Przejdź do zawartości

Leopold Rutowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Leopold Rutowicz edytowana 09:06, 29 lip 2024 przez Stanisław Krupiński (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Leopold Rutowicz
Ilustracja
Leopold Rutowicz (2009)
Data i miejsce urodzenia

18 października 1932
Kraków

Poseł do PE VI kadencji
Okres

od 20 lipca 2004
do 13 lipca 2009

Przynależność polityczna

Samoobrona
Rzeczpospolitej Polskiej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Leopold Józef Rutowicz (ur. 18 października 1932 w Krakowie) – polski polityk, ekonomista, nauczyciel akademicki, inżynier, urzędnik, poseł do Parlamentu Europejskiego z ramienia Samoobrony RP w kadencji 2004–2009.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1956 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, jako magister inżynier mechanik. W 1981 uzyskał stopień doktora nauk o towaroznawstwie na Akademii Ekonomicznej w Krakowie.

Był rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. Od 1955 do 1968 wykładał na AGH. W latach 1957–1959 był zatrudniony jako technolog w Fabryce Wyrobów Blaszanych. Następnie do 1963 pracował w Krakowskim Przedsiębiorstwie Budowlanym. Następnie kierował Zakładem Badań i Doświadczeń Krakowskiego Zjednoczenia Budowlanego. Przewodniczył Komitetowi Technicznemu w Instytucie Górnictwa Naftowego i Gazownictwa.

Od 1959 do 1990 był prezesem Wojewódzkiego Klubu Techniki i Racjonalizacji. W latach 1967–1990 sprawował funkcję zastępcy dyrektora Okręgowego Urzędu Miar w Krakowie, a od 1990 do 1995 dyrektora Urzędu Probierczego w tym mieście. Do 2004 był doradcą firmy Cefama w Cieszynie. Należał do Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego oraz Polskiego Towarzystwa Towaroznawczego.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Do 1980 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. Bez powodzenia kandydował do Sejmu w 1993 z listy NOT-Stowarzyszenia Techniczne i w 1997 z listy Unii Pracy. Później wstąpił do Samoobrony RP[2]. W wyborach w 2004, otrzymawszy 22 528 głosów, został wybrany do Parlamentu Europejskiego z ramienia tego ugrupowania[3] z okręgu krakowsko-kieleckiego. Zasiadał w Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów. Należał do frakcji Unia na rzecz Europy Narodów. Był członkiem komitetu wyborczego Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich w 2005[4]. W wyborach w 2009 nie ubiegał się o reelekcję, po czym wycofał się z działalności politycznej.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1977) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, ma jednego syna.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]