Przejdź do zawartości

Katarzyna Pakosińska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→Spektakle teatralne: Dodano treść (najnowszy spektakl)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m drobne techniczne
Linia 22: Linia 22:
== Życiorys ==
== Życiorys ==
=== Dzieciństwo i edukacja ===
=== Dzieciństwo i edukacja ===
Jest córką Stanisława i Marzeny Pakosińskich, inżyniera i fitopatolożki w Instytucie Hodowli Roślin, którzy pobrali się w 1968<ref name=kp1>{{cytuj stronę |url = https://vod.pl/programy-onetu/milosc-katarzyna-pakosinska-online/3zlf3fz |tytuł = Miło/ść: Katarzyna Pakosińska (01.04.17) |autor = [[Piotr Najsztub]] |opublikowany = vod.pl |data = 2017-04-01 |język = pl |data dostępu = 2020-08-01}}</ref>. Ma młodszą siostrę, Magdalenę<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.topstars.pl/kasia-pakosinska-poznala-swoje-korzenie/ |tytuł = Kasia Pakosińska poznała swoje korzenie |opublikowany = Topstars.pl |data = 2012-12-07 |archiwum = https://web.archive.org/web/20180729172633/http://www.topstars.pl/kasia-pakosinska-poznala-swoje-korzenie/ |zarchiwizowano = 2018-07-29 |data dostępu = 2018-07-29}}</ref>. W młodości tańczyła w zespole folklorystycznym „Pruszkowiacy”, w którym występowała od siódmego roku życia<ref>{{Cytuj książkę |autor = Katarzyna Pakosińska |tytuł = Samaradisco. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane |wydawca = [[Wydawnictwo Pascal]] |miejsce = [[Bielsko-Biała]] |data = 2017 |strony = 121 |isbn = 978-83-8103-049-6}}</ref> przez kolejne 20 lat<ref name=":0">{{cytuj stronę |url = https://www.anywhere.pl/16179/katarzyna-pakosinska-zaczelo-sie-od-zabawy/ |tytuł = Katarzyna Pakosińska: Zaczęło się od zabawy |autor = Anna Kostrzewska |opublikowany = anywhere.pl |język = pl |data dostępu = 2020-08-01}}</ref>. Pod koniec [[Lata 80. XX wieku|lat 80.]] wyjechała z zespołem do [[Gruzja|Gruzji]], która w przyszłości stała się bliskim artystce krajem<ref name=":0" />.
Jest córką Stanisława i Marzeny Pakosińskich, inżyniera i fitopatolożki w Instytucie Hodowli Roślin, którzy pobrali się w 1968<ref name=kp1>{{cytuj stronę |url = https://vod.pl/programy-onetu/milosc-katarzyna-pakosinska-online/3zlf3fz |tytuł = Miło/ść: Katarzyna Pakosińska (01.04.17) |autor = [[Piotr Najsztub]] |opublikowany = vod.pl |data = 2017-04-01 |język = pl |data dostępu = 2020-08-01}}</ref>. Ma młodszą siostrę, Magdalenę<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.topstars.pl/kasia-pakosinska-poznala-swoje-korzenie/ |tytuł = Kasia Pakosińska poznała swoje korzenie |opublikowany = Topstars.pl |data = 2012-12-07 |archiwum = https://web.archive.org/web/20180729172633/http://www.topstars.pl/kasia-pakosinska-poznala-swoje-korzenie/ |zarchiwizowano = 2018-07-29 |data dostępu = 2018-07-29}}</ref>. W młodości tańczyła w zespole folklorystycznym „Pruszkowiacy”, w którym występowała od siódmego roku życia<ref>{{Cytuj książkę |autor = Katarzyna Pakosińska |tytuł = Samaradisco. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane |wydawca = [[Wydawnictwo Pascal]] |miejsce = [[Bielsko-Biała]] |data = 2017 |strony = 121 |isbn = 978-83-8103-049-6}}</ref><ref name=":0">{{cytuj stronę |url = https://www.anywhere.pl/16179/katarzyna-pakosinska-zaczelo-sie-od-zabawy/ |tytuł = Katarzyna Pakosińska: Zaczęło się od zabawy |autor = Anna Kostrzewska |opublikowany = anywhere.pl |język = pl |data dostępu = 2020-08-01}}</ref>. Pod koniec [[Lata 80. XX wieku|lat 80.]] wyjechała z zespołem do [[Gruzja|Gruzji]], która w przyszłości stała się bliskim artystce krajem<ref name=":0" />.


Jest absolwentką [[Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Gersona w Warszawie|Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie]] na kierunku projektowanie i [[wystawiennictwo]]. W 2000 ukończyła studia na [[Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Górski |imię = Robert |nazwisko2 = Cieślik |imię2 = Mariusz |tytuł = Jak zostałem prezesem |wydawca = Wydawnictwo Znak |rok = 2012 |isbn = 978-83-240-2318-9 |strony = 59}}</ref>, pracę magisterską napisała o kabarecie artystyczno-literackim Momus założonym przez [[Arnold Szyfman|Arnolda Szyfmana]].
Jest absolwentką [[Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Gersona w Warszawie|Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie]] na kierunku projektowanie i [[wystawiennictwo]]. W 2000 ukończyła studia na [[Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Górski |imię = Robert |nazwisko2 = Cieślik |imię2 = Mariusz |tytuł = Jak zostałem prezesem |wydawca = Wydawnictwo Znak |rok = 2012 |isbn = 978-83-240-2318-9 |strony = 59}}</ref>, pracę magisterską napisała o kabarecie artystyczno-literackim Momus założonym przez [[Arnold Szyfman|Arnolda Szyfmana]].


=== Kariera dziennikarska i aktorska ===
=== Kariera dziennikarska i aktorska ===
Podczas studiów występowała w [[Stara Prochownia w Warszawie|Teatrze Stara Prochownia w Warszawie]]<ref name=":0" />. Po studiach uczęszczała do dwuletniego studium dziennikarskiego, następnie przez sześć lat była dziennikarką i wydawcą programów w [[TVP Polonia|TV Polonia]] oraz prowadziła program poranny [[TVP1]] ''[[Kawa czy herbata?]]''<ref>{{Cytuj książkę |autor = Katarzyna Pakosińska |tytuł = Samaradisco. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane |wydawca = [[Wydawnictwo Pascal]] |miejsce = [[Bielsko-Biała]] |data = 2017 |strony = 330–331 |isbn = 978-83-8103-049-6}}</ref>. Współpracowała też z [[Polskie Radio Program III|Programem III Polskiego Radia]].
Podczas studiów występowała w [[Stara Prochownia w Warszawie|Teatrze Stara Prochownia w Warszawie]]<ref name=":0" />. Po studiach uczęszczała do dwuletniego studium dziennikarskiego, następnie przez sześć lat była dziennikarką i wydawcą programów w [[TVP Polonia|TV Polonia]] oraz prowadziła program poranny [[TVP1]] ''[[Kawa czy herbata?]]''<ref>{{Cytuj książkę |autor = Katarzyna Pakosińska |tytuł = Samaradisco. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane |wydawca = [[Wydawnictwo Pascal]] |miejsce = [[Bielsko-Biała]] |data = 2017 |strony = 330–331 |isbn = 978-83-8103-049-6}}</ref>. Współpracowała też z [[Polskie Radio Program III|Programem III Polskiego Radia]].


