Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wietlinie
Kościół parafialny | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
Wietlin 32, |
Data powołania |
10 października 1947 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Archidiecezja | |
Dekanat | |
Kościół parafialny | |
Filie | |
Administrator |
ks. Henryk Iwanicki (2012) |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne |
8 września |
Położenie na mapie gminy Laszki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego | |
50°00′10,584″N 22°48′37,791″E/50,002940 22,810498 | |
Strona internetowa |
Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wietlinie − parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Radymno II[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1908 roku w Wietlinie staraniem ks. Ludwika Bikowskiego zbudowano kaplicę pw. Objawienia Najświętszej Maryi Panny z Lourdes. W 1938 roku do kaplicy dobudowano nawę kościelną, ale podczas II wojny światowej kaplica została zniszczona.
10 października 1947 roku dekretem bpa Franciszka Bardy, została erygowana ekspozytura pw. św. Mikołaja, z wydzielonego terytorium parafii Laszki. Na kościół parafialny zaadaptowano dawną cerkiew. W skład ekspozytury weszły miejscowości: Wietlin, Wysocko, Surochów, Makowisko, Państwowy Ośrodek Rolniczy w Wietlinie II oraz Młodzieżowy Rolniczy Zespół Spółdzielczy tzw. Wietlin I. Od 1948 roku wikariat eksponowany w Wietlinie obejmował wsie: Wietlin, Wysocko i Wietlin I (Młodzieżowy Rolniczy Zespół Spółdzielczy, Stację Nasienno-Szkółkarską oraz Dom Pomocy Społecznej w Wysocku).
W 1954 roku za patrona obrano św. Andrzeja Bobolę. 29 kwietnia 1970 roku zmieniono wezwanie parafii na Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W 1975 roku wykonano polichromię, według projektu Macieja Kauczyńskiego[2][3][4].
Od 1993 roku kościół jest udostępniany dla wiernych greckokatolickich.
Na terenie parafii jest 1 251 wiernych (w tym: Wietlin – 657, Wietlin I – 139, Wysocko – 455)[5].
Proboszczami parafii byli: ks. Karol Jendyk (ekspozyt, 1947–1953)[6], ks. Mieczysław Porębski (ekspozyt, od 1953) [7], ks. Władysław Janowski (ekspozyt w 1960), ks. Józef Wołczański (ekspozyt, od 1960)[8], ks. Edward Delekta (od 1968), ks. Józef Kiełbowicz (od 1978)[9][10]
Kościół filialny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1675–1685 Maria Kazimiera d’Arquien zbudowała drewniany dwór, w którym gościł król Jan III Sobieski. W latach 1719–1734 zbudowano murowany pałac z fundacji Elżbiety i Zofii Sieniawskich[11].
W latach 1885–1889 w Wysocku miejscowi grekokatolicy zbudowali murowaną cerkiew, z fundacji Stefana i Zofii Zamojskich. W 1907 roku powstała kaplica filialna. Po wysiedleniu grekokatolików, w 1948 roku cerkiew zaadaptowano na kościół filialny. W latach 1990–1992 kościół wyremontowano.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Historia
- ↑ Henryk Iwanicki , Na chwałę Bożą [online], Tygodnik Katolicki „Niedziela”. Niedziela przemyska 43/2022 [dostęp 2022-10-18] .
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 408) ISSN 1233-4685
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 280) ISSN 1429-6314
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 87) [dostęp 2024-06-18]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 99) [dostęp 2024-06-18]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 107) [dostęp 2024-06-18]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 107) [dostęp 2024-06-18]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 169) [dostęp 2024-096-18]
- ↑ Zespoł pałacowy w Wysocku [online], www.jaroslawski.pl [dostęp 2024-09-23] .