Przejdź do zawartości

Węgorzyno (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Węgorzyno (gmina) edytowana 10:56, 2 sie 2024 przez Czyz1 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Węgorzyno
gmina miejsko-wiejska
Ilustracja
Ratusz w Węgorzynie
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

zachodniopomorskie

Powiat

łobeski

TERC

2418053

Burmistrz

Krzysztof Gwóźdź

Powierzchnia

256,19 km²

Populacja (31.12.2016[1])
• liczba ludności


7105

• gęstość

27,7 os./km²

Urbanizacja

40,7%

Nr kierunkowy

91

Tablice rejestracyjne

ZLO

Adres urzędu:
ul. Rynek 1
73-155 Węgorzyno
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Węgorzyno
Liczba sołectw

18

Liczba miejscowości

33

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
53°32′20″N 15°33′46″E/53,538889 15,562778
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Węgorzynogmina miejsko-wiejska w Polsce położona w środkowej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie łobeskim. Siedzibą gminy jest miasto Węgorzyno.

Według danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 7105 mieszkańców[1].

Miejsce w województwie (na 114 gmin):
powierzchnia 30., ludność 53.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Gmina znajduje się w środkowej części województwa zachodniopomorskiego, w południowej części powiatu łobeskiego.

Sąsiednie gminy:

Do 31 grudnia 1998 r. wchodziła w skład województwa szczecińskiego, a w latach 1999–2002 w skład powiatu stargardzkiego.

Gmina stanowi 24,0% powierzchni powiatu.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 7344 100 3655 49,8 3689 50,2
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
28,7 14,3 14,4

Gminę zamieszkuje 19,0% ludności powiatu.

  • Piramida wieku mieszkańców gminy Węgorzyno w 2014 roku[3].


Przyroda i turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Gmina leży na pojezierzach: Ińskim i Drawskim oraz na Wysoczyźnie Łobeskiej. Południową część gminy zajmuje fragment Ińskiego Parku Krajobrazowego z rezerwat przyrody Źródliskowe Zbocza. Przepływająca przez gminę rzeka Ukleja jest dostępna dla kajaków, podobnie jak Jezioro Woświn, do którego wpada. Przez gminę prowadzi niebieski szlak turystyczny łączący Chociwel, Iński PK, Węgorzyno i Ińsko. Tereny leśne zajmują 24% powierzchni gminy, a użytki rolne 61%.

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Przez gminę Węgorzyno prowadzi droga krajowa nr 20 łącząca miasto z Chociwlem (17 km) i Drawskiem Pomorskim (19 km) oraz droga wojewódzka nr 151 do Łobza (13 km) i Ińska (13 km).

Stacja Runowo Pomorskie położona 4 km od Węgorzyna uzyskała połączenie kolejowe w 1859 r. po wybudowaniu linii ze Stargardu do Koszalina. W latach 1869–1870 linię przedłużono do Gdańska. W latach 1877–1878 r. otwarto linię przez Węgorzyno i Szczecinek do Chojnic. W 1896 r. przez wieś Sielsko poprowadzono wąskotorową linię kolejową z Dobrej Nowogardzkiej do Łobza Wąsk. Fragment z Mieszewa do Łobza zamknięto w 1991 r., a 2 lata później rozebrano. W latach 1986–1989 linia Szczecin – Gdańsk została zelektryfikowana (trasa Trójmiejskiej SKM nieco wcześniej). Obecnie w gminie czynnych jest 5 stacji: Cieszyno Łobeskie, Runowo Pomorskie i Lesięcin (na linii Szczecin- Gdańsk) oraz Węgorzyno i Wiewiecko na linii do Szczecinka.

W gminie czynne się trzy placówki pocztowe: UP Węgorzyno (nr 73-155) i Agencja Pocztowa Mieszewo (nr 73-155) i Agencja Pocztowa Runowo Pomorskie (nr 73-151).

Administracja i samorząd

[edytuj | edytuj kod]

W 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy Węgorzyno wynosiły 26 mln zł, a dochody budżetu 27,1 mln zł. Zobowiązania samorządu (dług publiczny) według stanu na koniec 2016 r. wynosiły 8,3 mln zł, co stanowiło 30,6% poziomu dochodów[4].

Sołectwa gminy Węgorzyno: Brzeźniak, Chwarstno, Cieszyno, Kraśnik Łobeski, Lesięcin, Mielno, Mieszewo, Przytoń, Runowo, Sarnikierz, Sielsko, Stare Węgorzynko, Trzebawie, Wiewiecko, Winniki i Zwierzynek.

Miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

Miasto:

Pozostałe miejscowości:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]