W 1996 wraz z kolegami ze studiów, [[Robert Górski (komik)|Robertem Górskim]], [[Mikołaj Cieślak|Mikołajem Cieślakiem]], [[Przemysław Borkowski|Przemysławem Borkowskim]] i [[Rafał Zbieć|Rafałem Zbieciem]], założyła [[Kabaret Moralnego Niepokoju]], z którymi zdobyła Grand Prix na XII Przeglądzie Kabaretów ''[[PaKA]] ’96'' w Krakowie<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Górski |imię = Robert |nazwisko2 = Cieślik |imię2 = Mariusz |tytuł = Jak zostałem prezesem |wydawca = Wydawnictwo Znak |rok = 2012 |isbn = 978-83-240-2318-9 |strony = 64}}</ref>. Cechą charakterystyczną jej wystąpień kabaretowych był donośny śmiech<ref name=":0" />. Wielokrotnie występowała z kabaretem w telewizji, m.in. w programie ''[[Tygodnik Moralnego Niepokoju]]''. 23 lutego 2011 odeszła z grupy<ref>{{Cytuj |url = http://web.archive.org/web/20110307045842/http://www.tvp.pl/rozrywka/aktualnosci/katarzyna-pakosinska-odchodzi-z-kabaretu-moralnego-niepokoju/4083265 |tytuł = Katarzyna Pakosińska odchodzi z Kabaretu Moralnego Niepokoju |opublikowany = tvp.pl |data dostępu = 2016-02-14 |autor = * Telewizja Polska SA, OMI;}}</ref>, a w wywiadzie dla dwutygodnika „[[Viva! (dwutygodnik)|Viva!]]” opisała rozstanie z grupą słowami: ''Przez te swoje optymistyczne, ufne różowe okulary nie dostrzegłam w porę, że w grupie dzieje się coś niedobrego. (...) Gdy menedżer powiedział: „Jedziesz albo wylatujesz”, bo tak to brzmiało, wzięłam walizkę i wyszłam, wierząc, że wszystko się ułoży. I się ułożyło''<ref>{{cytuj stronę |url = https://viva.pl/ludzie/wywiady-vivy/katarzyna-pakosinska-o-rozstaniu-z-kmn-kobiecosci-i-mezczyznach-103010-r1/ |tytuł = „Do dziś odczuwam moralny niepokój”. Katarzyna Pakosińska o rozstaniu z kolegami z kabaretu i karierze w męskim świecie |autor = Katarzyna Sielicka |opublikowany = viva.pl |praca = [[Viva! (dwutygodnik)|Viva!]] |data = 2016-06-02 |język = pl |data dostępu = 2020-08-01}}</ref>. Niedługo później rozpoczęła samodzielną karierę kabaretową.
W 1996 wraz z kolegami ze studiów, [[Robert Górski (komik)|Robertem Górskim]], [[Mikołaj Cieślak|Mikołajem Cieślakiem]], [[Przemysław Borkowski|Przemysławem Borkowskim]] i [[Rafał Zbieć|Rafałem Zbieciem]], założyła [[Kabaret Moralnego Niepokoju]] zdobyła Grand Prix na XII Przeglądzie Kabaretów ''[[PaKA]] ’96'' w Krakowie<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Górski |imię = Robert |nazwisko2 = Cieślik |imię2 = Mariusz |tytuł = Jak zostałem prezesem |wydawca = Wydawnictwo Znak |rok = 2012 |isbn = 978-83-240-2318-9 |strony = 64}}</ref>. Cechą charakterystyczną jej wystąpień kabaretowych był donośny śmiech<ref name=":0" /> ''[[Tygodnik Moralnego Niepokoju]]''. 23 lutego 2011 odeszła z <ref>{{Cytuj |url = http://web.archive.org/web/20110307045842/http://www.tvp.pl/rozrywka/aktualnosci/katarzyna-pakosinska-odchodzi-z-kabaretu-moralnego-niepokoju/4083265 |tytuł = Katarzyna Pakosińska odchodzi z Kabaretu Moralnego Niepokoju |opublikowany = tvp.pl |data dostępu = 2016-02-14 |autor = * Telewizja Polska SA, OMI;}}</ref>, a w wywiadzie dla dwutygodnika „[[Viva! (dwutygodnik)|Viva!]]” opisała rozstanie z grupą słowami: ''Przez te swoje optymistyczne, ufne różowe okulary nie dostrzegłam w porę, że w grupie dzieje się coś niedobrego. (...) Gdy menedżer powiedział: „Jedziesz albo wylatujesz” wzięłam walizkę i wyszłam, wierząc, że wszystko się ułoży. I się ułożyło''<ref>{{cytuj stronę |url = https://viva.pl/ludzie/wywiady-vivy/katarzyna-pakosinska-o-rozstaniu-z-kmn-kobiecosci-i-mezczyznach-103010-r1/ |tytuł = „Do dziś odczuwam moralny niepokój”. Katarzyna Pakosińska o rozstaniu z kolegami z kabaretu i karierze w męskim świecie |autor = Katarzyna Sielicka |opublikowany = viva.pl |praca = [[Viva! (dwutygodnik)|Viva!]] |data = 2016-06-02 |język = pl |data dostępu = 2020-08-01}}</ref>. Niedługo później rozpoczęła samodzielną karierę kabaretową.
[[Plik:JKRUK 20090830 KATARZYNA PAKOSINSKA STOPNICA IMG 6366.jpg|mały|Katarzyna Pakosińska, 2009]]
[[Plik:JKRUK 20090830 KATARZYNA PAKOSINSKA STOPNICA IMG 6366.jpg|mały|Katarzyna Pakosińska, 2009]]
W 2013 rozpoczęła internetowy projekt ''Seksesje'', w którego ramach nagrywała filmiki jako fikcyjna postać „Nora Igres”. Występuje w [[Teatr Kamienica|Teatrze Kamienica]] oraz w [[Teatr Capitol w Warszawie|Teatrze Capitol w Warszawie]]. 28 listopada 2018 premierę miał spektakl ''Dobry wieczór z Pakosińską'' w reż. [[Krzysztof Jaślar|Krzysztofa Jaślara]]<ref>{{Cytuj |url = http://artemhouse.pl/dobry-wieczor-z-pakosinska-one-woman-show-katarzyny-pakosinskiej/ |tytuł = Dobry wieczór z Pakosińską – Artem House |opublikowany = artemhouse.pl |język = pl |data dostępu = 2020-09-25 |archiwum = https://web.archive.org/web/20201025221722/http://artemhouse.pl/dobry-wieczor-z-pakosinska-one-woman-show-katarzyny-pakosinskiej/ |zarchiwizowano = 2020-10-25}}</ref>.
W 2013 rozpoczęła internetowy projekt ''Seksesje'', w którego ramach nagrywała filmiki jako fikcyjna postać „Nora Igres”. Występuje w [[Teatr Kamienica|Teatrze Kamienica]] oraz w [[Teatr Capitol w Warszawie|Teatrze Capitol w Warszawie]]. 28 listopada 2018 premierę miał spektakl ''Dobry wieczór z Pakosińską'' w reż. [[Krzysztof Jaślar|Krzysztofa Jaślara]]<ref>{{Cytuj |url = http://artemhouse.pl/dobry-wieczor-z-pakosinska-one-woman-show-katarzyny-pakosinskiej/ |tytuł = Dobry wieczór z Pakosińską – Artem House |opublikowany = artemhouse.pl |język = pl |data dostępu = 2020-09-25 |archiwum = https://web.archive.org/web/20201025221722/http://artemhouse.pl/dobry-wieczor-z-pakosinska-one-woman-show-katarzyny-pakosinskiej/ |zarchiwizowano = 2020-10-25}}</ref>.

