min

• Geluid:  min    (hulp, bestand)
• IPA: / mɪn / (1 lettergreep)

• min

• In de betekenis van ‘zoogster’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 ^[1]
• In de betekenis van ‘gering’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1236 ^[1]
• In de betekenis van ‘liefde’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	min	minnen
verkleinwoord	minnetje	minnetjes

de min v

1. (beroep) vrouw die tegen betaling het kind van een andere vrouw zoogt
2. liefde, genegenheid (zie bijv. minnedicht)
3. negatieve waarde
4. (wiskunde) minteken
5. (elektrotechniek) negatieve pool

• [1] voedster, zoogster, zoogmoeder, zoogvrouw

• [3-5] minlijn, minpool, minpunt, minteken

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	min	minner	minst
verbogen	minne	minnere	minste
partitief	mins	minners	-

min voornamelijk als predicaat:

1. verachtelijk, gemeen
2. ondermaats, onbetekenend, onbeduidend

   • Dat was hem te min. 

• minachten, minachtend, minbekend, mine, minkukel, minvermogend

min

1. minus, verminderd met (-)
2. min of meer: met weinig of met veel; meer of minder

   ▸ Als de baas van het nieuwe D 25 de codenaam 'Eva' had gehad, had geen van al deze min of meer verwarde maar vol testosteron zittende verzetslui haar serieus genomen.^[2]

• evenmin, niettemin, zomin

vervoeging van
minnen

min

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van minnen
   

   • Ik min. 

2. gebiedende wijs van minnen
   

   • Min! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van minnen
   

   • Min je? 

• Het woord min staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "min" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

mīn

1. mijn

Telwoord (aze)
0
1	11	10	100	103
2	12	20		106
3	13	30
4	14	40
5	15	50
6	16	60
7	17	70
8	18	80
9	19	90

min

1. duizend

• IPA: /min/

min

1. mijn

min

1. gezichtsuitdrukking