Racing Mechelen

Voor de gelijknamige basketbalclub, zie Racing Mechelen (basketbal).

Racing Mechelen
Racing Mechelen
Naam	Koninklijke Racing Club Mechelen
Stamnummer	24
Opgericht	1904
Plaats	Mechelen
Stadion	Oscar Vankesbeeckstadion
Capaciteit	6.123
Aantal velden	3
Voorzitter	Koen Van Exem
(Hoofd)sponsor	IBO NV
Begroting	€ 1.200.000
Competitie	Derde klasse amateurs (niveau 5)
Eindklassering	Derde klasse Am 2016-17: 16e
Prijzen	Kampioen Tweede Klasse (4x)
Website	Officiële website
Thuis Uit
Geldig voor 2015/16
2016-17
Portaal    Voetbal

Racing Mechelen is een Belgische voetbalclub uit Mechelen. De club is ontstaan begin juli 1904 ^[1] en is bij de Koninklijke Belgische Voetbalbond aangesloten met stamnummer 24. De club kende haar meest succesvolle periode onder leiding van Rik De Saedeleer in de jaren 1950. De club speelt in het Oscar Vankesbeeckstadion en is actief in de Derde klasse Amateurs.

De club werd begin juli 1904 als Racing Club de Malines opgericht door vier studenten van het Mechelse Atheneum. In de beginmaanden werden er geen reglementair georganiseerde matchen gespeeld. De leden speelden onderling tegen elkaar op militaire trainingsvelden in Mechelen-Noord. Vanaf 1905 kon de club één keer per week een deftig veld gebruiken aan Kauwendael. Op dit terrein werd op donderdag 20 april 1905 de eerste officiële vriendenwedstrijd gespeeld tegen een club van een Franstalige school uit Antwerpen, het Rachez-instituut.^[2] Op 28 mei 1905 vond er op hetzelfde veld een volgende officiële vriendenwedstrijd plaats tegen Kuregem.^[3] Op 19 juni 1905 wordt er op een maandelijkse vergadering een reglement ingevoerd en wordt Oscar Van Kesbeeck op 18-jarige leeftijd tot voorzitter verkozen.^[4]

Op 18 februari 1906^[5] trok Racing Mechelen naar het Rode Kruisplein (toen Slachthuisvest), waar zij een veld hadden verworven. De kleedkamers waren in een herberg in de nabijgelegen Nonnenstraat gevestigd.^[6]

Het stadion werd na een paar maanden al verlaten voor een stadion 200 meter noordwaarts, parallel met de pas gegraven Afleidingsdijle, gelegen. Op 21 december 1906 werd het voor de wedstrijd tegen Berchem Sport ingewijd met de naam "Stadion der Dijle". Hier zou de club tot in 1909 zijn thuiswedstrijden afwerken.

Gezien de ligging van het terrein, in de onmiddellijke buurt van de arbeidersbuurten, werd Racing Mechelen werd ook de volksgeliefde club van Mechelen. De reden hiervoor was de keuze van de locatie van het speelterrein. In de onmiddellijk nabijheid liep immers de Dijle met zijn pas gebouwd Keerdok. In 1906 was de Dijle de economische slagader van de stad.^[7]

De groenwitte kleuren werden definitief gekozen in mei 1906. De aanvraag tot toetreding tot de KBVB gebeurde vóór 10 juli 1906, de uiterste datum door deze bond vooropgesteld om deel te kunnen nemen aan het seizoen 1906-1907.^[8]

De club werd op 22 juni 1906 lid van de UBSSA en trad vanaf 1907 aan in de Eerste Afdeling, de huidige Tweede Klasse. In 1909 won de club daar zijn reeks en speelde zo in 1910 voor het eerst reeds op het hoogste niveau.

De plotse groei eiste zijn tol. Racing speelde wel op het hoogste niveau, maar er waren ernstige financiële moeilijkheden. Het bestuur werd herschikt en de teruggekeerde Van Kesbeeck verkreeg tevens onbeperkte macht op financieel gebied. Racing kon zich tijdens het seizoen 1910-1911, dat tevens gekenmerkt werd door toenemende zware incidenten op en rond het veld, op het hoogste niveau handhaven.^[9] Na twee seizoenen zakte Racing echter al terug naar Tweede Klasse. Vlak voor de Eerste Wereldoorlog pakte de club daar opnieuw de titel.