Wersja z 14:49, 1 lut 2023

Katarzyna Pakosińska-Basilashvili
Ilustracja
Katarzyna Pakosińska (2015)
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1972
Warszawa

Zawód

artystka kabaretowa, aktorka

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Katarzyna Pakosińska-Basilashvili[1] (ur. 9 kwietnia 1972 w Warszawie) – polska artystka kabaretowa, polonistka, aktorka, konferansjerka i dziennikarka.

Życiorys

Dzieciństwo i edukacja

Jest córką Stanisława i Marzeny Pakosińskich, inżyniera i fitopatolożki w Instytucie Hodowli Roślin, którzy pobrali się w 1968[2]. Ma młodszą siostrę, Magdalenę[3]. W młodości tańczyła w zespole folklorystycznym „Pruszkowiacy”, w którym występowała od siódmego roku życia przez kolejne 20 lat[4][5]. Pod koniec lat 80. wyjechała z zespołem do Gruzji, która w przyszłości stała się bliskim artystce krajem[5].

Jest absolwentką Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie na kierunku projektowanie i wystawiennictwo[6]. W 2000 ukończyła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego[7], pracę magisterską napisała o kabarecie artystyczno-literackim Momus założonym przez Arnolda Szyfmana.

Kariera dziennikarska i aktorska

Podczas studiów występowała w Teatrze Stara Prochownia w Warszawie[5]. Po studiach uczęszczała do dwuletniego studium dziennikarskiego, następnie przez sześć lat była dziennikarką i wydawcą programów w TV Polonia oraz prowadziła program poranny TVP1 Kawa czy herbata?[8]. Współpracowała też z Programem III Polskiego Radia.

W 1996 wraz z kolegami ze studiów, Robertem Górskim, Mikołajem Cieślakiem, Przemysławem Borkowskim i Rafałem Zbieciem, założyła Kabaret Moralnego Niepokoju[6]. Z zespołem zdobyła Grand Prix na XII Przeglądzie Kabaretów PaKA ’96 w Krakowie[9]. Cechą charakterystyczną jej wystąpień kabaretowych był donośny śmiech[5] oraz zrealizowała telewizyjny program Tygodnik Moralnego Niepokoju. 23 lutego 2011 odeszła z formacji[10], a w wywiadzie dla dwutygodnika „Viva!” opisała rozstanie z grupą słowami: Przez te swoje optymistyczne, ufne różowe okulary nie dostrzegłam w porę, że w grupie dzieje się coś niedobrego. (...) Gdy menedżer powiedział: „Jedziesz albo wylatujesz” (...) wzięłam walizkę i wyszłam, wierząc, że wszystko się ułoży. I się ułożyło[11]. Niedługo później rozpoczęła samodzielną karierę kabaretową.

