Naar inhoud springen

Henk van Ulsen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MexicanoBot (overleg | bijdragen) op 15 aug 2012 om 15:41. (link gelijk aan linktekst CW ID: 64)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Henk van Ulsen
Henk van Ulsen op de set van Gasten op het kasteel in 1957
Henk van Ulsen op de set van Gasten op het kasteel in 1957
Algemene informatie
Land Vlag van Nederland Nederland
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Hendrik (Henk) van Ulsen (Kampen, 8 mei 1927 - Bussum, 28 augustus 2009) was een Nederlands acteur.[1] Hij speelde in vele toneelstukken en televisieseries. Ook leende hij zijn karakteristieke stemgeluid veelvuldig voor commercials, documentaires en informatieve series als Steden en hun Verleden en Steden des Tijds voor Teleac. Tevens was hij te horen als voorlezer van diverse luisterboeken.

Leven en werk

Henk van Ulsen was in eerste instantie voorbestemd om dominee te worden. Zijn loopbaan bracht hem echter elders: niet in de kerk maar op het toneel. De carrièreverandering was volgens Henk van Ulsen niet zo vreemd, want het "beroep van acteur en dominee liggen niet zo ver van elkaar af".

Hij studeerde in 1949 cum laude af aan de Toneelschool te Amsterdam. Op televisie acteerde Van Ulsen onder meer in Floris, De weg naar Hamelen, De kleine waarheid, Pension Hommeles, De vloek van Woestewolf en Willem van Oranje. Ook verleende hij zijn medewerking aan Hadimassa, een populair satirisch Nederlands televisieprogramma dat van 1967 tot 1972 door de VARA werd uitgezonden.

In het theater was hij onder meer te zien in Zoo story (1961), Dagboek van een gek (vanaf 1965), Dode zielen, Virgule (1976-1977), Mijn held Tsjitsjikow (1977-1978), Leocadia (1985-1986), No exit (1988), Job op Schokland (1992), Het leven van Galilei (2001), Stervelingen (2001), Requiem voor een zwaargewicht (2003), Spelen met woorden (2004) en Dood in Venetië (2007).

Van Ulsen kreeg in 1970 de Louis d'Or toegekend. Ook won hij de Albert van Dalsumprijs, een Edison Klassiek (1967) en diverse erepenningen; vooral voor zijn vertolking van het bijbelboek Prediker werd hem in 1978 de Spaanprijs toegekend. In 1980 werd hij benoemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. In 1999 vierde hij zijn vijftigjarig jubileum als acteur. Ter gelegenheid van zijn 80ste verjaardag en de 150ste geboortedag van IJsselschilder Jan Voerman werd een speciale tentoonstelling ingericht in het Museum De Fundatie te Zwolle. Op zijn tachtigste verjaardag speelde hij een voorstelling van Dood in Venetië in zijn geboortestad Kampen. Bij het slotapplaus werd hij door het aanwezige publiek toegezongen.

Henk van Ulsen

Van Ulsen overleed op 28 augustus 2009 op 82-jarige leeftijd bij een vriend in Bussum plotseling aan een hartstilstand. Hij was ook in de laatste weken van zijn leven nog volop actief als acteur.

Herinneringssteentje

In Kampen aan het Oude Raadhuisplein is een herinneringssteentje geplaatst als dank voor zijn bijdrage aan de promotie van de stad.