Naar inhoud springen

Joodtrichloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Joodtrichloride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van joodtrichloride (dimeer)
Structuurformule van joodtrichloride (dimeer)
Joodtrichloride-poeder
Joodtrichloride-poeder
Algemeen
Molecuul­formule ICl3
IUPAC-naam joodtrichloride
Molmassa 233,26347 g/mol
SMILES
ClI(Cl)Cl
InChI
1S/Cl3I/c1-4(2)3
CAS-nummer 865-44-1
EG-nummer 212-739-8
PubChem 70076
Wikidata Q419622
Beschrijving Geelbruine vaste stof
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
OxiderendCorrosief
Gevaar
H-zinnen H272 - H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P220 - P280 - P305+P351+P338 - P310
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur geelbruin
Dichtheid 3,12 g/cm³
Smeltpunt 33 °C
Kookpunt (ontleedt) 77 °C
Goed oplosbaar in di-ethylether, ethanol, benzeen
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Joodtrichloride is een interhalogeenverbinding met als brutoformule ICl3. Het is een geelbruine vaste stof met een prikkelende geur, die voorkomt als een planair dimeer: I2Cl6. Hierbij dienen twee chlooratomen als brug tussen de joodatomen.[1]

Joodtrichloride kan bereid worden door reactie van di-joodkristallen met vloeibaar chloor bij −70 °C:

Het kan ook bereid worden door een overmaat dichloor toe te voegen aan joodmonochloride:

Eigenschappen en reacties

[bewerken | brontekst bewerken]

Gesmolten joodtrichloride is geleidend voor elektrische stroom, wat erop wijst dat er mogelijk dissociatie optreedt:[2]

Joodtrichloride heeft oxiderende eigenschappen. Het reageert hevig met water, onder vorming van zoutzuur, joodmonochloride en waterstofjodaat: