El Hierro

El Hierro
Ferro

Eiland van  Spanje
(Details) (Details)
Locatie
Land	Spanje
Eilandengroep	Canarische Eilanden
Provincie	Santa Cruz de Tenerife
Locatie	Atlantische Oceaan
Coördinaten	27° 44′ NB, 18° 3′ WL
Algemeen
Oppervlakte	268,71 km²
Inwoners (2016)	10.587
Hoofdplaats	Valverde
Hoogste punt	Malpaso (1501 m)
Overig
Website	http://www.elhierro.es/
Detailkaart
Foto's
Punta Lajas del Lance
Portaal    Spanje

El Hierro (Nederlands, historisch: Ferro^[1]) is het meest zuidwestelijke eiland van de Canarische Eilanden, een archipel in de Atlantische Oceaan. Het behoort tot Spanje. Het eiland wordt ook wel La Isla Chiquita, oftewel het kleine eiland, genoemd en deze naam dankt het aan het feit dat Ferro het kleinste van de bewoonde Canarische Eilanden is.

Zie ook de paragraaf Geschiedenis van het hoofdartikel over de Canarische Eilanden.

El Hierro werd eeuwenlang beschouwd als de meest westelijke punt van de wereld. De oude meridiaan van Ptolemaeus loopt om die reden door het eiland. Voordat de Spaanse veroveraars het eiland inlijfden, werd El Hierro bevolkt door Bimbachestammen. Zij woonden in hutten en grotten en leefden van het land en de zee. Toen de Spaanse troepen het eiland innamen, werden de oorspronkelijke bewoners tot slaaf gemaakt. In latere tijden werden vijanden van de Spaanse staat naar het eiland verbannen.

In september 2011 bereidden de autoriteiten van het eiland zich voor op een mogelijke vulkanische uitbarsting.^[2] Sinds 19 juli van dat jaar werd er toenemende seismische activiteit waargenomen op het eiland. In het geval van een uitbarsting zouden in korte tijd 4000 mensen geëvacueerd moeten worden. Uiteindelijk kwam het niet tot een uitbarsting op het eiland. Wel was er een groot aantal (kleine) aardbevingen. Onder water, ongeveer 2 km uit de kust van El Hierro, was inmiddels wel een uitbarsting begonnen. Waar de oceaanbodem zich voorheen zo'n 150 m tot 180 m onder zeeniveau bevond, werd de hoogste top van de nieuwe kegelvormige vulkaan Tagoro in april 2012 gemeten op 86 m onder zeeniveau. Van seismologische activiteit in het gebied is inmiddels vrijwel geen sprake meer, maar in theorie zou de vulkaan op termijn nog verder omhoog kunnen komen en zo een nieuw eiland vormen.

Rond de Tagoro is in 2024 een maritiem nationaal park gecreëerd: Mar de las Calmas (zee van stilte). Dit park van 24.000 ha. herbergt tropische en subtropische diepzeesoorten.^[3]

Zoals alle Canarische Eilanden is El Hierro van vulkanische oorsprong, erg bergachtig, en zijn er aan de kust zeer hoge kliffen. Het eiland dankt zijn vorm aan een aardbeving, waarbij ongeveer een derde van het noordelijk deel van het eiland afbrak en in zee weggleed. Hierbij ontstond de huidige baai El Golfo.

In de hoofdstad Valverde ligt een klein vliegveld en vertrekt een veerboot naar Tenerife.

Het eiland hoort bij de provincie Santa Cruz de Tenerife, en is opgedeeld in drie gemeenten: Valverde in het noordoosten, Frontera in het noordwesten, en El Pinar de El Hierro in het zuidwesten (deze laatste gemeente is in 2007 gecreëerd door een afsplitsing van Frontera).

El Hierro kent net als de andere Canarische Eilanden een mild klimaat. Op het eiland is het vaak mistig en zeker hoger gelegen dorpjes worden soms geheel in mist gehuld. De nachten op El Hierro zijn koeler dan op de andere eilanden.

Industrie kent het eiland niet. De bevolking leeft van landbouw, visserij en ambachten. Evenals op het nabijgelegen La Gomera is het toerisme weinig ontwikkeld, waaraan de moeilijke bereikbaarheid en afwezigheid van zandstranden debet zijn. Verder vindt er nog enige wijnbouw plaats. (Zie daarvoor het artikel wijnbouw op de Canarische Eilanden.)

Er is een project gaande^{[(sinds) wanneer?]} om het eiland volledig in zijn eigen energiebehoefte te laten voorzien. Een combinatie van windmolens en een waterkrachtcentrale moet 11,5 megawatt gaan opwekken voor energie die onder andere nodig is voor de waterontziltingsinstallatie. Bij een overschot aan windenergie wordt water 700 meter opgepompt naar een krater. Bij windstilte wordt het water via de waterkrachtcentrale naar een lager gelegen basis geloosd. Daarbij moet dan 11,3 MW opgewekt worden. Het systeem moet een einde maken aan de import van ongeveer veertigduizend vaten ruwe olie. Dit wordt nu nog niet gehaald. In 2016 werd ongeveer 40% van de benodigde stroom door dit systeem opgewekt.^[4]

• 
  Faro de Orchilla
• 
  Virgen de la Caridad
• 
  De westkant van het eiland

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina El Hierro op Wikimedia Commons.