Przejdź do zawartości

Eduardo Souto de Moura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Eduardo Souto de Moura edytowana 22:44, 25 lip 2024 przez MastiBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Eduardo Souto de Moura
Ilustracja
Imię i nazwisko

Eduardo Elísio Machado Souto de Moura

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1952
Porto

Narodowość

portugalska

Dziedzina sztuki

architektura

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (Portugalia) Wielki Oficer Orderu Zasługi (Portugalia)
Stadion w Bradze na Euro 2004, 2000-03
Pawilon Portugalii, Expo 98, Lisbona, 1995-98

Eduardo Elísio Machado Souto de Moura (ur. 25 lipca 1952 w Porto) – portugalski architekt, laureat Nagrody Pritzkera.

Zarys biografii

[edytuj | edytuj kod]

1974-1980 studia i dyplom architekta w Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Porto (Escola Superior de Belas-Artes do Porto ESBAP), od 1974 współpraca z Alvarem Sizą i Fernandem Tavorą, od 1980 własne biuro w Porto, 1981 laureat konkursu na Centrum Kultury w Porto zauważony zostaje, jako przedstawiciel nowej generacji, a następnie w 1987 zyskuje uznanie międzynarodowe jako laureat konkursu na hotel w historycznym centrum Salzburga, od 1997 własne biuro w Porto we wspólnym obiekcie wraz z Alvarem Sizą i Fernandem Tavorą. 1981-1990 asystent, a następnie profesor Wydziału Architektury ESBAP w Porto oraz profesor zaproszony szkół architektury EAUG w Genewie i Paryżu-Belleville, wydziałów architektury uniwersytetów harwardzkiego i dublinskiego, Politechnik ETHZ w Zurychu i EPFL w Lozannie oraz Akademii Architektury w Mendrisio. W 2009 był jurorem w międzynarodowym konkursie architektonicznym na projekt gmachu Muzeum Historii Polski w Warszawie.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciel portugalskiego neomodernistycznego regionalizmu i minimalizmu w architekturze, koncentrujący się na łączeniu cech miejsca i tradycji materiału z nowoczesnością inspirowaną modernistycznym dorobkiem Miesa van der Rohe, czego rezultatem jest architektura o jasnej strukturze i niezwykłej przejrzystości oraz zdecydowanej nowoczesności i inteligencji, interpretująca zarazem lokalną tradycję i współtworząca z miejscem nierozerwalną całość.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

W 1980 laureat nagrody Fundacji António de Almeida, w 1984 nagrody Fundacji Antero de Quental, w 1992 i 2004 nagród Secil, w 1995 międzynarodowej nagrody "Stone Architecture", w 2001 złotego medalu Heinricha Tessenowa – dorocznej nagrody Fundacji Alfreda Toepfera oraz 7 nominacji do nagrody Miesa van der Rohe, a także w 2011 Nagrody Pritzkera – uznawanej za architektonicznego Nobla.

