Louis Pierre Vieillot
| Louis Pierre Vieillot | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 10 mei 1748 Yvetot | |||
| Overleden | 24 augustus 1830 Sotteville-lès-Rouen | |||
| Nationaliteit(en) |  Frankrijk
| |||
| Beroep(en) | natuuronderzoeker, vooral ornitholoog. | |||
| ||||
Louis Pierre Vieillot (Yvetot, 10 mei 1748 - Sotteville-lès-Rouen, 24 augustus 1830) was een Franse natuuronderzoeker, vooral ornitholoog.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Tijdens de Franse Revolutie werd hij verbannen naar Amerika waar hij in de Caraïben en Noord-Amerika verbleef. In 1798 keerde hij terug naar Frankrijk. Uit documenten van anderen blijkt dat hij tijdens deze reis zijn vrouw en drie dochters verloor aan de gele koorts.[1]
In 1800 of 1801 kreeg hij via vrienden een administratieve baan bij Bulletin des Lois wat het hem mogelijk maakte om door te gaan met zijn wetenschappelijk werk aan vogels, hoewel hij onvoldoende middelen had om er een grote bibliotheek op na te houden. Althans, dat is de verklaring voor het feit dat hij vaak nieuwe namen voor vogels bedacht die al eerder waren gebruikt.[1]
Mogelijk verergerd door de tegenslag in zijn leven, was Vieillot geen gemakkelijk mens in de omgang. Hij voelde zich vaak miskend wat ook blijkt uit door hem geschreven artikelen waarin hij Coenraad Jacob Temminck op bittere wijze bekritiseert. Men neemt aan dat hij in armoede in 1830 (volgens overlijdensakte, 1831 volgens Oehser, 1948) is overleden in Rouen.[1]
Werk
[bewerken | brontekst bewerken]Vieillot beschreef voor de wetenschap 88 vogelgenera en meer dan 400 vogelsoorten.[2] Dit zijn vooral vogelsoorten die hij tegenkwam gedurende de tijd dat hij in de collecties van het Parijse museum werkte. Hij was een van de eerste ornithologen die de rui van vogels en hun anatomie bestudeerde.
Vieillots naam komt (als eerbetoon) voor in een aantal wetenschappelijke vogelnamen zoals Lybius vieilloti (rood-gele baardvogel), Sphecotheres vieilloti (grijskraagvijgvogel) en Coccyzus vieilloti (Puertoricaanse hagediskoekoek).
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Histoire naturelle des plus beaux oiseaux chanteurs de la zone torride. Dufour, Parijs 1805.
- Histoire naturelle des oiseaux de l'Amérique septentrionale. Desray, Parijs 1807-1808.
- Analyse d'une nouvelle ornithologie élémentaire. d'Éterville, Parijs 1816.
- Mémoire pour servir à l'histoire des oiseaux d'Europe. Turijn 1816.
- Ornithologie. Lanoe, Parijs 1818.
- Faune française ou Histoire naturelle, générale et particulière des animaux qui se trouvent en France. Le Vrault & Rapet, Paris, Strasbourg, Brussel, 1820-1830.
- La galerie des oiseaux du cabinet d'histoire naturelle du jardin du roi. Aillard & Constant-Chantpie, Parijs 1822-1825.
- Ornithologie française ou Histoire naturelle, générale et particulière des oiseaux de France. Pelicier, Parijs 1830.
- ↑ a b c (en) Oehser, P.H., 1948. Louis Jean Pierre Vieillot. The Auk 65:568-576. full text. Gearchiveerd op 12 oktober 2022.
- ↑ (en) Gill, F, D Donsker, and P Rasmussen (Eds). 2023. IOC World Bird List (v 13.1). Doi 10.14344/IOC.ML.13.1. https://www.worldbirdnames.org/