-Katedralna) z Księżym Młynem i Widzewem.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
W latach 1824–1828 na południe od Nowego Miasta (na terenach miejskich oraz rządowych) utworzono kolejną osadę przemysłową, przeznaczoną pod osiedlenie przede wszystkim tkaczy lnu i bawełny, którą nazwano Łódka. Osada położona była wzdłuż traktu piotrkowskiego i rzeki Jasień, a także obejmowała wieś rządową Wólka, Zarzew oraz Widzew[1]. Podczas regulacji ulicy Piotrkowskiej na terenie nowej osady, wyznaczono przebieg siedmiu nowych przecznic[1] oraz m.in. dochodzącą do niej ulicę, którą nazwano pierwotnie Przędzalniana. Nowa ulica została po raz pierwszy przedstawiona na planie sporządzonym przez geometrę Jana Leśniewskiego w 1825 roku[2].
Ulica łączyła poszczególne posiadła wodno-fabryczne położone nad rzeką Jasień: od Widzewa, poprzez młyny Araszt, Wójtowski Młyn, Księży Młyn oraz Lamus, które otrzymał we władanie Krystian Wendisch[3], do ulicy Piotrkowskiej i Rynku Bielnikowego[2].
Ulica w 1860 była częściowo wybrukowana, a w latach 1916–1917 bruk pojawił się na odcinku od ulicy Kilińskiego do ulicy Przędzalnianej. W 1938 roku została wybudowana kanalizacja.
Ulica Tymienieckiego jest główną arterią Księżego Młyna.
Nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]- 1827–1837 – ulica Przędzalniana
- 1837–1915 – ulica Emilii
- 1915–1918 – Emilien-strasse
- 1918–1935 – ulica Emilii
- 1935–1940 – ulica ks. bp. Wincentego Tymienieckiego
- 1940–1945 – Nibelungenstrasse
- 1945–1951 – ulica ks. bp. Wincentego Tymienieckiego
- 1951–1990 – ulica 8 Marca
- od 1990 roku – ulica ks. bp. Wincentego Tymienieckiego
Ważniejsze obiekty
[edytuj | edytuj kod]- Przędzalnia Rodziny Scheiblerów (zaadaptowana na lofty)
- zabytkowa strażnica OSP z XIX wieku (zaadaptowana na biura)
- Bielnik Kopischa z 1824 roku (zaadaptowana na biura). Od niego zaczyna się historia osady fabrycznej nad rzeką Jasień.
- Fabryka Ludwika Grohmana (zaadaptowana na siedzibę ŁSSE)
- Siedziba Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej mieści się Fabryka Henryka Grohmana.
- Elektrownia Towarzystwa Wyrobów Bawełnianych Karola W. Scheiblera z 1910 roku (odrestaurowana na atrakcję turystyczną kompleksu mieszkalnego Fuzja).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rynkowska 1970 ↓, s. 7.
- ↑ a b Janik i in. 2012 ↓, s. 39.
- ↑ Ryszard Bonisławski. Rzeki Jasień i Karolewka. „Z biegiem łódzkich rzek”, 2008. UM Łodzi.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, ISBN 978-83-939822-4-0.
- Maciej Janik, Jacek Kusiński, Mariusz Stępniewski, Zdzisław Szambelan: Łódź na mapach 1793–1939. Wyd. I. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2012. ISBN 978-83-927666-3-6.