Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indykator bankructwa[1] – proces stochastyczny wyrażający się wzorem:
- dla gdzie:
gdzie:
- – moment bankructwa.
Ten proces ma niemalejące i prawostronnie ciągłe trajektorie i zmienia wartość z zera na jeden w momencie bankructwa. Indykator bankructwa jest wykorzystywany w ryzyku kredytowym do określenia kwoty jaką odzyska bank po bankructwie firmy, której udzielono kredyt.
Filtracja generowana przez indykator bankructwa jest zdefiniowana wzorem:
gdzie:
- jest najmniejszym – ciałem takim, że każde jest mierzalne. jest -mierzalne, więc jest momentem stopu:
jest najmniejszą filtracją taką, że jest momentem stopu względem tej filtracji.
Rozpatrzymy dowolną filtrację względem której jest momentem stopu. Z własności filtracji wiemy, że:
Z definicji filtracji
Pokazaliśmy, że więc jest najmniejszą filtracją względem której jest momentem stopu.
- ↑ MarekM. Capiński MarekM., TomasT. Zastawniak TomasT., Credit Risk, 26 września 2016 . Brak numerów stron w książce