Wikipedysta:Derty Harry/Brudnopis

Lebor Gabála Érenn (czyt. 'l´evər gə'va:lə 'e:r´ən´, Księga Przechwyceń Irlandii) to środkowo-iryjski tytuł luźnego zbioru gawęd pisanych wierszem i prozą, opowiadających o mitycznym pochodzeniu i historii mieszkańców Irlandii począwszy od stworzenia świata aż do średniowiecza. Ważną wzmianką dotyczącą tej "pseudohistorii" Irlandii jest fakt, iż została opracowana i zredagowana przez nieznanego uczonego w XI wieku i bez przesady, można ją opisać jako zlepek mitologii, legend, historii, folkloru, chrześcijańskiej historiografii, politycznej propagandy i bezczelnych kłamstw. Znana jest zwykle pod tytułem Księga Inwazji lub Księga Podbojów.

Sensu bycia przez Lebor Gabála Érenn literackim i dokładnym sprawozdaniem z historii mieszkańców Irlandii można upatrywać w próbie zapewnienia irlandczykom spisanej historii, porównywalnej do tej w jaką Izraelici zaopatrzyli się w Starym Testamencie. Wyciągając pogańskie mity celtyckiej Irlandii (zarówno galijskiej i przedgalijskiej) ale ponownie je interpretując w świetle judeo-chrześcijańskiej teologii i historiografii, opisuje sposób w jaki wyspa była poddawana kolejnym inwazją, z których każda kolejna dodajwała nowy rozdział w historii narodu. Biblijne paradogmaty zaopatrzyły twórców mitologii w gotowe historie które mogły być zaadaptowane ich zgodnie z ich zamysłem. Nie jest więc zaskakujące to że przodkowie irlandczyków trafiają do niewoli w cudzym kraju, uciekają na wygnanie, wędrują przez dzicz, czy też wypatrują w oddali "Ziemi Obiecanej".

W szczególności cztery chrześcijańskie dzieła odcisnęły się w kształcie Lebor Gabála Érenn:

• De Civitate Dei (413-426) św. Augustyna
• Historiae adversum paganos (417) Orozjusza
• Kronika Euzebiusza, przetłumaczona na łacine przez św. Hieronima (379)
• Etymologiae lub Origines (początek VII w.) Izydora z Sewilli

The pre-Christian elements, however, were never entirely effaced. One of the poems in LGE, for instance, recounts how goddesses from among the Tuatha Dé Danann took Gaelic husbands when the Gael invaded and colonised Ireland. Furthermore, the pattern of successive invasions which LGE preserves is curiously reminiscent of Timagenes of Alexandria's account of the origins of another Celtic people, the Gauls of continental Europe. Cited by the fourth century historian Ammianus Marcellinus, Timagenes (first century BCE) describes how the ancestors of the Gauls were driven from their native lands in eastern Europe by a succession of wars and floods.