Van 1909 tot 1918 speelde de club in een stadion aan de Oude Liersebaan.

Pas na de oorlog kon de club weer van start gaan in de Ereafdeling. Ditmaal kon de club zich daar langer handhaven: alleen in het seizoen 1924/25 speelde Racing nog even een seizoen in Tweede Klasse. Bij het 25-jarig bestaan in 1929 kreeg de club het koninklijke predicaat en werd Racing Club de Malines Société Royale (RC Malines SR). Deze periode kende de club enkele goede seizoenen en werd zowel in 1929 als in 1930 derde in de eindstand. Tijdens deze jaren leverde Racing ook een paar Rode Duivels.

Van 1918 tot 1923 speelde de club op het Rode Kruisplein, daarna week de club uit naar een nieuw voetbalcomplex aan de Antwerpsesteenweg, het tegenwoordige Oscar Vankesbeeckstadion. Dat is nog steeds getooid met de leuze van de ploeg, "Waar een wil is, is een weg".

In 1937 werd de ploeg laatste, na slechts één overwinning en vijf gelijke spelen in een volledig seizoen, en zakte terug naar Tweede Klasse. De naam van de club werd dat jaar vervlaamst tot Racing Club Mechelen Koninklijke Maatschappij (RC Mechelen KM). Meerdere clubspelers werden tijdens de Tweede Wereldoorlog gedwongen naar Duitsland gestuurd om te werken.

Pas na de oorlog, in 1947/48, slaagde de club er in zijn reeks in Tweede Klasse te winnen en kon zo terugkeren naar de Eerste Klasse. Bij het begin van de jaren 1950 kende de club zijn beste resultaten: Racing Mechelen werd derde in 1950 en in 1951, toen op slechts twee punten van kampioen RSC Anderlecht. Het seizoen erop werd de club vicekampioen, na RFC Liégeois. Mechelen haalde in 1954 de finale van de Beker van België, maar ging daarin onderuit tegen Standard.

In 1957 werd de naam uiteindelijk Koninklijke Racing Club Mechelen (KRC Mechelen). De club kende echter een moeilijke periode: in 1958 zakte Racing terug naar Tweede Klasse en twee seizoenen later viel de club zelfs terug naar Derde Klasse. Gedurende de rest van de jaren 1960 ging de club op en neer tussen Tweede en Derde klasse, tot men in 1975 nog eens de titel kon veroveren in Tweede Klasse. KRC Mechelen promoveerde weer naar Eerste Klasse, maar werd daar in 1975/76 laatste en zakte na één seizoen terug naar Tweede. Daar bleef de club spelen tot het in 1988 opnieuw de titel pakte, en opnieuw naar de hoogste afdeling kon. Het verblijf was opnieuw van korte duur en na twee seizoenen zakte de club terug. In 1994 volgde een nieuwe degradatie naar Derde Klasse, waar de club het volgende decennium bleef spelen met wisselend succes. In 2000 kon Racing in de eindronde aantreden, maar miste de ploeg promotie; het seizoen erop daarentegen moest in een eindronde zelfs het behoud verzekerd worden.

In het seizoen 2003/2004 werd Racing na dertien jaar weer even herenigd met stadsgenoot KV Mechelen. De derby's tussen de twee Mechelse clubs brachten zelfs in Derde Klasse veel publiek op de been, met hevige rellen en een forfaitnederlaag van Racing Mechelen tot gevolg.

In 2008 zette de club een sterke reeks neer in de Beker van België, waar ze eersteklassers GBA en Zulte Waregem uitschakelde. In de kwartfinale werd de club uitgeloot tegen tweedeklasser Lierse SK en won de heenwedstrijd met 1-0, maar in de terugwedstrijd ging de club kopje onder met 3-0. In de competitie haalde de ploeg de eindronde.

Op 18 mei 2009 overleed voorzitter Edmond Phlips. In datzelfde jaar besloot de club te gaan samenwerken met de Mexicaanse voetbalschool Cesifut. Er kwam ook een Mexicaanse geldschieter. De samenwerking resulteerde in een instroom van Mexicaanse spelers. Eind oktober 2009 nam trainer Regi Van Acker ontslag, omdat geldschieter Salvador Necochea zich te veel bemoeide met de sportieve gang van zaken en omdat hij zich niet meer kon vinden in de werkwijze van de club. Een groot deel van de bestuursleden en enkele kernspelers volgden zijn voorbeeld.

