Kittim
Kittim (hebr. כִּתִּים) – według Biblii syn Jawana i wnuk Jafeta (Rdz 10,4). Później jego imienia używano jako terminu geograficznego o szerokim znaczeniu[1].
Hebrajska nazwa Kittim pochodzi od położonego w południowo-wschodniej części Cypru greckiego miasta Kition[2] i była synonimem nazwy wyspy (w takim kontekście występuje m.in. w Iz 23,1[1]). Józef Flawiusz poświadcza, iż nazwę Chetim Żydzi odnosili do Cypru oraz większości krain nadmorskich (Dawne dzieje Izraela, I,VI,1)[3]. Wraz z poszerzaniem się horyzontów geograficznych starożytnych Izraelitów termin Kittim stał się zbiorczym określeniem krajów położonych w północnej części basenu Morza Śródziemnego. W Księdze Daniela (11,30) nazwa ta oznacza Rzym, natomiast w 1 Księdze Machabejskiej (1Mch 1,1; 8,5) Macedonię[4].
W rękopisach z Qumran Kittim oznacza wielkie, niegodziwe imperium, którego rządy nad światem poprzedzą nastanie czasów mesjańskich. W takim kontekście termin ten używany jest m.in. w Zwoju Wojny, gdzie odnosi się do Egiptu Ptolemeuszy i państwa Seleucydów, oraz w 1QpHab, gdzie symbolizuje imperium rzymskie[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Eerdmans Dictionary of the Bible. edited by David Noel Freedman. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2000, s. 776.
- ↑ Holman Concise Bible Dictionary. Nashville: B&H Publishing Group, 2011, s. 384.
- ↑ a b International Standard Bible Encyclopedia. T. 3. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 1982, s. 45-46.
- ↑ John L. Mckenzie: The Dictionary Of The Bible. New York: Touchstone, 1995, s. 485.