Katarzyna Pakosińska, 2009

W 2013 rozpoczęła internetowy projekt Seksesje, w którego ramach nagrywała filmiki jako fikcyjna postać „Nora Igres”. Występuje w Teatrze Kamienica oraz w Teatrze Capitol w Warszawie. 28 listopada 2018 premierę miał spektakl Dobry wieczór z Pakosińską w reż. Krzysztofa Jaślara[12].

Za swoją największą idolkę uważa Sophię Loren[13], a jako polskiego mistrza aktorskiego wskazuje Jana Frycza[14].

Kariera wydawnicza

W 2009 na antenie TVP2 premierę miał stworzony i wyprodukowany przez nią sześcioodcinkowy serial dokumentalny Tańcząca z Gruzją, w którym prezentowała historię Gruzji i ciekawostki o kraju.

W listopadzie 2012 wydała książkę podróżniczą pt. Georgialiki. Książka pakosińsko-gruzińska[15]. W listopadzie 2013 autorzy serwisu „Oblicza Gruzji” oskarżyli ją o plagiat oraz zarzucili, że w książce skopiowała, bez ich wiedzy i zgody, fragmenty ich reportaży oraz toasty gruzińskie w ich własnych adaptacjach. Jednocześnie wskazali także kilka innych fragmentów skopiowanych m.in. z Wikipedii z naruszeniem jej licencji[16][17][18]. Sprawa nigdy nie trafiła do sądu, a Pakosińska nie została oficjalnie oskarżona o popełnienie plagiatu. W oficjalnym komunikacie wydawnictwo Pascal potwierdziło, że „niektóre fragmenty tekstu autorki zawierały zapożyczenia, które omyłkowo nie zostały odpowiednio oznaczone” i zadeklarowało, że rozpoczęto „proces gruntownego sprawdzania i reedycji książki”[19]. W czerwcu 2017 nakładem wydawnictwa Pascal wydała kolejną książkę o Gruzji pt. Samaradiso. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane. Tylko dla pasjonatów z poczuciem humoru!. W lipcu 2020 wydała e-book pt. „Jak strugać wariata”[20].

Jest autorką felietonów Oko w pończosze ukazujących się na łamach magazynu „Claudia” (wyd. Edipresse Polska).

W listopadzie 2015 wydała książkę dla dzieci pt. Malina cud-dziewczyna (wyd. Muza), za którą otrzymała nagrodę ZAiKS w kategorii „debiut w twórczości dla dzieci i młodzieży”[21]. Kolejne tomy książki o przygodach Maliny, ukazały się nakładem wydawnictwa Muza: Malina szał-dziewczyna (2016) i Malina miód-dziewczyna (2017).

Pozostałe przedsięwzięcia

Jako konferansjerka współprowadziła m.in. Telekamery Tele Tygodnia 2010 (z Robertem Gonerą)[22] oraz koncert SuperPremiery na 51. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (z Barbarą Kurdej-Szatan)[23]. Była dwukrotnie nominowana do tytułu „Mistrz Mowy Polskiej”[24][25]. Wiosną 2013 prowadziła program TVP1 Ale mądrale!. W sierpniu 2020 została prowadzącą programu Superstacji Tok Szoł, w którym przeprowadza rozmowy, głównie z osobami ze świata show businessu[26][27].

Uczestniczyła w programach rozrywkowych: Taniec z gwiazdami (2011)[28][29] i Twoja twarz brzmi znajomo (2016)[30][31]; za wygraną trzeciego odcinka Twojej twarzy... otrzymała czek na 10 tys. zł., który przeznaczyła na rzecz fundacji „Stworzenia Pana Smolenia”[32]. W 2021 w parze z mężem zwyciężyła w finale pierwszej edycji programu Power Couple.

Katarzyna Pakosińska, 2015

W marcu 2012 w parze z Tomaszem Barańskim wzięła udział w pierwszym Tanecznym Turnieju Gwiazd „Elixa 2012”.

