Przejdź do zawartości

Piotr Śliwiński (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Piotr Śliwiński (pisarz) edytowana 21:57, 5 maj 2024 przez Grzes1966 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Piotr Śliwiński (Bardejov, 23 kwietnia 2017)

Piotr Krzysztof Śliwiński (ur. 29 czerwca 1973 w Krakowie) – polski pisarz, publicysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pisarz i publicysta krakowski. Urodzony na krakowskim Zwierzyńcu. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez blisko 10. lat współpracował ściśle z redakcją Tygodnika Salwatorskiego – pisma Parafii Najświętszego Salwatora w Krakowie. Publikował także w tygodniku Źródło i Radiu WNET (gdy było jeszcze rozgłośnią internetową)[potrzebny przypis].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze artykuły

[edytuj | edytuj kod]
  • Jest wśród was przechodniem. Żyć wiarą. „Źródło. Tygodnik Rodzin Katolickich”. – 2008, nr 4, s. 14–15, il.[1]
  • Brewiarz i mannlicher. Nie ugięli się przed mocą zła. „Źródło. Tygodnik Rodzin Katolickich”. – 2008, nr 25, s. 8–9, il.[2]
  • Przeciwko skundleniu języka. Z Piotrem Śliwińskim autorem powieści „Dziki Kąt” rozmawia Maciej Robert. „Notes Wydawniczy”. – 2008, nr 1, s. 14–18, il.
  • Miecio podróżnik. Ludzie. „Źródło. Tygodnik Rodzin Katolickich”. – 2009, nr 44, s. 22–23, il.
  • Szopka rodzi się latem. Wizyta u Stanisława Malika. „Źródło. Tygodnik Rodzin Katolickich”. – 2010, nr 51, s. 20–21, il.
  • Taternik w sutannie. Ks. Walenty Gadowski (1861-1956). Wierni Polsce i Chrystusowi. „Źródło. Tygodnik Rodzin Katolickich”. – 2011, nr 3, s. 22–23, il.
  • My nigdy nie poddamy się! Polska / Polacy. „Źródło. Tygodnik Rodzin Katolickich”. – 2011, nr 39, s. 22–23, il.[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dotyczy życia, twórczości plastycznej i pracy terapeutycznej krakowskiego malarza Zbigniewa Perzanowskiego (1957-).
  2. Dotyczy życia oraz służby wojskowej i duszpasterskiej ks. płka. dr. Romana Dacy.
  3. Dotyczy mjra cc Hieronima Dekutowskiego „Zapory”.