Andrzej Fidyk: Różnice pomiędzy wersjami

Andrzej Fidyk

Data i miejsce urodzenia	31 marca 1953 Warszawa
Zawód	reżyser, scenarzysta, nauczyciel akademicki
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach

Andrzej Fidyk (ur. 31 marca 1953 w Warszawie) – polski reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych, profesor sztuk filmowych.

Jest absolwentem Wydziału Handlu Zagranicznego SGPiS. Do Telewizji Polskiej trafił w 1980, wygrywając konkurs na kierownika produkcji. Od 1982 pracował w Redakcji Reportażu i Dokumentu. W 1996 został szefem Redakcji Filmów Dokumentalnych Programu 1 TVP. Jest twórcą programu Czas na dokument, trzykrotnie nagrodzonego Wiktorem (1998, 2002, 2010) oraz programów Miej oczy szeroko otwarte i Czas na kontrowersyjny dokument. Jest wykładowcą na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz prowadzi wykłady na Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Reżyser filmów reklamowych. Prezydent RP Lech Kaczyński nadał w 2009 reżyserowi tytuł profesora w zakresie sztuk filmowych^[1]. Promotor doktoratu Magdaleny Piekorz.

Najbardziej znane dokumenty Fidyka to: Prezydent, Defilada i Sen Staszka w Teheranie oraz zrealizowane dla BBC filmy: Diabeł w Moskwie i Rosyjski Striptease.

Laureat festiwali filmowych, członek Europejskiej Akademii Filmowej. 7 października 2013 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” (2014)^[2].

18 listopada 2024 został przez OKO.press opublikowany artykuł o rzekomych przypadkach nadużyć seksualnych z jego strony względem studentek.^[3]

1982

• Idzie Grześ przez wieś, realizacja, scenariusz,

1983

• Optymistyczny film o niewidomych, reżyseria,

1984

• Ich teatr, reżyseria, scenariusz,

1985

• Prezydent, reżyseria,

1986

• Noc w pałacu, reżyseria, scenariusz,
• Praga, reżyseria, scenariusz,

1987

• Królewna Śnieżka, telefon i krowa, reżyseria, scenariusz,

1988

• Paryż, miasto kontrastów, reżyseria, scenariusz,

1989

• Defilada, realizacja, scenariusz,

1990

• Ostatki, scenariusz, realizacja,

1993

• Sen Staszka w Teheranie, reżyseria, scenariusz,

1994

• Niebo oplutych, realizacja,
• Pocztówka z Japonii, realizacja, scenariusz,
• The Russian Striptease, reżyseria, produkcja,

1995

• Carnaval. The Biggest Party In The World, realizacja, producent,
• Ostatki, realizacja, scenariusz,

1997

• Ciężar nieważkości, redakcja,
• Cross, opieka artystyczna,
• Dziewczyny z Szymanowa, producent,
• East Of Eastenders, reżyseria,
• Historia Jednej Butelki, opieka artystyczna,
• Jeden dzień z życia Tomka Karata, opieka artystyczna,
• Kanar, producent,
• El Porvenir de Una Ilusion, producent,

1998

• Dotknięci, opieka artystyczna,
• Ganek, producent,
• Kiniarze z Kalkuty, reżyseria, scenariusz, producent,
• Marzenia i śmierć, opieka artystyczna,

1999

• 24 dni, producent,
• Oni, redakcja,
• Takiego pięknego syna urodziłam, opieka artystyczna,
• Twarzą w twarz z Papieżem, redakcja,
• 1989-1999 w dziesiątkę, redakcja,

2000

• Jan Paweł II w Ziemi Świętej, redakcja,
• Ziemia podwójnie obiecana. Jan Paweł II w Ziemi Świętej, redakcja,
• Ślub w Domu Samotności, redakcja,
• Taniec trzcin, realizacja, scenariusz,

2001

• Prawdziwe psy (telenowela dokumentalna), redakcja,
• Serce Z Węgla, redakcja,

2002

• Bobrek Dance, redakcja,
• Mój syn Romek, redakcja,
• Przedszkolandia (telenowela dokumentalna), redakcja,

2003

• Imieniny, opieka artystyczna,

2008

• Yodok Stories, reżyseria i scenariusz,

2009

• Balcerowicz. Gra o wszystko, reżyseria i scenariusz,

2015

• Wałęsa według Wałęsy, reżyseria i scenariusz,

2022

• Dziennik Anastazji, opieka reżyserska^[4].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2013)^[5]
• Złoty Krzyż Zasługi (2000)^[6]

• Andrzej Fidyk w bazie filmpolski.pl
• Andrzej Fidyk w bazie Filmweb
• Prof. przew. kwal. I Andrzej Fidyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-02-23] .