Bothrops lanceolatus
| Bothrops lanceolatus IUCN-status: Bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Een opgezet exemplaar. | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Bothrops lanceolatus Bonnaterre, 1790 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Bothrops lanceolatus op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Bothrops lanceolatus is een slang uit de familie adders (Viperinae) en de onderfamilie groefkopadders (Crotalinae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]Oorspronkelijk werd de adder beschreven door Bernard Germain de Lacépède in 1789 als Coluber lanceolatus. De soort behoorde ook enige tijd tot het geslacht Lachesis zodat in de literatuur verschillende wetenschappelijke namen worden gebruikt. In 2003 werd het werk van Lacépède verworpen als bron voor de binomale naamgeving, en werd Pierre Joseph Bonnaterre als auteur aangewezen. In veel literatuur wordt hierdoor nog Lacépède als auteur aangeduid.[2]
De soortaanduiding lanceolatus betekent vrij vertaald 'speerachtig' en slaat op de vorm van de kop.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De soort komt voor in delen van het Caraïbisch Gebied en leeft endemisch op de Kleine Antillen. Hier is de slang alleen te vinden op het eiland Martinique.[2] Deze soort wordt gebruikt in de oude slangenvlag van Martinique, welke bestaat uit vier blauwe velden met in ieder veld een wit gekleurde Bothrops lanceolatus.
De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische laaglandbossen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals plantages kan de slang worden gevonden. De soort is aangetroffen van zeeniveau tot op een hoogte van ongeveer 800 meter boven zeeniveau.
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]De slang is zeer giftig, het is een van de zogenaamde lanspuntslangen uit het geslacht Bothrops. Deze slangen worden gezien als 'ratelslangen zonder ratel', bij gevaar tappen ze met de verharde staartpunt op de bodem in plaats van te ratelen.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'bedreigd' toegewezen (Endangered of EN).[3]
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ (en) Bothrops lanceolatus op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Bothrops lanceolatus.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Bothrops lanceolatus - IUCN Red List. Gearchiveerd op 28 maart 2023.
Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Bothrops lanceolatus - Website Geconsulteerd – 10 juni 2021