Arbre de Nadal

L'arbre de Nadal (var. arbe/aubre de Nadau), es un objècte de decoracion tipic del Nadal. Es d'abitud un conifèr de fuèlha persistenta. Es decorat amb elements nadalencs coma a bolas, luses, figurinas e garandas.

Quand los primièrs crestians arribèron al nòrd d'Euròpa, descobriguèron que los barbars celebravan l'aniversari d'un sos dieus, decorant un arbre persistent, a una data prèpa del Nadal crestian. Aquel arbre simbolizava l'arbre de l'Univèrs, nomenat Divi Isdrasil, al suc del qual se trobava lo cèl, Asgard e el Valalla; e que las racinas mas prigondas estavan dins los infèrns. Aprèp amb l'evangelizacion d'aqueles pòbles, los crestians adoptèron l'idèa de l'arbre ne cambiant totalament la significacion.

Sant Bonifaci, evangelizador alemand, davant la mirada dels germanics, agafèt una estela e talhèt l'arbre (lo Diví Isdrasil); e al meteis luòc plantèt un pin, simbòl de l'amor perpetual de Dieu, e lo decorèt amb de pomas e candelas; las pomas simbolizavan lo pecat original e las temptacions, mentre que las candelas representavan la lutz de Jèsus Crist coma la lutz del monde.

L'arbre el meteis remembra l'arbre del Paradís, que Adam e Èva ne mangèron lo fruches, e d'ont es eissit lo pecat original; e alara remembra que Jèsus Crist venent coma Messias prometent la reconciliacion. La forma triangulara de l'arbre (essent generalament un conifèr), representa la Santa Trinitat. Los decòrs simbolizan los dons de Dieu als òmes, alara que l'estela representa aquela de Betleèm. E mai l'arbre en essent persistent, representa la vida eternala.