Edmund Ilcewicz

Edmund Ilcewicz
	Biskup tytularny Trevika
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1924 ; Grodno
Data śmierci	12 września 1981
	Biskup pomocniczy lubelski
Okres sprawowania	1969–1981
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1948
Nominacja biskupia	14 kwietnia 1969
Sakra biskupia	15 maja 1969
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 6 kwi 2024, była oparta na tej wersji.

Edmund Ilcewicz (ur. 12 kwietnia 1924 w Grodnie, zm. 12 września 1981) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lubelski w latach 1969–1981.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął w Lublinie 29 czerwca 1948. W latach 1949–1951 studiował prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1951 był wychowawcą Niższego Seminarium Duchownego w Lublinie. W latach 1950–1952 pełnił obowiązki proboszcza w parafii św. Bazylego w Świerszczowie^[1]. W 1956 uzyskał doktorat.

Od 1966 był kanonikiem kapituły lubelskiej. 14 kwietnia 1969 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej i biskupem tytularnym Trevika. Sakry biskupiej udzielił mu 15 maja 1969 biskup Piotr Kałwa. Pełnił funkcję wikariusza generalnego.

Jest autorem licznych publikacji o martyrologii Kościoła na Lubelszczyźnie.

↑ Historia parafii Świerszczów. swierszczow.kuria.lublin.pl (arch.). [dostęp 2020-09-10].

Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy „Pax”, Warszawa 2000.
Śrutwa J., Biskupi „rodem” z KUL-u, [w:] M. Rusecki (red.), Księga pamiątkowa w 75-lecie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Redakcja Wydawnictwa KUL, Lublin 1994.