Прејди на содржината

Црква „Св. Антониј Нов“ - Бер

Координати: 40°31′33″N 22°12′11″E / 40.52583° СГШ; 22.20306° ИГД / 40.52583; 22.20306
Од Википедија — слободната енциклопедија
Преработка од 08:55, 29 мај 2022; направена од Bjankuloski06 (разговор | придонеси) (Создадена страница со: {{Инфокутија Црква | icon = | icon_width = | icon_alt = | name = Свети Антониј Нови | fullname = | other name = | native_name = Ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Νέου | native_name_lang = el | image = St. Antonios Neo, Ber.jpg | image_size = | alt = | capt...)
(разл) ← Претходна преработка | Последна преработка (разл) | Следна преработка → (разл)
Свети Антониј Нови
Ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Νέου
Поглед на црквата
Карта
40°31′33″N 22°12′11″E / 40.52583° СГШ; 22.20306° ИГД / 40.52583; 22.20306
МестоБер
ЗемјаЕгејска Македонија, Грција
ВероисповедЦариградска патријаршија
Архитектура
Архит. типтрикорабна базилика
Завршена1904
Управа
Архијерејско намесништвоБер
ЕпархијаБерско-негушко-камбаниска

Свети Антониј Нови (грчки: Ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Νέου) — црква во градот Бер, Егејска Македонија. Влегува во составот на Берско-негушко-камбаниската епархија на Цариградската патријаршија.[1]

Црквата на разгледница од 1916 – 1917 г.

Во 1860 г. храмот „Пресв. Богоро��ица Камарска“ изгорел во пожар. Во јули истата година митрополитот Теоклит Берско-негушки почнал иградба на храм, посветен на Свети Антониј Нови, покровител на Бер. На 4 февруари 1898 г. и оваа црква изгорела во пожар. Храмот е обновен со ктиторството на Евдоксија Малакусти.[1] Дело е на истакнатиот архитект Ксенофон Пеонидис.[2] Осветен е на 12 септември 1904 г. од митрополитот Константиј Берско-негушки. Претставува трикорабна базилика со припрата и трем. Подоцна од запад се доградени две големи кули.[1]

Во църквата работят резби (не по иконостаса) дебарските мајстори Нестор и Лазар А. Мирчевски.[3]

Поврзано

Наводи

  1. 1,0 1,1 1,2 Предлошка:Цитат уеб
  2. „Αφιέρωμα: Ξενοφών Παιονίδης, ο αρχιτέκτονας του κλασικισμού“. Αγγελιοφόρος. 12 декември 2004 г. Посетено на 6 јули 2015. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help) Архивирано на 26 април 2014 г.
  3. Василиев, Асен (1965). Български възрожденски майстори: живописци, резбари, строители. София: Наука и изкуство. стр. 255.