Kubrat Pulew: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
aktualizacja, infobox |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
| kategoria wagowa = [[Waga ciężka|ciężka]] |
| kategoria wagowa = [[Waga ciężka|ciężka]] |
||
| klub = |
| klub = |
||
| liczba walk = |
| liczba walk = |
||
| zwycięstwa = |
| zwycięstwa = |
||
| nokauty = 14 |
| nokauty = 14 |
||
| poddania = |
| poddania = |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
| remisy = |
| remisy = |
||
| nieodbyte = |
| nieodbyte = |
||
| data = |
| data = 2024 |
||
| medale = {{Medalista infobox/reprezentacja|BGR}} |
| medale = {{Medalista infobox/reprezentacja|BGR}} |
||
{{Medalista infobox/nagłówek|MŚ|BS}} |
{{Medalista infobox/nagłówek|MŚ|BS}} |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
| www = |
| www = |
||
}} |
}} |
||
'''Kubrat Wenkow Pulew''' ([[Język bułgarski|buł.]] Кубрат Венков Пулев; ur. [[4 maja]] [[1981]]) – [[Bułgaria|bułgarski]] [[boks]]er. Wielokrotny amatorski mistrz kraju w [[Waga ciężka|wadze ciężkiej]] i superciężkiej, a także mistrz [[Europa|Europy]] w wadze superciężkiej z [[Mistrzostwa Europy w Boksie 2008|2008]]. W 2009 przeszedł na zawodowstwo. |
'''Kubrat Wenkow Pulew''' ([[Język bułgarski|buł.]] Кубрат Венков Пулев; ur. [[4 maja]] [[1981]]) – [[Bułgaria|bułgarski]] [[boks]]er. Wielokrotny amatorski mistrz kraju w [[Waga ciężka|wadze ciężkiej]] i superciężkiej, a także mistrz [[Europa|Europy]] w wadze superciężkiej z [[Mistrzostwa Europy w Boksie 2008|2008]]. W 2009 przeszedł na zawodowstwo. Europy [[European Boxing Union|EBU]] w wadze ciężkiej. Jest starszym bratem [[Terweł Pulew|Terwela Pulewa]]. |
||
== Kariera amatorska == |
== Kariera amatorska == |
||
| Linia 65: | Linia 65: | ||
27 października 2018 w [[Sofia|Sofii]] pokonał jednogłośnie na punkty [[Hughie Fury|Hughie Fury'ego]] (21-2, 11 KO). |
27 października 2018 w [[Sofia|Sofii]] pokonał jednogłośnie na punkty [[Hughie Fury|Hughie Fury'ego]] (21-2, 11 KO). |
||
14 grudnia 2023 w [[Costa Mesa|Costa Mesie]] pokonał jednogłośną decyzją sędziowską [[Andrzej Wawrzyk|Andrzeja Wawrzyka]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Niesłychany przebieg walki Polaka w Ameryce. Tego nikt się nie spodziewał |data dostępu = 2023-12-15 |opublikowany = sport.interia.pl |url = https://sport.interia.pl/boks/news-nieslychany-przebieg-walki-polaka-w-ameryce-tego-nikt-sie-ni,nId,7210973 |język = pl}}</ref>. |
14 grudnia 2023 w [[Costa Mesa|Costa Mesie]] pokonał jednogłośną decyzją sędziowską [[Andrzej Wawrzyk|Andrzeja Wawrzyka]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Niesłychany przebieg walki Polaka w Ameryce. Tego nikt się nie spodziewał |data dostępu = 2023-12-15 |opublikowany = sport.interia.pl |url = https://sport.interia.pl/boks/news-nieslychany-przebieg-walki-polaka-w-ameryce-tego-nikt-sie-ni,nId,7210973 |język = pl}}</ref>. |
||
== Osiągnięcia == |
== Osiągnięcia == |
||
Wersja z 00:33, 14 gru 2024
 Pulev w 2018 r. | |||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Kubrat Wenkow Pulew | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
Kobra | ||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||
| Wzrost |
194 cm | ||||||||||||||||||
| Styl walki |
praworęczny | ||||||||||||||||||
| Kategoria wagowa | |||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||||||||||||||||||
| Liczba walk |
35 | ||||||||||||||||||
| Zwycięstwa |
32 | ||||||||||||||||||
| Przez nokauty |
14 | ||||||||||||||||||
| Porażki |
3 (2 KO) | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Kubrat Wenkow Pulew (buł. Кубрат Венков Пулев; ur. 4 maja 1981) – bułgarski bokser. Wielokrotny amatorski mistrz kraju w wadze ciężkiej i superciężkiej, a także mistrz Europy w wadze superciężkiej z 2008. W 2009 przeszedł na zawodowstwo. Były mistrz Europy EBU w wadze ciężkiej, aktualny mistrz WBA Regular. Jest starszym bratem Terwela Pulewa.
Kariera amatorska
Seniorską karierę zaczął w wadze półciężkiej (do 81 kg). W 2001 przeszedł do wagi ciężkiej (91 kg), w której był trzykrotnie mistrzem Bułgarii (2001, 2003, 2004). Na mistrzostwach świata nie odnosił jednak sukcesów. W 2001 przegrał w ćwierćfinale z Sułtanem Ibragimowem, a w 2003 w 1. rundzie z Odlanierem Solísem.
