lijk

• Geluid:  lijk    (hulp, bestand)
• IPA: / lɛik / (1 lettergreep)

• lijk

• [A] In de betekenis van ‘dood lichaam’ voor het eerst aangetroffen in 1240. De oorspronkelijke betekenis zou "gestalte" zijn geweest (zie ook gelijk). ^{[1] [2]}
• [B] Voor het eerst aangetroffen in 1592. Etymologie onduidelijk; misschien verwant met Lat. ligare ^[3]

[A] lijk o

1. dood lichaam, met name van een mens

   • Een lijk noemt men ook wel "een stoffelijk overschot". 

   ▸ Voordat ik weer in slaap viel kreeg ik de gedachte aan zeven verschrompelde lijken in gesmolten slaapzakken niet uit mijn hoofd.^[4]

• reeuw [1], stoffelijk overschot

• kadaver, kreng

• babylijk, kinderlijk, veenlijk

• Een levend lijk

• Over lijken gaan

• Over mijn lijk!

• [1] lijk in de kast

[B] lijk o

1. (scheepvaart) tegenwoordig, een zijde van een zeil, vroeger de omzoomde zeilrand (zoomtouw) waarin een touw was ingenaaid

• achterlijk, bovenlijk, keurlijk, onderlijk, voorlijk

• lijkentouw

• zoomtouw, tuigage, zeil

lijk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lijken
   

   • Ik lijk. 

2. gebiedende wijs van lijken
   

   • Lijk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lijken
   

   • Lijk je? 

• Het woord lijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "lijk" herkend door:

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.