Główną trudność sprawia odróżnienie od siebie "podobnych" znaków. Często układają się one w "serie" - kolejny znak to poprzedni z dodaną jedną kreską.

O	WA	RE	NE
KE	NI	HA	HO
NO	ME	NU
KI	SA	CHI
RU	RO
TA	NA

Częstym problemem początkujących jest różnicowanie znaków katakana so/n oraz shi/tsu podczas pisania, a czasem i w czasie odczytu. Warto zapamiętać sobie, że w so oraz tsu małe kreski są pisane prawie pionowo, podczas gdy w shi i n są one prawie poziome. Kreskę długą w shi i n pisze się prawie prostą, podczas gdy w so i tsu stanowi ona wyraźny łuk. Oczywiście w odręcznym piśmie japońskim jest miejsce na osobiste wariacje pisowni, jak w każdym innym systemie pisma, niemniej przestrzeganie tych zasad pozwoli uniknąć pomyłek i daje satysfakcjonujące estetycznie rezultaty.

Znak NO jest "początkiem" kilku serii, dlatego występuje wielokrotnie. Jest jednak bardzo prosty do odróżnienia.

NO	SO	N	TSU	SHI
NO	FU	WO (O)	WA	U
NO	ME	NU	NE
TE	CHI	RA
KE	KU
KO	RO
RE	RU
MA	MU