W latach 2014–2015 była wokalistką zespołu Leszcze[33], z którym nagrała dwa single: „Zabierz moje sukienki”, będący nową wersją piosenki Wandy Warskiej[34], oraz „Roześmiana”[35].

Od lipca 2022 jest jednym z gospodarzy porannego magazynu rozrywkowo-informacyjnego Poranny rogal, który jest premierowo emitowany od poniedziałku do piątku na antenie Zoom TV[36].

Życie prywatne

Z pierwszym mężem, Tomaszem, ma córkę, Maję Antoninę (ur. 26 grudnia 2003). W sierpniu 2017 wzięła ślub z gruzińskim obywatelem, Iraklim Basilashvilim[2].

Bierze udział w licznych akcjach charytatywnych, jest jedną z ambasadorek organizacji Kwiat Kobiecości, współpracuje z Fundacją Zaczytani, z Polskim Towarzystwem Stwardnienia Rozsianego oraz organizacją Vital Voices.

Spektakle teatralne

  • 2013 – Honeymoon (Teatr Kamienica)
  • 2013 – Małżeński rajd dakar
  • 2014 – ZUS – Zalotny Uśmiech Słonia (Teatr Kamienica)
  • 2017 – Zdobyć, utrzymać, porzucić 2. Rozstania i powroty (Teatr Capitol)
  • 2018 – W dobrym tonie z Zulą Pogorzelską (prod. Generalnie Smakowicie)
  • 2018 – Dobry wieczór z Pakosińską (Teatr Kamienica, prod. Artem House)
  • 2022 - "Prezent Urodzinowy" (Teatr Capitol)

Książki

  • 2012 – Georgialiki. Książka pakosińsko-gruzińska (wydawnictwo Pascal)
  • 2015 – Malina cud-dziewczyna (wydawnictwo Muza)
  • 2016 – Malina szał-dziewczyna (wydawnictwo Muza)
  • 2017 – Samaradiso. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane. Tylko dla pasjonatów z poczuciem humoru! (wyd. Pascal).
  • 2017 – Malina miód-dziewczyna (wydawnictwo Muza)

Filmografia

Rok Tytuł Rola Uwagi
1995 Deborah Hania Hofsztajn
1997 Łóżko Wierszynina Ewa
Boża podszewka Żydówka
1999 Dr Jekyll i Mr Hyde wg Wytwórni A’YoY panienka Ann, narzeczona Jekylla
Badziewiakowie dziennikarka odc. 12
2006 Niania psychoterapeutka odc. 50
2011 Hotel 52 Anita odc. 38
2018 Blondynka Jola, sekretarka w PŻM odc. 79
od 2021 Usta usta Renata

