Karel van Berry

Karel van Berry
1446-1472
Hertog van Normandië
Periode	1465-1469
Voorganger	Frans kroondomein
Opvolger	Frans kroondomein
Hertog van Champagne
Periode	1468-1469
Voorganger	Frans kroondomein
Opvolger	Frans kroondomein'
Hertog van Guyenne
Periode	1469-1472
Voorganger	Frans kroondomein
Opvolger	Frans kroondomein
Vader	Karel VII van Frankrijk
Moeder	Maria van Anjou

Karel van Berry (La Riche, 28 december 1446 — Bordeaux, 24 mei 1472) was van 1461 tot 1465 hertog van Berry, van 1465 tot 1469 hertog van Normandië, van 1468 tot 1469 hertog van Champagne en van 1469 tot aan zijn dood hertog van Guyenne. Hij behoorde tot het Huis Valois.

Karel van Berry was de jongste zoon van koning Karel VII van Frankrijk uit diens huwelijk met Maria, dochter van hertog Lodewijk II van Anjou.

Na de dood van zijn vader in 1461 kreeg hij van zijn oudere broer Lodewijk XI als apanage het hertogdom Berry toegewezen. Hierdoor werd hij eveneens pair van Frankrijk. Omdat Karel ontevreden was over zijn erfdeel, sloot hij zich aan bij de opstand van de Bourgondische hertog Karel de Stoute en diens Ligue du Bien Public. Nadat de opstandelingen de koning versloegen, kwam het tot de Vrede van Conflans. Hierbij kreeg Karel van zijn broer het hertogdom Normandië toegewezen, op voorwaarde dat hij Berry terug moest afstaan.

Hij bleek niet in staat te zijn om effectief de controle over Normandië te verwerven en kwam in conflict met zijn vroegere bondgenoot Frans II van Bretagne. Uiteindelijk liet Lodewijk XI Normandië bezetten door koninklijke troepen, terwijl Karel naar het hof van Frans II vluchtte, met wie hij zich verzoende. Hij bleef in ballingschap tot in 1468, toen Frans II met Lodewijk XI de Vrede van Ancenis sloot. Datzelfde jaar sloten Lodewijk XI en Karel de Stoute het Verdrag van Péronne, waarbij Karel van Berry Champagne en Brie kreeg toegewezen. In 1469 ruilde hij deze bezittingen en zijn aanspraken op Normandië in voor het hertogdom Guyenne.

Bij het Verdrag van Péronne werd eveneens afgesproken dat Karel verloofd werd met Maria van Bourgondië, de dochter van Karel de Stoute. Zijn broer Lodewijk XI was het daar niet mee eens en probeerde de noodzakelijke dispensatie tegen te houden op basis van bloedverwantschap, maar dit mislukte.

Het huwelijk vond echter nooit plaats, aangezien Karel van Berry in mei 1472 op 25-jarige leeftijd overleed. Vermoedelijk stierf hij aan een combinatie van tuberculose en syfilis, een geslachtsziekte die hij had opgelopen via zijn minnares Nicole de Chambes-Montsoreau, met wie hij twee kinderen kreeg, onder wie Anna, die in 1490 huwde met François de Volvire, baron van Russec.

Aangezien Karel ongehuwd en zonder wettige nakomelingen overleed, gingen zijn gebieden na zijn dood terug naar de Franse kroon.

Karel V van Frankrijk (1337-1380)

Johanna van Bourbon (1338-1378)

Stefanus III van Beieren (ca. 1337-1413)

Taddea Visconti (1352-1381)

Lodewijk I van Anjou (1339-1384)

Maria van Blois-Châtillon (1345-1404)

Johan I van Aragón (1350-1396)

Yolande van Bar (ca. 1365-1431)

Karel VI van Frankrijk (1368-1422)

Isabella van Beieren (1371-1435)

Lodewijk II van Anjou (1377-1417)

Yolande van Aragón (1381-1442)

Karel VII van Frankrijk (1403-1461)

Maria van Anjou (1404-1463)

Lodewijk XI van Frankrijk (1423-1483)

Catharina van Valois (1428-1446)

Yolande van Valois (1434-1478)

Johanna van Valois (1435-1482)

Magdalena van Valois (1443-1495)

Karel van Berry (1446-1472)

3 broers 4 zussen