Realizacje

[edytuj | edytuj kod]
  • 1980-84 Rynek Miejski w Bradze
  • 1981-91 Centrum Kultury w Porto (Centro Cultural da Secretaria de Estado da Cultura)
  • 1982-85 Dom jednorodzinny 1 w Nevogilde, Porto
  • 1983-88 Dom jednorodzinny 2 w Nevogilde, Porto
  • 1984-89 Dom jednorodzinny w Quinta do Lago, Almansil
  • 1985 Ponte dell'Accademia, Bienale w Wenecji (I)
  • 1986-88 Aneks mieszkalny przy Rua da Vilarinha, Porto
  • 1987-92 Dom jednorodzinny w Alcanena, Torres Novas
  • 1987-89 Hotel w Salzburgu (A)
  • 1987 Plano de pormenor para a Porta dei Colli w Palermo (I)
  • 1987-91 Dom jednorodzinny 1 w Praia de Miramar, Vila Nova de Gaia
  • 1987-94 Dom jednorodzinny w Avenida da Boavista, Porto
  • 1988 Plano de pormenor e equipamentos para Mondello w Palermo (I)
  • 1989-97 Przebudowa Konwentu Santa Maria do Bouro przy Pousadas de Portugal w Amares
  • 1989-94 Dom jednorodzinny przy Bom Jesus do Monte w Bradze
  • 1990-94 Wydział Geologii Uniwersytetu w Aveiro
  • 1990-93 Dom jednorodzinny w Maia
  • 1990-93 Dom jednorodzinny w Baião
  • 1991-95 Dom jednorodzinny w Tavirze
  • 1991 Burgo Empreendimento – galeria handlowa przy Avenida da Boavista w Porto
  • 1991-98 Dom jednorodzinny w Moledo do Minho, Caminha
  • 1992-95 Budynek mieszkalny przy Rua do Teatro w Porto
  • 1992-01 Biblioteka dla dzieci i audytorium Biblioteki Miejskiej w Porto
  • 1993 Przebudowa Alfândega do Porto na Muzeum Transportu i Komunikacji w Porto
  • 1993-99 Dom jednorodzinny w Matosinhos
  • 1993-04 Przebudowa i waloryzacja Muzeum Grão Vasco w Viseu
  • 1994-02 Dom jednorodzinny w Serra da Arrábida
  • 1994-02 Dom jednorodzinny w Cascais
  • 1994-01 Trzy jednostki mieszkaniowe przy Praça de Liège w Porto
  • 1995 Plano de pormenor do novo centro direccional da Maia
  • 1995 Przebudowa Faixa Marginal w Matosinhos
  • 1995-98 Projekt Pawilonu Portugalii[1] na Expo 98 w Lizbonie (z Alvarem Sizą)
  • 1996-97 Projekt wnętrz Pousada de Santa Maria do Bouro w Amares
  • 1997-99 Projekt wnętrz Armazéns do Chiado w Lizbonie
  • 1997-01 Centrum Fotografii Portugalskiej w Porto
  • 1997 Projekt dla Metro do Porto, Grande Porto
  • 1997-01 Budynek mieszkalny w Maia
  • 1997-01 Przebudowa rynku w Bradze
  • 1998-99 Galeria Silo w Norte Shopping, Matosinhos
  • 1998-03 Kino Manoel de Oliveira w Porto
  • 1999-00 Projekt Pawilonu Portugalii na Expo 2000 w Hanowerze (D) z Alvarem Sizą
  • 2000-03 Stadion Miejski w Bradze na Euro 2004
  • 2005 Pawilon Serpentine Gallery, Kensington Gardens, Londyn (z Alvarem Sizą)
  • 2007 Centrum Sztuki Współczesnej w Bragança
  • 2008 Coliseu de Viana do Castelo

Galeria fotografii

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Antonio Angelillo, Eduardo Souto Moura, Monografie, Wyd. Blau
  • Antonio Esposito i Giovanni Leoni, Eduardo Souto de Moura, Wyd. Gustavo Gili, 2003
  • Antonio Esposito i Giovanni Leoni, Eduardo Souto de Moura, Archipockets, Wyd. Phaidon, 2004
  • Aurora Cuito, Eduardo Souto de Moura, Wyd. Dinalivro
  • Eduardo Souto de Moura, Construir no Tempo, Wyd. Estar
  • Eduardo Souto de Moura, Pavilhão Multiusos, Porto, Civilização Editora
  • Eduardo Souto de Moura, Vinte e Duas Casas, Wyd. Caleidoscópio
  • José Manuel das Neves, Eduardo Souto de Moura - Habitar, Arquitecturas, Wyd. Caleidoscópio
  • Michele Cannatà i Fátima Fernandes, A Arquitectura do Metro, Porto, Civilização Editora, ISBN 972-26-2463-3
  • Michele Cannatà i Fátima Fernandes, Estádio Municipal de Braga, Porto, Civilização Editora
  • Werner Blaser, Eduardo Souto Moura – Stein Element Stone, Wyd. Birkhauser

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]