Polski dubbing

Reklama

  • 2013: Kampania reklamowa dla UPC

Przypisy

  1. ↑ Profil działalności gospodarczej artystki w serwisie Targeo. [dostęp 2018-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)].
  2. ↑ a b Piotr Najsztub: Miło/ść: Katarzyna Pakosińska (01.04.17). vod.pl, 2017-04-01. [dostęp 2020-08-01]. (pol.).
  3. ↑ Kasia Pakosińska poznała swoje korzenie. Topstars.pl, 2012-12-07. [dostęp 2018-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)].
  4. ↑ Katarzyna Pakosińska: Samaradisco. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2017, s. 121. ISBN 978-83-8103-049-6.
  5. ↑ a b c d Anna Kostrzewska: Katarzyna Pakosińska: Zaczęło się od zabawy. anywhere.pl. [dostęp 2020-08-01]. (pol.).
  6. ↑ a b https://www.kobieta.pl/artykul/katarzyna-pakosinska-gruzinska-love-story
  7. ↑ Robert Górski, Mariusz Cieślik: Jak zostałem prezesem. Wydawnictwo Znak, 2012, s. 59. ISBN 978-83-240-2318-9.
  8. ↑ Katarzyna Pakosińska: Samaradisco. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2017, s. 330–331. ISBN 978-83-8103-049-6.
  9. ↑ Robert Górski, Mariusz Cieślik: Jak zostałem prezesem. Wydawnictwo Znak, 2012, s. 64. ISBN 978-83-240-2318-9.
  10. ↑ Telewizja Polska SA, OMI, Katarzyna Pakosińska odchodzi z Kabaretu Moralnego Niepokoju [online], tvp.pl [dostęp 2016-02-14] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-07].
  11. ↑ Katarzyna Sielicka: „Do dziś odczuwam moralny niepokój”. Katarzyna Pakosińska o rozstaniu z kolegami z kabaretu i karierze w męskim świecie. [w:] Viva! [on-line]. viva.pl, 2016-06-02. [dostęp 2020-08-01]. (pol.).
  12. ↑ Dobry wieczór z Pakosińską – Artem House [online], artemhouse.pl [dostęp 2020-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-25] (pol.).
  13. ↑ Katarzyna Pakosińska: Samaradisco. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2017, s. 11. ISBN 978-83-8103-049-6.
  14. ↑ Beata Cichecka: Katarzyna Pakosińska: Nie ma wakacji bez… Gruzji. poradnia.pl. [dostęp 2020-08-01]. (pol.).
  15. ↑ Georgialiki. Książka pakosińsko-gruzińska. pascal.pl. [dostęp 2012-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (pol.).
  16. ↑ Katarzyna Pakosińska oskarżana o plagiat. Wydawnictwo: „Ubolewamy”. Skarżący: „Wycofajcie książkę” gazeta.pl [dostęp 2013-11-18].
  17. ↑ „Georgialiki” Katarzyny Pakosińskiej pełne plagiatów, Wydawnictwo Pascal nie reaguje Wiadomości24.pl [dostęp 2013-12-29].
  18. ↑ Lista plagiatów i „smaczków” w Georgialikach Facebook.com [dostęp 2013-12-28].
  19. ↑ Oświadczenie wydawnictwa Pascal i Katarzyny Pakosińskiej. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)].
  20. ↑ Paweł Gzyl: Katarzyna Pakosińska: Otwieranie nowych drzwi szalenie mnie kręci. [w:] Gazeta Lubuska [on-line]. plus.gazetalubuska.pl, 2020-07-25. [dostęp 2020-08-01]. (pol.).
  21. ↑ Nagroda ZAIKS za debiut w dziedzinie twórczości dla dzieci dla Katarzyny Pakosińskiej [online], pakosinska.pl.
  22. ↑ Telekamery 2010 rozdane! [online], rmf24.pl [dostęp 2016-02-14].
  23. ↑ Roześmiane dziewczyny poprowadzą SuperPremiery [online], Festiwal Opole 2015 [dostęp 2016-02-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-19].
  24. ↑ Katarzyna Pakosińska – Mistrz Mowy Polskiej 2012 – Nominacja.
  25. ↑ Katarzyna Pakosińska, nominowana do tytułu Mistrza Mowy Polskiej w XIII edycji Programu.
  26. ↑ Superstacja z nową ramówką. Jagielski, Pakosińska, Rutkowski, Kret, Migała [online], Media2.pl [dostęp 2020-08-12] (pol.).
  27. ↑ Katarzyna Pakosińska z debiutem w Superstacji [online], tvpolsat.info, 25 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  28. ↑ Billguun Ariunbaatar, Katarzyna Pakosińska, Kacper Kuszewski w „Tańcu z gwiazdami”. [w:] Wirtualne Media [on-line]. www.wirtualnemedia.pl, 2011-07-15. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
  29. ↑ Taniec z gwiazdami 13, odc 9. Kasia Pakosińska odpadła, ale i tak napije się z Gąsowskim! [online], se.pl [dostęp 2016-02-14].
  30. ↑ Twoja twarz brzmi znajomo. Znamy wszystkich uczestników! [online], se.pl [dostęp 2016-02-08].
  31. ↑ Twoja Twarz Brzmi Znajomo 5, Finał: Kto wygrał? Aleksandra Szwed! [online], eska.pl [dostęp 2016-05-15].
  32. ↑ Kasia Pakosińska w pięknym stylu wygrała TTBZ! [online], party.pl [dostęp 2016-03-27].
  33. ↑ Zespół | Leszcze [online], leszcze.com [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  34. ↑ Katarzyna Pakosińska i Leszcze śpiewają Wandę Warską. [w:] Polskie Radio [on-line]. www.polskieradio.pl, 2014-02-03. [dostęp 2014-05-30]. (pol.).
  35. ↑ Bartosz Staniszewski: Drugi Singiel Leszczy – „Roześmiana”. [w:] Oficjalna strona [on-line]. www.leszcze.com, 2014-05-23. [dostęp 2014-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-30)]. (pol.).
  36. ↑ Zoom TV powalczy rano z ‘Dzień dobry TVN’ i ‘Pytaniem na śniadanie’ [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-07-04] (pol.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Pakosińska&oldid=69480396”