Naar inhoud springen

Fluit (muziekinstrument)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Fluit (instrument))

Fluit is een verzamelnaam voor een groot aantal aangeblazen muziekinstrumenten (aerofonen) die hun geluid produceren door middel van een luchtstroom die op een scherpe rand gericht wordt en daar gesplitst wordt zodat de lucht gaat trillen. In de klassieke muziek, symfonie- en harmonieorkesten wordt met 'fluit' eigenlijk altijd de dwarsfluit bedoeld.

Oudste fluiten

[bewerken | brontekst bewerken]

In september 2008 werd in Duitsland, in de Hohle Fels-grot, een fluit gevonden van 35.000 jaar oud, gemaakt uit het bot van een vale gier.[1] Tot op heden het oudste muziekinstrument. In Frankrijk waren al eerder fluiten gevonden van 30.000 jaar oud en in Oostenrijk van 19.000 jaar oud.

Soorten fluiten

[bewerken | brontekst bewerken]
Moderne dwarsfluit
Moderne kopie van een barokfluit van Thomas Lot, uit Parijs, ca. 1740
Vanaf boven: tenor-, alt-, sopraan-, sopraninoblokfluit

Andere fluiten

[bewerken | brontekst bewerken]
Panfluit
Shakuhachi
Zie de categorie Flutes van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.