Przejdź do zawartości

Sabine John

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Sabine John edytowana 13:03, 25 wrz 2024 przez AndrzeiBOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Sabine John
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 października 1957
Döbeln

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
srebro Seul 1988 lekkoatletyka
(siedmiobój)
Mistrzostwa świata
srebro Helsinki 1983 siedmiobój
Mistrzostwa Europy
srebro Ateny 1982 siedmiobój

Sabine John z domu Möbius, 1. voto Paetz (ur. 16 października 1957 w Döbeln[1]) – niemiecka lekkoatletka reprezentująca NRD, specjalistka wielobojów, wicemistrzyni olimpijska z Seulu z 1988.

Zdobyła srebrny medal w siedmioboju na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach za swą rodaczką Ramoną Neubert[2]. Także na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach zdobyła srebrny medal, również za Ramoną Neubert[3].

6 maja 1984 w Poczdamie Sabine Paetz ustanowiła rekord świata w siedmioboju wynikiem 6867 punktów[a][4]. Nie mogła wziąć udziału w igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles z powodu ich bojkotu przez NRD. W zawodach Przyjaźń-84 rozegranych w Pradze w tym roku zajęła 2. miejsce w biegu na 100 metrów przez płotki[5].

Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu zdobyła srebrny medal w siedmioboju za Amerykanką Jackie Joyner-Kersee. Zajęła również 8. miejsce w skoku w dal[1].

Sabine John była mistrzynią NRD w siedmioboju w 1984, wicemistrzynią w 1983 i brązową medalistką w 1981, wicemistrzynią w pięcioboju w 1978[6], a także brązową medalistką w biegu na 100 m przez płotki w 1982[7]. Była również halową mistrzynią NRD w pięcioboju w 1984 i 1986, wicemistrzynią w 1983 i 1985 oraz brązową medalistką w latach 1978–1980 i 1982[8], wicemistrzynią w skoku w dal w 1984[9] oraz w biegu na 50 m przez płotki w 1977 i na 60 m przez płotki w 1984[10].

Rekordy życiowe[11]:

Obecnie Sabine John jest instruktorką fitnessu w miejscowości Zinnowitz.

  1. Według obecnej punktacji byłoby to 6946 punktów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sabine John [online], olympedia.org [dostęp 2021-04-29] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 568 [dostęp 2021-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 352 [dostęp 2021-04-29] (ang.).
  4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 348 [dostęp 2021-04-29] (ang.).
  5. Henryk Sozański. Praga '84. „Lekkoatletyka”. 10, s. 33, 1984. 
  6. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (Fünf– bzw. Siebenkampf – Damen) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2011-12-25] (niem.).
  7. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (100m Hürden – Damen) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2011-12-25] (niem.).
  8. Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (Fünfkampf – Damen) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2011-12-25] (niem.).
  9. Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (Weitsprung – Damen) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2011-12-25] (niem.).
  10. Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (50–55–60m Hürden – Damen) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2011-12-25] (niem.).
  11. Sabine John, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-12-25] (ang.).
  12. All time Top lists senior outdoor Heptathlon women [online], World Athletics, 29 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-29] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]