Pergi ke kandungan

Sedih

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Menangis merupakan petunjuk bagi kesedihan

Sedih adalah kesakitan psikologi yang dikaitkan dengan, atau berciri perasaan kekurangan, kehilangan, putus asa, tidak mampu melakukan apa-apa, pilu, dan marah. Perasaan sebegini biasanya dianggap negetif. Apabila seseorang sedih, dia menjadi kurang bercakap, kurang bertenaga, dan beremosi. Menangis merupakan satu petunjuk kesedihan.

Kesedihan boleh dilihat sebagai merendahkan sementara mood, sementara kemurungan adalah lebih kronik.

Sedih merupakan satu dari enam emosi asas Paul Ekman - gembira, sedih, marah, terkejut, takut, benci".[1]


  1. ^ Daniel Goleman, Emotional Intelligence (London 1996) p. 271

bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]
[sunting | sunting sumber]


Emosi
Belas kasihan • Cinta • Ekstasi • Enui • Epifani • Fanatisisme • Harga diri • Iri hati • Kasihan pada diri sendiri • Keambivalenan • Keangkuhan • Kebahagiaan • Kebanggaan • Kebencian • Kebosanan • Keghairahan • Kekecewaan • Kekeliruan • Kekosongan • Kemarahan • Kemarahan salih • Kemurungan • Kepahitan  • Keprihatinan • Kesangsian • Kesedihan • Kesepian • Ketakutan • Ketenangan • Kompersi • Limerens • Melankolia • Nafsu • Panik • Pemuasan • Penderitaan • Penerimaan • Pengharapan • Penghinaan • Perasaan cemburu •

Perasaan disingkirkan • Perasaan gerun • Perasaan terkejut • Rasa bersalah • Rasa malu • Rasa menyampah • Rasa segan • Rasa sesal • Rasa terhutang budi • Rindu kampung halaman • Sikap apati • Taubat