Wojciech Pokora
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Hanna Pokora |
| Lata aktywności |
od 1953 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Wojciech Pokora (ur. 2 października 1934 w Warszawie[1]) – polski aktor teatralny i filmowy, występujący głównie w repertuarze komediowym.
Życiorys
Absolwent Technikum Budowy Silników we Wrocławiu[2] (przez kilka lat pracował w FSO[1][2]) i PWST w Warszawie (1958)[1][2].
Aktor warszawskich teatrów: Teatru Dramatycznego (1958–1984), Teatru Nowego (1984–1990) i Teatru Kwadrat (1990–2001)[1][2]. Wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie. Występował w telewizyjnych kabaretach Olgi Lipińskiej[3].
22 września 2015 roku ukazała się książka "Z Pokorą przez życie" - pierwszy wywiad rzeka z Wojciechem Pokorą, przeprowadzony przez Krzysztofa Pyzię[4].
Wnuczką aktora jest aktorka Agata Nizińska[5].
Wybrana filmografia
- 1960: Mąż swojej żony – robotnik
- 1966: Gdzie jest Trzeci król - Ziętara, malarz konserwator
- 1966: Małżeństwo z rozsądku – tajny agent
- 1967: To jest twój nowy syn – Wojtek Kobuz, mistrz ping-ponga, pierwszy mąż Ali
- 1967: Marsjanie – Szeregowy Piwko
- 1969: Nowy – urzędnik
- 1970: Przygody psa Cywila – porucznik Zubek
- 1972: Poszukiwany, poszukiwana – Stanisław Maria Rochowicz
- 1974–1977: Czterdziestolatek – inżynier Mieczysław Gajny
- 1974: Nie ma róży bez ognia – petent u administratora
- 1976: Brunet wieczorową porą – sąsiad-morderca
- 1976: Szaleństwo Majki Skowron – sierżant Kuziak
- 1977: Lalka – Lisiecki, subiekt w sklepie Wokulskiego
- 1978: Co mi zrobisz jak mnie złapiesz – goniący świnię
- 1980: Miś – autor piosenek, pracownik MO
- 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – hrabia Żorż Ponimirski
- 1983: Alternatywy 4 – docent Zenobiusz Furman
- 1983: Szczęśliwy Brzeg - zięć Paweł
- 1984: Siedem życzeń – aktor w budynku TVP (odc. 1)
- 1985: C.K. Dezerterzy – Franz von Nogay, oberleutnant armii austro-węgierskiej
- 1985: Zmiennicy – Antoni Kłusek
- 1987: Koniec sezonu na lody – Sylwester Szyszko
- 1987: Dorastanie – Tosik, trener siatkarzy
- 1989: Co lubią tygrysy – Piotr
- 1993−1994: Bank nie z tej ziemi – policjant Leopold Lulek
- 1998: Złoto dezerterów – Ernst von Nogay
- 1999–2003: Tygrysy Europy – Edward Skorupa, były kamerdyner Nowaków, szef agencji sobowtórów
- 1999–2003: Miodowe lata – Edward Rudnik, tata Aliny
- 2004: Całkiem nowe lata miodowe – Edward Rudnik, ojciec Aliny
- 2006: Dylematu 5 – docent Zenobiusz Furman
- 2007: Kryminalni – aktor Wiński
- 2009: Teraz albo nigdy! – Jerzy
- 2012: Do dzwonka Cafe – Tadzio z przyszłości
- 2013: Pamiętnik pani Hanki – hrabia Dowgird
- od 2013: Spokojnie, to tylko ekonomia! – dziadek Bohdan
- 2016: Na Wspólnej – Stanisław Niemirowicz
Odznaczenia
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (1978)[3]
- Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2013).
- ↑ a b c d Biografia. film.wp.pl. [dostęp 2012-03-06].
- ↑ a b c d Wojciech Pokora. teatr6pietro.pl. [dostęp 2012-08-19].
- ↑ a b c Monika Mokrzycka-Pokora: Wojciech Pokora. Culture.pl. [dostęp 2012-08-19].
- ↑ Z Pokorą przez życie. www.proszynski.pl. [dostęp 2015-08-08].
- ↑ Agata Nizińska. filmpolski.pl.
Bibliografia
- Wojciech Pokora w bazie filmpolski.pl
- Szablon:E-teatr
- Wojciech Pokora w bazie IMDb (ang.)
- Wojciech Pokora w bazie Filmweb
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne:
Kategorie:
- Absolwenci Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza
- Polscy aktorzy teatralni
- Polscy aktorzy filmowi
- Aktorzy Kabaretu Olgi Lipińskiej
- Wykładowcy Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Odznaczeni Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Urodzeni w 1934