Jaliefgevoel
Het jaliefgevoel[1][2] of compersie[3][4] (Amerikaans Engels: compersion[5]; Brits Engels: frubble[6] of the frubbles[7]) is een gevoel van gelukzaligheid, dat een mens ervaart wanneer hij of zij ziet dat een partner of geliefde gelukkig is met een derde persoon. Het jaliefgevoel is nauw verbonden met polyamorie[1][noot 1] en wordt vaak gezien als het tegenovergestelde van jaloezie.[9]
Etymologie
[bewerken | brontekst bewerken]De Amerikaanse termen compersion en compersive zijn voor het eerst gebruikt door de Kerista Commune (1971–1991) in San Francisco. Leden van deze commune beoefenen polyfideliteit in de praktijk. De term compersion is een porte-manteau van compassion ("compassie", medeleven) en conversion ("conversie", omzetting).[10] Bij Kerista definieerde men compersion als volgt:
The feeling of taking joy in the joy that others you love share among themselves, especially taking joy in the knowledge that your beloveds are expressing their love for one another.
(Het gevoel van blijdschap halen uit de blijdschap die anderen van wie je houdt onderling delen, vooral blijdschap halen uit de wetenschap dat je geliefden hun liefde voor elkaar uiten.)[9]
In het Nederlands wordt wel gesproken van compersie.[3][4] Het woord jaliefgevoel als Nederlands equivalent van compersion[11] werd voor het eerst beschreven in het boek Ik hou van twee mannen (2007) van Ageeth Veenemans.
Het feit dat de term compersion pas in de tweede helft van 20e eeuw gemunt is, is volgens Deri (2015) een teken dat men in de westerse cultuur geacht wordt om jaloers te worden als zijn partner affectie toont voor een ander. Met dit nieuwe concept scheppen polyamoristen dan ook een afwijkende emotionele beleving, die ingaat tegen verschillende conventies op het vlak van relaties, romantiek en seksualiteit.[12]
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Het jaliefgevoel is een vorm van empathie.[13] Men voelt zich gelukkig, omdat men ziet dat zijn of haar geliefde gelukkig is.[1] Jaliefgevoel is iets anders dan voyeurisme, ofwel de erotische opwinding, die een mens ervaart bij het zien van één of meer personen die seks hebben die men niet per se zelf liefheeft. Men kan zich bijvoorbeeld jalief voelen wanneer diens partner de volgende ochtend thuiskomt na een heerlijke nacht met een andere geliefde en men hem of haar ziet stralen.[4] Het jaliefgevoel wordt heftiger ervaren wanneer het voelen van liefde voor de partner samengaat met het gevoel van seksuele extase, bijvoorbeeld wanneer men ziet dat diens partner geniet van het bedrijven van de liefde met iemand anders.[14] Compersie bestaat echter in vele vormen, van tolerantie tot aan sterk genot, en is niet noodzakelijkerwijs seksueel van aard.[9]
Jaliefgevoel wordt beschouwd als de tegenhanger van jaloezie.[1][10] Jaloezie is een gevoel dat voortkomt uit verschillende emoties, waaronder voornamelijk angst, maar ook gevoelens van woede, verraad, lijden, verdriet, paranoia, eenzaamheid, zelfhaat, schaamte, machteloosheid, onvolkomenheid, egoïsme, buitengesloten en niet gerespecteerd worden.[15] Jaliefgevoel is daarentegen een gevoel dat voortkomt uit de emotie liefde of empathie. Jaloezie en compersie zijn op veel manieren elkaars tegengestelden, maar ze sluiten elkaar niet uit; men kan een mengeling van beide tegelijkertijd ervaren.[15] Het jaliefgevoel is het resultaat van een innerlijk groeiproces en heeft als voorwaarde dat men blij is met zichzelf en men vanuit het hart blij kan zijn dat de partner ook liefde ervaart met iemand anders.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel compersion op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Noten
Referenties
- ↑ a b c d Dorien van Linge, "Polyamoreuze millennials: waarom steeds meer mensen voor deze relatievorm kiezen. / Zo is het om meerdere geliefden tegelijk te hebben", de Volkskrant, 20 november 2017. Gearchiveerd op 1 december 2017. Geraadpleegd op 6 maart 2023.
- ↑ Leonie Linssen, Wat is een open relatie en hoe doe je dat?. liefdedelen.nl (17 januari 2013). Gearchiveerd op 9 augustus 2021. Geraadpleegd op 6 maart 2023.
- ↑ a b Jake Kivanc, "Staat onze generatie echt meer open voor polyamorie of gaan we gewoon graag vreemd?", Vice, 14 april 2016. Gearchiveerd op 18 mei 2023. Geraadpleegd op 6 maart 2023.
- ↑ a b c Anaïs Van Ertvelde en Heleen Debruyne (17 november 2017). Vuile lakens: Een hedendaagse visie op seksualiteit. De Bezige Bij, p. 156. ISBN 9789023464372. Geraadpleegd op 23 november 2017.
- ↑ Leon Feingold, Polyamory | Leon Feingold | TEDxBushwick. TEDxBushwick. TEDx Talks (9 juni 2015). Gearchiveerd op 22 juni 2017. Geraadpleegd op 23 november 2017.
- ↑ Sanger, Tam, Yvette Taylor (2013). Mapping Intimacies: Relations, Exchanges, Affects. Palgrave Macmillan, Londen, p. 238. ISBN 9781137313423. Geraadpleegd op 26 november 2017.
- ↑ Watt Smith, Tiffany (2016). The Book of Human Emotions: From Ambiguphobia to Umpty. Hachette UK, p. 66. ISBN 9780316265393. Geraadpleegd op 26 november 2017.
- ↑ Winston (2017), p. 152.
- ↑ a b c Deri, Jillian (2015). Love's Refraction: Jealousy and Compersion in Queer Women's Polyamorous Relationships. University of Toronto Press, Toronto, p. 32-33. ISBN 9781442628694. Geraadpleegd op 26 november 2017.
- ↑ a b Winston, Dedeker (2017). The Smart Girl's Guide to Polyamory: Everything You Need to Know About Open Relationships, Non-Monogamy, and Alternative Love. Skyhorse Publishing, New York, 46–47. ISBN 9781510712096. Geraadpleegd op 24 november 2017.
- ↑ Bossche, Philip Van den, Bedrieg Mij (2011), p. 25. Uitgeverij Vrijdag. ISBN 978 94 6001 061 3.
- ↑ Deri (2015), p. 72.
- ↑ Michaels, Mark A., Patricia Johnson (2015). Designer Relationships: A Guide to Happy Monogamy, Positive Polyamory, and Optimistic Open Relationships. Simon and Schuster, Jersey City, p. 81. ISBN 9781627781497. Geraadpleegd op 26 november 2017.
- ↑ Afl. 2 Helene: 'Ik word heel opgewonden als ik hem met een andere vrouw zie vrijen'. Liever met z'n drietjes. Linda.tv (18 november 2017). Gearchiveerd op 1 december 2017. Geraadpleegd op 23 november 2017.
- ↑ a b Deri (2015), p. 42–43.