Maja Plisetskaja
Maja Michajlovna Plisetskaja, geboren te Moskou op 20 november 1925 is een Russische ballerina van Joodse afkomst.
Jeugd
Maja was de dochter van de ingenieur Michail Emmanuilovitsj Plisetskij (geboren te Gomel in Wit-Rusland in 1899) en van Rachil Michajlovna Messerer (geboren te Vilno in Litouwen in 1902, dochter van een tandarts). De familie van haar moeder was heel artistiek van aanleg, en een oom langs vaderszijde was acrobaat.
In 1932 (een eerste broer, Aleksandr was net geboren) verhuisde het gezin naar Spitsbergen waar de vader de Russische kolenwinning moest organiseren. Dankzij zijn goede contacten met de Engelsen van het gemengde bedrijf Grumant slaagde Michail erin de kolenwinning te optimaliseren. In 1937 (het gezin woonde toen alweer in Moskou) werd hij daarvoor eerst onderscheiden, en op 30 april 1937 om 5 uur 's morgens aangehouden. Nadat zijn vrouw weigerde tegen hem te getuigen, en veroordeeld werd tot verbanning naar Kazchstan (waar de derde zoon, Azarij, geboren werd) werd hij op 8 januari 1938 geëxecuteerd als spion en volksvijand.
Maja was al in 1934 toegelaten tot de te Choreografische school in Moskou. Vanaf 1937 werd ze opgevoed door haar tante en grootvader-tandarts.
In 1943 beëindigde ze haar studies en werd ballerina in het Bolshoj theater in Moskou, waar zij nog tot in 1988 zou blijven dansen.
Haar rollen waren oa Odetta-Odillija in het "Zwanenmeer" van [Tsjajkovskij]] (vanaf 1947), Kitri in "Don Quijote" (vanaf 1951), "Anna Karenina" (1972) in een compositie van haar echtgenoot Sjwedrin en "Carmen" in de Carmen-suite van Bizet en , de hoofdrollen in "Tsjajka"(1980) en "Dame met Hond" (1988, meteen haar laatste echte optreden).
Heel lang werd haar, wegens het verleden van haar familie (officieel echter omdat een broer al in het buitenland verbleef), verboden de Sovjet-Unie te verlaten. Maja Plisetskaja, die dan steeds verplicht werd om ziekte te veinzen, bracht ooit de autoriteiten in grote verlegenheid door tijdens haar "ziekte" met het restant van het Bolsjoj theater optredens te organiseren waarop Westerse ambassadeurs uitgenodigd waren (zoadat de optredens niet verboden konden worden).
Na haar afscheid werkte ze nog een tijdje als directrice van de opera van Roma. Vandaag reist ze heen en weer tussen (heel bescheiden) huizen in Duitsland, Litouwen en Moskou.