Toornslangachtigen
Toornslangachtigen Fossiel voorkomen: Oligoceen[1] – heden | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Coluber taeniatus | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Familie | |||||||||||
Colubridae Oppel, 1811 | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Toornslangachtigen op Wikispecies | |||||||||||
|
Toornslangachtigen[2] (Colubridae) vormen een familie van slangen.
Het is een zeer grote groep die bekend staat onder verschillende Nederlandstalige namen zoals gladde slangen[3], toornslangen[4] en ringslangachtigen.[5]
Deze familie wordt onderverdeeld in vijf erkende onderfamilies. Er zijn enkele families afgesplitst die tegenwoordig als een aparte familie worden beschouwd, zoals de familie Dipsadidae en de familie waterslangen (Natricidae). Veel soorten zijn hierdoor de afgelopen jaren diverse keren van wetenschappelijke naam verwisseld, wat voor verwarring kan zorgen. Er zijn meer dan 300 geslachten en meer dan duizend soorten, waarmee het veruit de grootste familie van slangen is.
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Door het grote soortenaantal zijn er maar weinig kenmerken die voor de hele familie gelden, zowel wat betreft de levenswijze als de uiterlijke kenmerken.
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]De meeste soorten zijn niet giftig al zijn er enkele uitzonderingen. Sommige soorten wurgen de prooi of hebben zich gespecialiseerd in bepaalde groepen prooidieren, zoals hagedissen, slakken of eieren van andere dieren.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Gladde slangen komen wereldwijd voor en leven in de meest uiteenlopende habitats. In Nederland en België komt één soort voor; de gladde slang (Coronella austriaca).
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]Familie Colubridae
- Onderfamilie Ahaetuliinae
- Onderfamilie Calamariinae
- Onderfamilie Colubrinae
- Onderfamilie Grayiinae
- Onderfamilie Sibynophiinae
- ↑ (en) Zbigniew Szyndlar (2012). Early Oligocene to Pliocene Colubridae of Europe: a review. Bulletin de la Société Géologique de France 183 (6): 661–681. DOI: 10.2113/gssgfbull.183.6.661.
- ↑ Raymond Creemers & Jeroen van Delft (2009). Nederlandse Fauna 9: De Amfibieën en Reptielen van Nederland. Ravon, Pagina 25. ISBN 978 9050 113007.
- ↑ Eugène Bruins (1999). Terrarium Encyclopedie. Rebo Productions, Pagina 249. ISBN 90 366 1176 8.
- ↑ D Hillenius ea (1971). Spectrum Dieren Encyclopedie Deel 6. Uitgeverij Het Spectrum, Pagina 2213. ISBN 90 274 2096 3.
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 453. ISBN 90 274 8626 3.