Pielnica: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m dr. tech. |
m int. |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
|kod statystyczny = |
|kod statystyczny = |
||
|źródło: miejsce = pn.-wsch. stoki [[Pasmo Bukowicy|Pasma Bukowicy]] |
|źródło: miejsce = pn.-wsch. stoki [[Pasmo Bukowicy|Pasma Bukowicy]] |
||
|źródło: wysokość = |
|źródło: wysokość = m n.p.m. |
||
|źródło: współrzędne = 49°28'25"N 21°56'57"E |
|źródło: współrzędne = 49°28'25"N 21°56'57"E |
||
|ujście: recypient = [[Wisłok]] |
|ujście: recypient = [[Wisłok]] |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
'''Pielnica''' – [[potok]] w [[Beskid Niski|Beskidzie Niskim]], na [[Pogórze Bukowskie|Pogórzu Bukowskim]] i na terenie [[Doły Jasielsko-Sanockie|Dołów Jasielsko-Sanockich]], prawobrzeżny dopływ [[Wisłok]]a. Długość ok. 27 km. |
'''Pielnica''' – [[potok]] w [[Beskid Niski|Beskidzie Niskim]], na [[Pogórze Bukowskie|Pogórzu Bukowskim]] i na terenie [[Doły Jasielsko-Sanockie|Dołów Jasielsko-Sanockich]], prawobrzeżny dopływ [[Wisłok]]a. Długość ok. 27 km. |
||
Źródła na wysokości ok. |
Źródła na wysokości ok. m n.p.m. na północno-wschodnich stokach [[Pasmo Bukowicy|Pasma Bukowicy]], w rejonie szczytów [[Zrubań]] (też: Skibce)<ref>Słownik geografii turystycznej Polski. 1983. str. 935.</ref> i [[Pańskie Łuki]]. Spływa początkowo w kierunku północno-wschodnim, po czym po opuszczenia wzgórz Pogórza Bukowskiego, przed wsią [[Nowosielce (powiat sanocki)|Nowosielce]], skręca ku północnemu zachodowi i poniżej [[Besko|Beska]], na wysokości ok. 277 m n.p.m., uchodzi do Wisłoka. |
||
W górnej części biegu (po Nowosielce) Pielnica ma charakter potoku górskiego, niżej (po Zarszyn) potoku podgórskiego. Na tym odcinku koryto w większości naturalne, nieuregulowane, między Nowosielcami a Zarszynem potok silnie [[Meander (geografia)|meandruje]]. W dolnym odcinku (poniżej Zarszyna) spadek niewielki (ok. 1,4‰), koryto aż po ujście uregulowane. |
W górnej części biegu (po Nowosielce) Pielnica ma charakter potoku górskiego, niżej (po Zarszyn) potoku podgórskiego. Na tym odcinku koryto w większości naturalne, nieuregulowane, między Nowosielcami a Zarszynem potok silnie [[Meander (geografia)|meandruje]]. W dolnym odcinku (poniżej Zarszyna) spadek niewielki (ok. 1,4‰), koryto aż po ujście uregulowane. |
Aktualna wersja na dzień 13:35, 6 paź 2024
Pielnica w Nowotańcu | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Potok | |
Długość | 27 km |
Źródło | |
Miejsce | pn.-wsch. stoki Pasma Bukowicy |
Wysokość |
710–730 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Wisłok |
Miejsce | |
Wysokość |
277 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie Polski |
Pielnica – potok w Beskidzie Niskim, na Pogórzu Bukowskim i na terenie Dołów Jasielsko-Sanockich, prawobrzeżny dopływ Wisłoka. Długość ok. 27 km.
Źródła na wysokości ok. 710–730 m n.p.m. na północno-wschodnich stokach Pasma Bukowicy, w rejonie szczytów Zrubań (też: Skibce)[1] i Pańskie Łuki. Spływa początkowo w kierunku północno-wschodnim, po czym po opuszczenia wzgórz Pogórza Bukowskiego, przed wsią Nowosielce, skręca ku północnemu zachodowi i poniżej Beska, na wysokości ok. 277 m n.p.m., uchodzi do Wisłoka.
W górnej części biegu (po Nowosielce) Pielnica ma charakter potoku górskiego, niżej (po Zarszyn) potoku podgórskiego. Na tym odcinku koryto w większości naturalne, nieuregulowane, między Nowosielcami a Zarszynem potok silnie meandruje. W dolnym odcinku (poniżej Zarszyna) spadek niewielki (ok. 1,4‰), koryto aż po ujście uregulowane.
Pielnica przepływa przez miejscowości: Wola Sękowa, Nowotaniec, Nadolany, Pielnia, Nowosielce, Długie, Zarszyn, Posada Zarszyńska, Besko.
Ważniejsze dopływy to potoki: Mętny, Bażanówka, Siedliska (wszystkie prawobrzeżne).
Wcześniejsze nazwy: 1366 – Brzozowa, 1390 – Pele, 1419 – Pella, 1441 – Pielica, 1512 – Pielnyka.
W 1366 król Kazimierz III Wielki wydaje przywilej lokacyjny wsi po obu stronach rzeki Brzozowa, dziś Nadolany, Nagórzany i Nowotaniec, w roku 1390 król Władysław nadaje wieś Jaćmierz, której granice biegną m.in. do potoku Siedliska, a tym potokiem do bagna, [...] do którego wpada całe bagno aż do rzeki Pele[2].
Powodzie i regulacja rzeki
[edytuj | edytuj kod]- Z 24 na 25 lipca 2008 wzdłuż głównej zlewni dorzecza Wisłoka po kilku dniach deszczu spadło jednego dnia ponad 80 mm (dm³/m²). Z brzegów wystąpiły m.in. wody Pielnicy i Sanoczka. Zalane zostały między innymi miejscowości Nadolany i Tokarnia, w której górski dopływ Sanoczka zniszczył most, odcinając wieś od jedynej drogi.
- Po kilkudniowych opadach deszczu od 16 maja do 19 maja 2010 (powódź 2010) nieznacznie podniósł się stan rzek w dorzeczu środkowego i górnego Sanu, w tym znacząco wzrósł poziom dopływów Pielnicy i Osławy. Poziom rzek zgodnie z monitoringiem powodziowym Starostwa Powiatowego w Sanoku wynosił w dniu 19 maja 2010 o godz. 8.00: Osława – 162 cm, stan ostrzegawczy – 170 cm, Pielnica – 278 cm, stan ostrzegawczy – 240 cm.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Słownik geografii turystycznej Polski. 1983. str. 935.
- ↑ Adam Fastnacht Słownik historyczno-geograficzny ziemi sanockiej. t.II. Pielnica
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pielnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 87 .
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;