Edmond Delhougne (sr.)

Joseph Edmond (Edmond) Delhougne (Sittard, 25 november 1896 – Roermond, 24 juli 1966) was een Nederlands jurist, van 1939 tot 1966 president van de Rechtbank Roermond.

Hij was een zoon van de Sittardse bankier, Frans Delhougne, en zijn vrouw Marie Louise Leonie Mélotte. Hij begon zijn loopbaan als advocaat-procureur. In januari 1929 werd hij benoemd tot rechterplaatsvervanger van de arrondissementsrechtbank in Roermond.^[1] Op 5 februari 1937 werd hij gekozen tot deken van de plaatselijke Orde van Advocaten.^[2]

In 1939 volgde hij Frans Bolsius op als president van de arrondissementsrechtsbank in Roermond. Hij was op dat moment 42 jaar oud en daarmee de jongste van zijn ambtgenoten in Nederland.^[3] In januari 1965 ging hij met pensioen.^[3]

Daarnaast bekleedde Delhougne verschillende bestuursfuncties. Vanaf 1934 was hij lid van de hoofdraad van de Sint-Vincentiusvereniging, waarin hij ook plaatselijk een actieve rol speelde.^[4] Verder was hij voorzitter van de raad van bestuur van de Boerenleenbank in Eindhoven, voorzitter van het bestuur van Huize Sint-Joseph in Roermond en lid van het kerkbestuur van de parochie van de Heilige Geest.

In 1950 werd hij benoemd tot commandeur in de Orde van Sint-Gregorius de Grote.^[5] Op 1 april 1964 werd hij, ter gelegenheid van zijn zilveren jubileum als rechtbankpresident, benoemd tot ereburger van Roermond.^[6] Ook was hij ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Delhougne trouwde op 13 juli 1925 met Anny Mostart, dochter van de Roermondse notaris August Mostart en zijn vrouw Antoinette Vleugels. Hun zoon was de genealoog, Edmond Delhougne (jr.).