Naar inhoud springen

Werner Stötzer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werner Stötzer
Werner Stötzer in oktober 2006, tijdens een herdenkingsbijeenkomst ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Fritz Cremer
Werner Stötzer in oktober 2006, tijdens een herdenkingsbijeenkomst ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Fritz Cremer
Persoonsgegevens
Geboren 2 april 1931
Overleden 22 juli 2010
Geboorteland Duitsland
Beroep(en) Beeldhouwer, tekenaar
Oriënterende gegevens
Stijl(en) Figuratief
RKD-profiel
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Werner Stötzer (Sonneberg, 2 april 1931Seelow-Altlangsow, 22 juli 2010) was een Duitse beeldhouwer en tekenaar.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Stötzer ontving een basisopleiding modelleren van poppen aan de beroepsopleiding van een speelgoedfabriek in Sonneberg in Thüringen. Van 1949 tot 1951 studeerde hij aan de Hochschule für Baukunst und Bildende Künste in Weimar en van 1951 tot 1953 bij Eugen Hoffmann en Walter Arnold aan de Hochschule für Bildende Künste in Dresden. Hij sloot zijn studie af als Meisterschüler (1954-1958) bij de beeldhouwer Gustav Seitz aan de Akademie der Künste in Berlijn. Vanaf 1958 was hij werkzaam als vrij kunstenaar. In 1962 kreeg hij de Will-Lammert-Preis en in 1975 de Käthe-Kollwitz-Preis van de Deutsche Akademie der Künste der DDR. Hij ontving tweemaal de Nationalpreis der DDR, in 1977 en in 1986.

Van 1975 tot 1978 was Stötzer als gastdocent verbonden aan de Kunsthochschule Berlin-Weißensee en van 1987 tot 1990 was hij hoogleraar beeldhouwkunst aan de Akademie der Künste in Oost-Berlijn. Hij was vanaf 1978 gewoon lid en van 1990 tot 1993 vicevoorzitter van de Berlijnse Akademie der Künste.[1] In 1994 kreeg Stötzer de Ernst-Rietschel-Kunstpreis voor beeldhouwkunst en in 2008 de Brandenburgischer Kunstpreis voor zijn gehele oeuvre.[2]

Stötzer woonde en werkte met zijn echtgenote, de beeldhouwster Sylvia Hagen, van 1980 tot zijn dood in de voormalige pastorie van Altlangsow[3][4] in het district Märkisch-Oderland van de deelstaat Brandenburg. Hij overleed thuis op 79-jarige leeftijd na een langdurig ziekbed.[5] Stötzer werd op 31 juli 2010 begraven op Friedhof Altlangsow.

Werken (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1956 Sitzender Junge, Berlin-Prenzlauer Berg
  • 1958/61 reliëf Fragen eines lesenden Arbeiters (naar Bertolt Brecht met wie Stötzer bevriend was) en sculptuur Lesender Arbeiter, Staatsbibliothek zu Berlin, Berlin-Mitte
  • 1963 buste Gerhard Kettner
  • 1965 marmerreliëf Trauernde Frauen
  • 1966-1968 bronzen deur, Kloster Unser Lieben Frauen in Maagdenburg
Marmerreliëf Alte Welt, Marx-Engels-Forum (1985/86)
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Werner Stötzer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.