Następnie przeszedł do wagi superciężkiej, w której dwa razy zdobył krajowy czempionat (2005, 2008). W 2005 na mistrzostwach świata w Mianyang zdobył brązowy medal, przegrywając w walce o finał z Solísem (11:25). Sukcesu tego nie udało mu się powtórzyć dwa lata później w Chicago, gdy w 3. rundzie wyeliminował go Roberto Cammarelle (5:12).
W 2008 zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w Pekinie, jednak niespodziewanie odpadł z turnieju już po pierwszej walce przeciwko Kolumbijczykowi Óscarowi Rivasowi (5:11)[1]. Trzy miesiące później osiągnął największy sukces w amatorskiej karierze, gdy w Liverpoolu został mistrzem Europy w wadze superciężkiej. W finale pokonał na punkty (9:2) Rosjanina Dienisa Siergiejewa.
W 2009 roku w Mediolanie, w swoim piątym występie na mistrzostwach świata dotarł jedynie do ćwierćfinału, w którym ponownie uległ Cammarelle (6:12).
Kariera zawodowa
Walka z Cammarelle była ostatnią w amatorskiej karierze Pulewa. Tydzień później, 19 września 2009 stoczył w Niemczech swój pierwszy zawodowy pojedynek. Na początkowym etapie profesjonalnej kariery Bułgar odniósł zwycięstwa, m.in. nad trzema byłymi zawodowymi mistrzami Europy: Mattem Skeltonem (2010), Paolo Vidozem (2010) i Jarosławem Zawrotnym (2011), a także nad Amerykaninem Travisem Walkerem w walce o pas IBF International (2011).
5 maja 2012 w niemieckim Erfurcie niepokonany Pulew zmierzył się o wakujące mistrzostwo Europy z Alexandrem Dimitrenko. Bułgar zdobył tytuł, nokautując rywala w 11. rundzie[2]. 29 września 2012 obronił pas, wygrywając przez nokaut z niepokonanym wcześniej Rosjaninem Aleksandrem Ustinowem. Stawką walki była ponadto pozycja pretendenta nr 1 do mistrzostwa świata IBF.
24 sierpnia 2013 w Mecklenburg-Vorpommern pokonał jednogłośnie na punkty Tony Thompsona.
14 grudnia 2013 na gali w Neubrandenburgu Pulew obronił interkontynentalny tytuł federacji IBF, pokonując przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Amerykanina Joeya Abella[3].
15 listopada 2014 przegrał przez nokaut w 5 rundzie walkę o tytuł mistrza świata federacji IBF w wadze ciężkiej z Władimirem Kliczko[4]. Bułgar czterokrotnie był liczony.
27 października 2018 w Sofii pokonał jednogłośnie na punkty Hughie Fury'ego (21-2, 11 KO).
14 grudnia 2023 w Costa Mesie pokonał jednogłośną decyzją sędziowską Andrzeja Wawrzyka[5]. 7 grudnia 2024 roku na gali w Sofii pokonał jednogłośnie na punkty Manuela Charra (34-5, 16 KO), dzięki czemu wywalczył pas WBA Regular[6].
Osiągnięcia
Boks zawodowy:
Boks amatorski:
- 2008: Mistrzostwa Europy − 1. miejsce w wadze superciężkiej
- 2008: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze superciężkiej
- 2006: Mistrzostwa Europy − 3. miejsce w wadze superciężkiej
- 2005: Mistrzostwa Świata − 3. miejsce w wadze superciężkiej
- 2005: Mistrzostwa Unii Europejskiej − 2. miejsce w wadze superciężkiej
- 2005: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze superciężkiej
- 2004: Mistrzostwa Unii Europejskiej − 1. miejsce w wadze ciężkiej
- 2004: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
- 2003: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
- 2001: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
- Puchar Strandża − 1. miejsce 2002, 2005, 2006, 2008
Przypisy
- ↑ [http://web.archive.org/web/20100613074838/http://aiba.org/documents/site1/Olympics/C75W92.pdf BOXING SUPER HEAVY +91 KG DRAW SHEET]. AIBA.org. [dostęp 2011-04-07].
- ↑ Kubrat Pulev Stops Sascha Dimitrenko to Win European Heavyweight Title. boxinginsider.com, 5 maja 2012. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
- ↑ Wygrana Pulewa. boxinginsider.com, 14 grudnia 2013. [dostęp 2012-12-16]. (pol.).
- ↑ Władimir Kliczko pokonał Pulewa i obronił pas IBF. wp.pl, 15 listopada 2014. [dostęp 2014-11-15]. (pol.).
- ↑ Niesłychany przebieg walki Polaka w Ameryce. Tego nikt się nie spodziewał [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-12-15] (pol.).
- ↑ PULEW POKONAŁ CHARRA I ODEBRAŁ MU PAS(EK) WBA [online], Bokser.org [dostęp 2024-12-13].