Na een tumultueus seizoen 2009/10 degradeerde Racing uiteindelijk voor de eerste keer in haar geschiedenis naar Vierde Klasse. Daar bleef het maar één seizoen en steeg het meteen terug naar derde klasse. Onder leiding van Raoul Peeters werd Racing kampioen na een 4-2-overwinning tegen SK Berlare. Racing beëindigde het seizoen met 68 punten, 10 punten meer dan vicekampioen Londerzeel SK.

In het eerste seizoen als (opnieuw) derdeklasser werd Racing achtste. Het jaar daarop, 2012-2013 werd de club vicekampioen achter Hoogstraten VV. Na een ruime periode van twee decennia in de twee laagste nationale reeksen gedwaald te hebben, steeg Racing uiteindelijk in het seizoen 2013/14 via de titel terug naar tweede klasse, wat bij vele bestuursleden en supporters tot zware emoties leed.

Die promotie eiste echter een zware tol van groen-wit: de zware financiële inspanningen leverden niets op en de club degradeerde al na één seizoen terug naar Derde klasse. Daar werd de club meteen laatste en door de competitiehervorming volgde zelfs een dubbele degradatie naar het vijfde niveau, dat sinds 2016/17 Derde klasse Amateurs heet. Ook op dat niveau had Racing het echter erg lastig, en bereikte op 18 maart 2017 zelfs mathematische zekerheid over de laatste plaats en - voor het eerst - ook de terugval naar de provinciale reeksen. Tot overmaat van ramp moest de club door de ontstane schuldenberg haar stadion verkopen aan investeerder IBO, die tegen het einde van het seizoen 2017/18 het stadion mag platgooien en er woningen op mag zetten.^[10]

Racing Mechelen behaalde nog geen grote trofeeën, maar was er wel enkele keren dicht bij.

Belgische landskampioenschap

tweede (1): 1951/52

derde (4): 1928/29, 1929/30, 1949/50, 1950/51

Belgische tweede klasse

winnaar (4): 1909/10, 1947/48, 1974/75, 1987/88

tweede (5): 1913/14, 1924/25, 1938/39, 1945/46, 1984/85

derde (4): 1908/09, 1937/38, 1946/47, 1970/71

Belgische derde klasse

winnaar (4): 1961/62, 1965/66, 1968/69, 2013/14

tweede (1): 2012/13

Beker van België

finalist (1): 1953/54 (3-1 nederlaag tegen Standard Luik)

Individuele trofeeën

Een speler behaalde een trofee toen hij voor de club speelde:

Belgische topscorer

1952 (Jozef Mannaerts)

Belgische tweede klasse topscorer

1939 (Martin Devroe), 1948 (Jozef Mannaerts), 1973 (Hans Posthumus), 1988 (Luc Leys)

Nat.	Naam	Periode	Jaren	Nr.
	Oscar Van Kesbeeck	1905-09, 1910-11, 1919-43	29	1
	Jan Dogaer	1945-65	20	2
	Jef Gilis	1966-78	12	3
	Alfons Rooms	1988-00	12
	Frans Meulemans	1978-88	10	4
	Georges Verhuyck	1911-19	8	5
	Victor Deroy	1915-19	4	6
	Marcel Leemans	2000-04	4
	Edmond Phlips	2007-09	3	7
	Frank Dietens	2010-13	3
	Martin Jeurissen	2013-16	3
	Joël Hendrickx	2004-06	2	8
	Antoine Hoey	1904-05	1	9
	Eduard Mees	1909-10	1

Nat.	Naam	Periode	Jaren	Nr.
	Jan Dogaer	1919-56	37	1
	Raoul Peeters	1977-81, 1989-90, 2010-11	6	2
	Albert Van Marcke	1991-92, 1994-97, 1998	5	3
	Rik Mattyhs	1968-72	4	4
	Ernst Künnecke	1972-76	4
	Marc Ghys	2001-03, 2011, 2015-...	4
	Marcel Bruynninckx	1958-61	3	5
	Rik Van Herp	1965-68	3
	Rik Pauwels	1986-89, 1994?	3
	Thierry Pister	2012-15	3
	Jean-Pierre Borremans	1981-83	2	6
	Albert Bres	1983-85	2
	Piet Demol	1992-93, 1993?	2
	Patrick Hantson	1999-01	2
	Regi Van Acker	2007-09, 2010?	2