Dani

Dani
	; Mężczyzna z ludu Dani
Populacja	90 tys.
Miejsce zamieszkania	Indonezja (dolina Baliem)
Język	dani Wielkiej Doliny, indonezyjski
Religia	chrześcijaństwo, wierzenia tradycyjne
Grupa	ludy papuaskie
Pokrewne	Lani, Yali

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 23 mar 2024, była oparta na tej wersji.

Dani, także Ndani^[1] – lud papuaski żyjący w indonezyjskiej prowincji Papua^[2]. Dani są rdzenną ludnością trudno dostępnej doliny Baliem (Balim)^[3], zwanej także Wielką Doliną^[4].

W 1954 roku do doliny Baliem dotarł pierwszy misjonarz, pochodzący z Holandii^[4]. Wcześniej byli ludem izolowanym, nieznanym światu zewnętrznemu^[5].

W dolinie Baliem mieszka ok. 100 tys. ludzi, z czego po 20 tys. przedstawicieli ludu Dani w części dolnej i górnej doliny i 50 tys. w części środkowej. Tereny na zachód od doliny Balim zamieszkuje ok. 180 tys. przedstawicieli ludu Lani, nazywanych nieściśle „Dani Zachodnimi”^[6].

W tradycyjnych osadach Dani zachował się silny podział na społeczność mężczyzn i kobiet. Mężczyźni i kobiety mieszkają osobno^[7].

Zgodnie ze zwyczajem po śmierci bliskiego kobiety odcinają sobie część palca^[8]. Dawniej do tradycji Dani należało także mumifikowanie ciał zmarłych wodzów^[9].

Przypisy

↑ ZulyaniZ. Hidayah ZulyaniZ., Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia, wyd. 2, Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 106, ISBN 978-979-461-929-2, OCLC 913647590 (indonez.).
↑ Mielcarek 2012 ↓, s. 53–54.
↑ TriT. Murningsih TriT., YuliasriY. Jamal YuliasriY., SriS. Rejeki SriS., Daya Anti-Bakteri Ekstrak Rhododendron spp, [w:] Prosiding II Seminar Nasional Biologi XV, Bandar Lampung: Perhimpunan Biologi Indonesia, 1997, s. 497–500, ISBN 978-979-8287-17-6, OCLC 41002612 (indonez.), patrz s. 497.
↑ ^a ^b Mielcarek 2012 ↓, s. 54.
↑ DougD. Hayward DougD., From Tribal Economics to a Market-Oriented Economy, „Irian: bulletin of Irian Jaya”, 11 (1–2), Lembaga Anthropologi, Universitas Cenderawasih, 1983, s. 1–29, ISSN 0304-2189, OCLC 773556466 [zarchiwizowane z adresu 2006-05-02] (indonez.), patrz s. 1–2.
↑ Mielcarek 2012 ↓, s. 55–56.
↑ Mielcarek 2012 ↓, s. 60.
↑ Mielcarek 2012 ↓, s. 66.
↑ Mielcarek 2012 ↓, s. 65.

Bibliografia

RemigiuszR. Mielcarek RemigiuszR., Ginąca kultura papuaskiego ludu Dani i wpływ turystyki na jej zachowanie, „Studia Periegetica”, nr 7 Niekonwencjonalne aspekty i formy turystyki, 2012, s. 53–72, ISSN 1897-9262 [dostęp 2022-08-20] .

Linki zewnętrzne

Lud Dani – galeria zdjęć (cz.)

[1] ZulyaniZ. Hidayah ZulyaniZ., Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia, wyd. 2, Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 106, ISBN 978-979-461-929-2, OCLC 913647590 (indonez.).

[CITEREFMielcarek201253–54-2] Mielcarek 2012 ↓, s. 53–54.

[3] TriT. Murningsih TriT., YuliasriY. Jamal YuliasriY., SriS. Rejeki SriS., Daya Anti-Bakteri Ekstrak Rhododendron spp, [w:] Prosiding II Seminar Nasional Biologi XV, Bandar Lampung: Perhimpunan Biologi Indonesia, 1997, s. 497–500, ISBN 978-979-8287-17-6, OCLC 41002612 (indonez.), patrz s. 497.

[CITEREFMielcarek201254-4] Mielcarek 2012 ↓, s. 54.

[5] DougD. Hayward DougD., From Tribal Economics to a Market-Oriented Economy, „Irian: bulletin of Irian Jaya”, 11 (1–2), Lembaga Anthropologi, Universitas Cenderawasih, 1983, s. 1–29, ISSN 0304-2189, OCLC 773556466 [zarchiwizowane z adresu 2006-05-02] (indonez.), patrz s. 1–2.

[CITEREFMielcarek201255–56-6] Mielcarek 2012 ↓, s. 55–56.

[CITEREFMielcarek201260-7] Mielcarek 2012 ↓, s. 60.

[CITEREFMielcarek201266-8] Mielcarek 2012 ↓, s. 66.

[CITEREFMielcarek201265-9] Mielcarek 2012 ↓, s. 65.

[1]