Прејди на содржината

WR 136

Од Википедија — слободната енциклопедија
WR 136
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 20ч 12м &1000000000006542100000006,5421с[1]
Деклинација +38° 21′ &1000000000001777900000017,779″[1]
Прив. величина (V) 7,50[2]
Особености
Спектрален тип WN6(h)-s[3]
U−B Боен показател -0,37[2]
B−V Боен показател 0,01[2]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−21,6[4] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: −7,54[5] млс/г
Дек.: −7,38[5] млс/г
Паралакса (π)0.4865 ± 0.0337[5] млс
Оддалеченост6.700 ± 500 сг
(2.100 ± 100 пс)
Апсолутна величина (MV)−5,63[3]
Податоци
Маса21[3] M
Полупречник5,10[3] R
Сјајност600.000[3] L
Температура70.800[3] K
Вртење37[6]
Други ознаки
V1770 Cyg, AG+38 1977, GSC 03151-01765, BD+37 3821, HD 192163, HIP 99546, GC 28056, SAO 69592.
Наводи во бази
SIMBAD— податоци
WR 136 во NGC 6888

WR 136Волф-Рајеова ѕвезда која се наоѓа во соѕвездието Лебед. Таа е во центарот на маглината Полумесечина . Нејзината старост е проценета на околу 4,7 милиони години и се приближува кон крајот на својот живот. За неколку стотици илјади години, се очекува да експлодира како супернова .

Според неодамнешните проценки, WR 136 е 600.000 пати посветла од Сонцето, 21 пат помасивна, и 5,1 пати поголема од Сонцето. Неговата површинска температура е околу 70.000 келвини .

WR 136 ифрлила обвивка од материјал кога станала црвен суперџин пред околу 120.000-240.000 години со маса од околу 5 M и обвивката сè уште се шири со брзина од 80 km/s.[7] Во моментов, нејзинот брз ѕвезден ветер, е исфрлен од ѕвездата со брзина од околу 1.700  км/s [8], го претекнува материјалот исфрлен од ѕвездата и го обликува во обвивка. Ултравиолетовите зраци кои се испуштаат од топлата површина на WR 136 предизвикуваат обвивката да сјае.[7]

Постојат некои докази дека WR 136 можно е да е двојна ѕвезда . Нејзиниот придружник ќе биде ѕвезда со мала маса и спектарна класификација К или М која ќе има орбитален период околу Волф-Рајеовата ѕвезда на секои 5,13 денови, што значи дека е создавач на рендгенски двоен систем со мала маса .[9]

  1. 1,0 1,1 Van Leeuwen, F. (2007). „Validation of the new Hipparcos reduction“. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
  2. 2,0 2,1 2,2 Ducati, J. R. (2002). „VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system“. CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237: 0. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Sota, A.; Maíz Apellániz, J.; Morrell, N. I.; Barbá, R. H.; Walborn, N. R.; Gamen, R. C.; Arias, J. I.; Alfaro, E. J.; Oskinova, L. M. (2019). „The Galactic WN stars revisited. Impact of Gaia distances on fundamental stellar parameters“. arXiv:1904.04687 [astro-ph.SR].
  4. Barbier-Brossat, M.; Petit, M.; Figon, P. (1994). „Third bibliographic catalogue of stellar radial velocities (Text in French)“. Astronomy and Astrophysics Supplement Series. 108: 603. Bibcode:1994A&AS..108..603B.
  5. 5,0 5,1 5,2 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  6. Gräfener, G.; Vink, J. S.; Harries, T. J.; Langer, N. (2012). „Rotating Wolf-Rayet stars in a post RSG/LBV phase“. Astronomy & Astrophysics. 547: A83. arXiv:1210.1153. Bibcode:2012A&A...547A..83G. doi:10.1051/0004-6361/201118664.
  7. 7,0 7,1 Mesa-Delgado, A.; Esteban, C.; García-Rojas, J.; Reyes-Pérez, J.; Morisset, C.; Bresolin, F. (2014). „The Trace of the CNO Cycle in the Ring Nebula NGC 6888“. The Astrophysical Journal. 785 (2): 100. arXiv:1402.6181. Bibcode:2014ApJ...785..100M. doi:10.1088/0004-637X/785/2/100.
  8. Hamann, W.-R.; Wessolowski, U.; Koesterke, L. (1994). „Non-LTE spectral analyses of Wolf-Rayet stars: The nitrogen spectrum of the WN6 prototype HD 192163 (WR136)“. Astronomy and Astrophysics. 281: 184. Bibcode:1994A&A...281..184H. ISSN 0004-6361.
  9. Rustamov, D. N.; Cherepashchuk, A. M. (2011). „The Wolf-Rayet star HD 192163 as a possible evolutionary progenitor of a low-mass X-ray binary“. Astronomy Reports. 55 (4): 347–358. Bibcode:2011ARep...55..347R. doi:10.1134/S1063772911010069. Посетено на 17 July 2013.

Дополнителна литература

[уреди | уреди извор]
  • Bychkov, K. V.; Sitnik, T. G. (2006). „Stratification of optical emission from NGC 6888 as a trace of the interaction between Wolf-Rayet stellar wind and the shell of a red supergiant“. Astronomy Letters. 32 (6): 406. Bibcode:2006AstL...32..406B. doi:10.1134/S1063773706060041.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]