Kazimierz Darowicki

Kazimierz Darowicki

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1955 Gdańsk
Profesor nauk technicznych
Specjalność: elektrochemia, inżynieria korozyjna[1]
Alma Mater	Politechnika Gdańska
Doktorat	1991 – nauki techniczne Wydział Chemiczny PG[1] promotor: Józef Kubicki
Habilitacja	25 marca 1996 – nauki techniczne Wydział Chemiczny PG[1]
Profesura	12 lipca 1999[1]
Pracownik naukowy
Wydział	Wydział Chemiczny PG
Stanowisko	profesor
Okres zatrudn.	od 1981
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Darowicki (ur. 29 sierpnia 1955 w Gdańsku^[2]) – polski elektrochemik, profesor nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie inżynieria chemiczna, specjalizujący się inżynierii korozyjnej.

W 1981 r. ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej i rozpoczął pracę naukową na tej uczelni. W 1991 r. uzyskał stopień doktora nauk chemicznych. Tematem jego rozprawy doktorskiej była Symulacyjna i korelacyjna analiza widm immitancyjnych inhibitowanej reakcji elektrodowej (promotor: Józef Kubicki). W 1996 roku, na podstawie pracy Wpływ amplitudy sygnału pobudzającego na immitancję procesu elektrodowego, uzyskał stopień doktora habilitowanego, a tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1999 r.^[1][3]

Od roku 2024 jest członkiem Komitetu Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN^[4]. Członek Zarządu Gdańskiego Towarzystwa Naukowego^[5].

Od 1996 r. pełni funkcję kierownika utworzonej przez siebie Katedry Elektrochemii, Korozji i Inżynierii Materiałowej Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej^[6]. Organizator kierunku studiów "Korozja"^[7] Pełni funkcję kierownika Studium Podyplomowego "Zabezpieczenie Przeciwkorozyjne". Organizator Centrum Technologii Wodorowych PG i Szkoły Doktorskiej Wdrożeniowej. Organizator certyfikowanych kursów specjalistycznych "Inspektor powłok organicznych" z aprobatą DNV, "Inspektor ochrony katodowej" z uznaniem UDT^[8].

Specjalista z zakresu inżynierii korozyjnej. Autor ponad 260 publikacji naukowych skatalogowanych w bazie Scopus. Twórca nowej techniki pomiarowej: dynamicznej elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej. Specjalizuje się w analizie czasowo-częstotliwościowej procesów elektrochemicznych i korozyjnych oraz w analizie szumów elektrochemicznych. Promotor 25 prac doktorskich^[4]. Realizator około 500 prac badawczych, ekspertyz naukowych i wdrożeń dla różnych jednostek gospodarczych krajowych i zagranicznych z zakresu monitorowania korozyjnego, ochrony katodowej i powłok organicznych. Ważniejsze dokonania wsparte rekomendacjami to^[9]:

• ochrona przed korozją instalacji odsiarczania spalin Elektrowni Bełchatów, Elektrownia Bełchatów S.A.

• wdrożenie systemu monitorowania wody użytkowej Miasta Gdańska, Saur Neptun Gdańsk
• prace antykorozyjne i analiza RBI instalacji rafineryjnych, LOTOS S.A., ORLEN S.A.
• ochrona katodowa wież wydobywczych, Petrobaltic S.A.
• system cyfrowy korozyjnego monitorowania instalacji petrochemicznych, PKN ORLEN S.A.
• analiza korozyjna obiektów portowych, Przedsiębiorstwo Przeładunku Paliw Płynnych, NAFTOPORT.
• algorytm sterowania i sterownik hybrydowych systemów ogniw paliwowych, Deutsches Zentrum fur Luft -und Raumfahrt (DLR), Zentrum für Sonnenenergie- und Wasserstoff-Forschung Baden-Württemberg (ZSW)
• analiza korozyjna i zabezpieczenia instalacji i obiektów Zakładu Wzbogacania Rudy, KGHM Polska Miedź S.A.

Srebrny medal na targach iENA 2022 w Norymberdze^[10] oraz Nagroda Główna GRAND PRIX i medal platynowy na XV Międzynarodowych Targach Wynalazczości i Innowacji INTARG®2022 ^[11] za opracowanie i wdrożenia sensora do oceny szybkości korozji ogólnej i wodorowej^[12].

• 2016 – Nagroda Naukowa Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza^[13]
• 2016 – Medal Ignacego Mościckiego^[14]
• 2018 – Nagroda "Primum Cooperatio" przyznawana przez organizację Pracodawcy Pomorza^[15]
• 2020 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[16]
• 2021 – Medal Jana Zawidzkiego^[17]
• 2021 – Osobowość Politechniki Gdańskiej^[18]
• 2024 – Medal św. Wojciecha^[19].