Kościół Najświętszego Zbawiciela w Łodzi

Kościół Najświętszego Zbawiciela

kościół parafialny
widok od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź
Adres	{{{adres}}}
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszego Zbawiciela
Wezwanie	Najświętszego Zbawiciela
Historia Data rozpoczęcia budowy 1931 Data zakończenia budowy 1932 Aktualne przeznaczenie Kościół parafialny
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno modrzewiowe Wieża kościelna • liczba wież 2 Ołtarz • liczba ołtarzy 5 Liczba naw 3
Położenie na mapie Łodzi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa łódzkiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Najświętszego Zbawiciela – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Łódź-Teofilów-Żubardź archidiecezji łódzkiej. Jest to obecnie jeden z trzech drewnianych kościołów w Łodzi (było ich cztery, ale kościół św. Doroty w Mileszkach spłonął w sierpniu 2015 roku).

Świątynia została wzniesiona w latach 1931–1932 z bali modrzewiowych, oszalowana jest na zewnątrz deskami sosnowymi. Składa się z trzech naw drewniana konstrukcja kościoła jest umieszczona na podmurowaniu, dlatego wchodzi się do niego po kilku stopniach. Za prezbiterium znajduje się dobudowana w późniejszym czasie zakrystia oraz inne pomieszczenia. Na elewacji frontowej świątyni nad kruchtą znajduje się dobudowana już po II wojnie światowej kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Cała budowla jest zabezpieczona sadolinem, a jej dach jest nakryty blachą trapezową. W dniu 25 września 1932 roku kościół poświęcił biskup łódzki Wincenty Tymieniecki.

Świątynia posiada 5 ołtarzy, organy, dzwony, Drogę Krzyżową, ławki, 4 konfesjonały i ambonę^[1].