Италијански протести 2019 година

Протестите во Италија во 2019 година биле бран масовни демонстрации и бран масовни протестни собири и економски маршеви предводени од синдикати, студенти и вработени кои барале пад на владата на Матео Салвини и подобри економски услови и укинување на економските политики. Антивладиното движење започнало во февруари, во Милано и Торино, протестирајќи против економските услови и почнало да ги следи повиците за масовни демонстрации. Демонстрантите марширале и скандирале користејќи плакати и дизајни, писма, собири, состаноци и говори како тактика за собир и марш. Собирите и митинзите повикани како поддржувачи се одржувал неделно во периодот од февруари до март. Протестирале стотици илјади облечени во жолти елеци, а работниците користеле елеци во различни бои против владините политики и за поддршка на вицепремиерот Лујџи Ди Мајо. Демонстрантите ја повикале владата да поднесе оставка и продолжиле да го зголемуваат притисокот врз владините претставници. Народни протести се соединиле со карневали, паради и скандирање, ракоплескање и слогани предводени од Унијата кои ја прикажуваат владата. Во движењето имало насилство во анархистички стил, особено за време на штрајковите во Торино, кога анархистичките демонстранти фрлале проектили врз полицијата. Опозицијата и уличните протести против Матео Салвини продолжиле во Милано, каде демонстрантите ја осудиле десничарската влада. Големи толпи барале демократски реформи и популистичката влада да поднесе оставка, а користеле балони, светилки за телефони, свеќи, знамиња и панделки. Митинзи предводени од синдикатите и милиони обични цивили се одржале во мај-јуни и септември-октомври, барајќи акција, пад на владата и осудување на екстремно десничарските политики. Демонстрантите користеле човечки синџири за да се заврзат на плоштадите, а стотици илјади протестирале со правење сигнали и симболи со рацете. Десетици илјади учествувале во Генералните штрајкови во Верона и Рим, на годишнината од италијанскиот генерален штрајк во 1922 година и воделе кампања за да го осудат насилството врз жените. Во некои случаи, избувнувал хаос кога полицијата употребувала солзавец врз демонстрантите во градовите, додека десетици учествувале на митинзи, а демонстрантите биле удирани со палки.^[1][2][3][4]