Przejdź do zawartości

Wasilij Riasnoj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Wasilij Riasnoj edytowana 09:27, 17 lip 2024 przez EmptyBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Wasilij Riasnoj
Василий Степанович Рясной
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

23 lut.?/7 marca 1904
Samarkanda

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1995
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1920–1956

Formacja

Armia Czerwona
NKWD
MWD

Stanowiska

ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ukraińskiej SRR

podpis
Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru”

Wasilij Stiepanowicz Riasnoj (ros. Василий Степанович Рясной; ur. 23 lut.?/7 marca 1904 w Samarkandzie, zm. 12 grudnia 1995 w Moskwie) – radziecki funkcjonariusz organów bezpieczeństwa (NKWD i NKGB), szef UMWD Moskwy i okręgu moskiewskiego w latach 1953–1956, generał porucznik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1920–1921 w Armii Czerwonej, następnie działacz Komsomołu Turkiestanu i organów partyjnych Turkiestanu, od 1922 działacz RKP(b). W 1927–1931 kierownik wydziałów organizacyjnych rejonowych komitetów Komunistycznej Partii (bolszewików) Turkmenistanu w różnych miastach, 1928–1931 członek KC KP(b)T. Później działacz partyjny na terenie Rosyjskiej FSRR.

W organach bezpieczeństwa od 1937 roku, jako funkcjonariusz Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego. Od 1943 do 1945 roku ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Następnie od 1946 roku pierwszy zastępca Siergieja Krugłowa, ówczesnego ludowego komisarza (następnie ministra) spraw wewnętrznych. Od 15 lutego 1952 do 05 stycznia 1953 stał na czele wywiadu zagranicznego I Zarządu Głównego Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego. W tym samym czasie (23 maja 1952–30 lipca 1952) pełniący obowiązki szefa Zarządu Ochrony Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego. Po przekształceniu MGB ZSRR w Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR od 12 marca do 28 maja 1953 roku na stanowisku szefa 2 Zarządu Głównego (wywiad zagraniczny) a następnie szef Zarządu Spraw Wewnętrznych ZSRR na obwód Moskiewski, do 30 marca 1956 roku. W latach 1953–1956 członek Kolegium MWD ZSRR, zwolniony z organów bezpieczeństwa w lipcu 1956 roku. Pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

i medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Лубянка. ВЧК—ОГПУ—НКВД—НКГБ—МГБ—МВД—КГБ. 1917—1960. Справочник / pod red. naukową R. Pichoja; Moskwa, Wydawnictwo MFD, 1997; strony 153 – 154.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]