Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Zimnie

Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej
	cerkiew filialna
Państwo	Polska
Miejscowość	Zimno
Adres	{{{adres}}}
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
	warszawsko-chełmska
Wezwanie	Zaśnięcia Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	28 sierpnia
Historia
Data zakończenia budowy	1743
Data zniszczenia	27 czerwca 1938
Poprzednie wyznanie	unickie
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
Kopuła; • liczba kopuł	; 3
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; wolnostojąca
brak współrzędnych

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 11 wrz 2017, była oparta na tej wersji.

Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Zimnie – nieistniejąca cerkiew filialna Zaśnięcia Matki Bożej we wsi Zimno, położonej w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów. Pierwsze udokumentowane informacje dotyczące istnienia cerkwi prawosławnej w miejscowości pochodzą z rejestru podatkowego z 1531 roku^[1]. W 1743 roku wybudowana została kosztem miejscowej ludności rusińskiej nowa świątynia jako unicka. Drewniana cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy pokryta była gontem, posiadała łącznie trzy małe kopuły^[2]. Od 1875 roku prawosławna. Wraz z cerkwią w miejscowości Ratyczów stanowiła filię parafii Żerniki. W 1879 roku wybudowano oddzielną dzwonnicę^[3]. W 1882 roku kosztem miejscowej ludności przeprowadzony został remont świątyni^[4]. W roku 1914 wierni świątyni zwrócili się do zarządu diecezjalnego z prośbą budowy nowej świątyni, do czego jednak nie doszło w związku z wybuchem I wojny światowej^[5]. Cerkiew została rozebrana 27 czerwca 1938 roku w ramach akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej^[6].

↑ Źródła dziejowe. Tom XVIII, Warszawa, 1902 r., s. 244.
↑ ЦДIА, фонд 693, опис 1, справа 586; APL, KGKCh, sygn. 774.
↑ ЦДIА, фонд 693, опис 1, справа 453, аркуш 17.
↑ ЦДIА, фонд 693, опис 1, справа 586.
↑ APL, ChKP, sygnatura 3931.
↑ Memoriał prawosławnych pow. tomaszowskiego i zamojskiego do władz państwowych. W: M. Siwicki, Dzieje konfliktów polsko-ukraińskich, t. I, Warszawa 1992, s. 124-127.

[1] Źródła dziejowe. Tom XVIII, Warszawa, 1902 r., s. 244.

[2] ЦДIА, фонд 693, опис 1, справа 586; APL, KGKCh, sygn. 774.

[3] ЦДIА, фонд 693, опис 1, справа 453, аркуш 17.

[4] ЦДIА, фонд 693, опис 1, справа 586.

[5] APL, ChKP, sygnatura 3931.

[6] Memoriał prawosławnych pow. tomaszowskiego i zamojskiego do władz państwowych. W: M. Siwicki, Dzieje konfliktów polsko-ukraińskich, t. I, Warszawa 1992, s. 124-127.

[1]